Bij de afgelopen jaren voorstellen over de regulering van de kweek van Nederwiet zijn kritische opmerkingen te plaatsen of die regulering wel automatisch leidt tot een verbetering van de situatie van minder overlast van illegale kwekerijen, van een meer transparante situatie bij de achterdeur van coffeeshops, enz. Dit stel ik omdat er in mijn ogen nogal makkelijk over het legaliseren van cannabis gedacht wordt. Natuurlijk, legalisering is meer dan ooit noodzakelijk maar is dit dossier, na 50 jaar geleden doorbraak in cannabisgebruik, na 45 jaar coffeeshops en na 41 jaar schizofreen softdrugsbeleid, uitgegroeid tot een zeer complex dossier.In al die decennia zijn er allerlei processen ontstaan in productie, handel en gebruik van cannabis die even schizofreen zijn als dat softdrugsbeleid. Als die complexheid niet “meegenomen” wordt in de beraadslagingen hoe de legalisering er uiteindelijk uit moet zien zijn we verder van huis als de huidige situatie. Bij deze een aantal voorstellen van een fasegewijze aanpak van de legalisering van cannabis
Voor het op orde houden van de heden ten dage uitgebreide menukaart van coffeeshops is er bij de achterdeur een aanvoer van diverse soorten binnen- en buitenlandse hasj en wiet noodzakelijk. Het reguleren van de kweek van Nederwiet kan daar slechts een beperkt aandeel in hebben plus de voorwaarde dat de legaal gekweekte wiet aansluit op de behoefte van de consument, in mijn woorden de moderne consument die, net als bij alcohol, wil kiezen uit een ruim aanbod van verschillende soorten hasj en wiet. Als niet aan deze meest belangrijke voorwaarde voldaan wordt zorgt de regulering eerder voor allerlei ongewenste bijeffecten.
Mijn advies is de oprichting van een multidisciplinaire werkgroep, met deskundigen met kennis en inzicht over de trends in gebruik van cannabis, de wereld achter de achterdeur van coffeeshops als wat zich allemaal aan andere ontwikkelingen afspelen, zoals de kweek van wiet voor eigen gebruik tot de medische/therapeutische toepassing van cannabis.
In de tussentijd bepleit ik voor coffeeshops een gefaseerde aanpak van het verbeteren van de achterdeur en wel zo dat deze de vele al jarenlang praktische hobbels wegnemen van het huidige gedoogbeleid. De eerste aanzet daartoe zijn de voorstellen van
1) het verhogen van de maximale handelsvoorraad van cannabis in coffeeshops,
2) het gedogen van de stashplek, lees het voorraadadres van de cannabis voor coffeeshops
3) het gedogen van het vervoer van de voorraad naar de coffeeshop.
Daarbovenop adviseer ik;
4) Een transparant belastingsysteem voor de in- en verkoop van cannabis in coffeeshops. (zonder daar deskundig in te zijn begrijp ik dat daar binnen de coffeeshopbranche zinvolle ideeën over bestaan) Transparantie als eerste stap naar de regulering van de achterdeur (van stash tot de kassa/toonbank).
5) Herbezinning op de Wet op de voorbereidende handelingen. Allerlei signalen wijzen erop dat deze wet (lees de wijze van uitvoering) tot een verschraling in het aanbod van soorten wiet bij de achterdeur leidt met daarvoor in de plaats een aanbod van grotere partijen wiet en de daarbij gepaarde prijsopdrijvingen met een toenemend risico van het rouleren van “verzwaarde” wiet. Deze ontwikkeling gaat zowel ten koste van het in stand houden van een in coffeeshops gevarieerd aanbod van hasj en wiet met in het verlengde een toenemende invloed van de grootschalige kwekers. Beide ontwikkelingen verhard niet alleen de wereld van de kweek van Nederwiet maar ook die van de achterdeur van coffeeshops.
6) Stoppen met het reduceren van het aantal coffeeshops. De data over de afgelopen twee decennia maken duidelijk van een zeer forse reductie over het land van het aantal coffeeshops, terwijl de gefaseerde invoering van het legaliseren van cannabis juist gebaat is bij een evenwichtig over Nederland verspreid netwerk van kleinschalige coffeeshops. De reductie van het aantal coffeeshops leidt tot meer aanloop van bezoekers bij de voordeur van de nog open coffeeshops met dito meer aanvoer van de voorraad bij de achterdeur. Schaalvergroting van zowel de voor- als achterdeur van coffeeshops is sowieso geen goede ontwikkeling als dat het onnodig aan problemen opleverd van het reguleren,legaliseren van cannabis
Tot zover mijn suggesties over een gefaseerde aanpak van het legaliseren van cannabis met als startpunt het verbeteren van de situatie bij de achterdeur van coffeeshops. Hierbij dient in ogenschouw genomen te worden van wat zich aan andere ontwikkelingen afspelen in de wereld van cannabis zoals de “vervolksing” van de kweek van wiet, de wietzaadhandel, de ontwikkelingen in het aanbod van Eurowiet naar Nederland, de ontwikkelingen van de productie van de “klassieke” soorten hasj, het nieuwe fenomeen van synthetische cannaboïden en de stormachtige ontwikkelingen van de (semi)medische toepassingen van THC/CBD en CBD oliën. Al deze ontwikkelingen worden op geen enkele manier in welke notitie dan ook over de regulering van de wietteelt genoemd terwijl daar alle aanleiding toe is. Het versterkt mijn pleidooi voor het oprichten van een multidisciplinaire werkgroep die zich buigt over al deze aspecten voor het verbeteren van het beleid van het in goede banen leiden van zowel gebruik als verkoop van cannabis