Bron speech Raimond Dufour voor nieuwjaarsreceptie coffeeshopbond PCN

In een van mijn vorige berichten over bovengenoemde speech van Raimond Dufour, voorzitter van Stichting Drugsbeleid was een van zijn leden van het bestuur benieuwd naar de bron uit zijn speech dat in 1992 de verslavingszorg waarschuwde voor een vanuit de coffeeshops nieuwe lichting aan jonge heroineverslaafden, een waarschuwing wat de toen al sluimerende politieke en publieke sentimenten versterkte al zou het scheidingsbeleid tussen soft- en harddrugs een mislukking zijn met o,a, dat coffeeshops net zo goed gesloten kunnen worden. Aangezien ik in de speech van Raimond genoemd werd ben ik in mijn archief gedoken met hierbij een eerste voorlopige reactie van wat ik gevonden heb. Aangezien ik nog verder in het archief grasduin zal ik later op dit thema doorgaan maar nu al een ieder veel leesplezier gewenst!! August

Beste bestuurslid van Stichting Drugsbeleid

Met jouw wens voor meer informatie over de bron van de speech van jouw voorzitter heb je mij wel effe aan het werk gezet van het metersdiep duiken in het archief van het Adviesburo Drugs. Met aan de ene kant dat ik weken ongezond fastfood heb gegeten met nauwelijks meer een priveleven (.) maar aan de andere kant weer de ontdekking hoeveel bijzonder materiaal bewaard is gebleven van decennia kennis en ervaring over/binnen zowat al de verschillende drugsmarkten. Kortom, een beroemd voetballer zou zeggen; “ieder nadeel heeft een………..!!” En dan nu van wat ik gevonden heb.

1) Zomer 1992 alarmeert de Jellinek over een nieuwe lichting, jonge harddruggebruikers, verslaafd geraakt als gevolg van het teveel aan coffeeshops, als gevolg van het ontbreken van toezicht door de politie van harddruggebruik in coffeeshops en als gevolg van de ingezakte heroïneprijs ( en al deze constateringen op basis van hun theorie als zou; het aanbod de vraag naar drugs aansturen van in dit geval van die van softdrugs naar een nieuwe golf van heroineverslaafden)
2) 5 december 1992 bericht bij monde van de directeur van de Jellinek (Jan Walburg de latere directeur van het Trimbosinstituut) dit in de Telegraaf aangevuld met het alarmerende bericht dat het THC gehalte in cannabis in slechts enkele jaren gestegen is van enkele procenten naar tot soms wel 40%!

Tot zover de Amsterdamse bron en sluit ik mij aan bij jouw herinnering van dat dergelijke alarmerende berichten ook binnen informele en formele landelijke bijeenkomsten van de verslavingszorg geuit werden in toen ook het NIAD ( maar bestond die toen al? Weet dat niet meer zeker)
Maar terugkijkend naar het bericht in de Telegraaf van 5 december is het wel heel toevallig dat een week later op 15 december in Amsterdam de grootschalige politieacties tegen coffeeshops startte zoals omschreven in de speech van Raimond. In een week tijd kan uiteraard, alleen al in logistieke zin, zo,n massale politieactie niet opgezet worden dus moet er anderszins al vanaf de zomer uitwisseling van bovenstaande verontrustende berichten hebben plaats gevonden tussen de Jellinek en de Amsterdamse driehoek ( of andersom)

En dan nu de vraag of er een kern van waarheid schuilde in die alarmerende berichten?

1) Die nieuwe golf aan een jonge generatie heroine verslaafden is er nooit gekomen (zelfs het sinds die tijd van twee economische crisis met veel werkeloosheid/negatieve toekomstperspectief onder bepaalde groepen jongeren heeft geen kiem daartoe gelegd)
2) Het sinds die tijd tot op heden drie keer aan periodes van pittige prijsdalingen van heroine heeft ook geen invloed gehad op de hernieuwde populariteit van dit middel
3) Uit allerlei data van (lokale)politie/justitie van steden met coffeeshops is slechts sprake van door de decennia heen zeer incidentele gevallen van de overtreding van het H-criterium van de gedoogcriteria voor coffeeshops van harddrughandel of –gebruik in coffeeshops ( incidenten wat zich ook in bijna alle gevallen beperkte van slordig coffeeshoppersoneel die vergeten waren om hun privé XTC of andere uitgaansdrug uit hun zakken te halen voordat zij naar hun werk gingen). Kortom, in tegenstelling tot de waarschuwingen vanuit de verslavingszorg stond ( en staat) het belangrijkste uitgangspunt van het scheidingsbeleid met het systeem van coffeeshops recht overeind!

Ten aanzien van de alarmerende berichten over de explosieve stijging van het THC- gehalte in cannabis valt het volgende op te merken. Het was ook de politie ( met name de drugsdeskundige van de Rotterdamse politie, de latere drugsadviseur van het Trimbosinstituut) die in die tijd hiervoor waarschuwde. Waarschuwingen die de kiem legde bij politie/Justitie van het aanpakken van de eerste Nederwietkwekerijen, van de later dat decennium door het Trimbos geuitte one-liners van dat softdrugs haar onschuld heeft verloren van dat wiet eigenlijk een harddrug is en de rest is geschiedenis tot op de dag van vandaag van de aanbeveling vanuit meerdere gemeentes ( die aan het legale wietexperiment willen meedoen) van dat als wiet gelegaliseerd wordt dit alleen kan/moet/mag als het een laag THC gehalte bevat ( met als je dit zou vergelijken met het alcoholbeleid cafe,s alleen maar evenementenbier mogen schenken).
Wat er begin jaren negentig werkelijk afspeelde, was de commerciële doorbraak van Nederwiet van dat de kwaliteit van geur en smaak dermate verbeterde van dat het voor coffeeshops aantrekkelijk werd om het naast de tot die tijd populaire buitenlandse hasj- en wietsoorten te verkopen. Wat zich daarbij echter als probleem aandiende was dat de Nederwiet ten opzichte van de buitenlandse soorten nog een inhaalslag moest maken in het THC gehalte. In plaats van een handreik bieden om via legalisering dit opkomend fenomeen van de kweek van Nederwiet in goede banen te leiden werd er alleen maar eenzijdig, lees alarm geslagen naar het stijgen van het THC-gehalte in Nederwiet zonder dat er gekeken werd van dat er slechts sprake was van een inhaalslag met de buitenlandse soorten. Kortom, zowel de politie als de Jellinek hadden volkomen gelijk in hun waarneming over het stijgende THC- gehalte in Nederwiet, maar echter op zo,n manier dat dit de kiem legde van een beleid wat volstrekt averechts stond op wat wenselijk en noodzakelijk was ( en dat die eenzijdige waarneming van toen nog veel meer negatieve gevolgen heeft veroorzaakt zoals het negeren van de invloed van de werkzame stof van CBD in cannabis is tot op de dag van vandaag nog merkbaar)

Wordt vervolgd!