tot 24 december van dit jaar is het mogelijk om aan de regering de bezwaren kenbaar te maken over bovengenoemd experiment. Hierbij een aantal nieuwe argumenten tegen dit experiment, aanvullend op eerdere artikelen op deze website over dit onderwerp. Met mijn team aan adviseurs ben ik hard bezig om voor 24 december met een meer uitgebreid commentaar te komen op dit experiment met een warm pleidooi van dat de overheid voor een ander,beter experiment kiest.
Voor de leesbaarheid van dit artikel noem ik het experiment wat de regering wil het EXCLUSIEVE EXPERIMENT en waar ik voor pleit; INGROEIMODEL,
Het EXCLUSIEVE EXPERIMENT omvat het plan om in 6 tot 10 steden in Nederland de daar gevestigde coffeeshops 100% legaal te maken middels een gesloten keten van aanvoer aan de achterdeur van legaal gekweekte cannabis, waarbij de overheid de vergunningen aan de kwekers verleend. Daarnaast zijn deze shops verplicht van dat hun personeel een cursus volgt over veilig gebruik van cannabis aangevuld met voorlichtingsmateriaal over de risico,s van het gebruik van cannabis plus op de achtergrond van waar de regering op aanstuurt van een overall invoering van de Tabakswet in het publieke domein dus ook voor coffeeshops. De inschatting is dat tussen de 40 en 60 coffeeshops dit experiment verplicht opgelegd krijgen als uitvloeisel van dat de steden waar zij gevestigd zijn de aanvraag voor het experiment ingediend hebben.
Het INGROEIMODEL is een model van dat elke coffeeshop de mogelijkheid biedt om legale cannabis in te kopen, waarbij onderzoekers nagaan of dit type cannabis aanslaat onder de consumenten. Op basis van deze vorm van onderzoek wordt het circuit van legale kwekers aangestuurd van het inspelen op de wensen en behoeftes van de consument met als rendement dat de legale soorten wiet fasegewijs de illegale soorten in de coffeeshops vervangen. En dan numijn commentaar op het exclusieve experiment
1) Het exclusief experiment duurt alles bij elkaar, vanaf 1 januari 2019 gerekend tot haar eindconclusie, ongeveer 6 tot 7 jaar. Met als gevolg dat al die tijd het Nederlandse softdrugs- en coffeeshopbeleid in beton gegoten, lees potdicht zit, waarbij elke verandering, lees wens voor het oprekken van de gedoogcriteria door de opeenvolgende regeringen afgewezen zal worden met als excuus dat eerst het experiment afgewacht moet worden!! En dit in een tijdsgewricht waarbinnen zich allerlei nieuwe (inter)nationale ontwikkelingen en inzichten voordoen over dit dossier zoals dat steeds meer landen overgaan tot het legaliseren van cannabis. Het ingroeimodel heeft dat probleem niet
2) Het exclusieve experiment omvat veel meer aspecten van onderzoek dan alleen het onderzoek van de afname van de criminaliteit. Dit betekent dat het experiment zich niet beprkt tot onderzoek naar de afname van de criminaliteit ACHTER de achterdeur van coffeeshops maar zich ook bezig houdt over de gezondheidsrisico,s van het gebruik van cannabis, de overlast van de coffeeshop in de directe omgeving, enz. En al deze aspecten van het experiment worden onderzocht binnen een beperkt aantal aan coffeeshops waarvan de eigenaren volledig onwetend zijn wat dit aan gevolgen heeft voor het dagelijks functioneren van hun onderneming
3) Het exclusieve experiment tast in al haar aspecten het ondernemerschap aan van eigenaren en personeel van coffeeshops die aan het experiment moeten meedoen. En dat vanuit een verplichte situatie van het toeval van dat de coffeeshop staat in een stad die zich als kandidaat heeft opgegeven voor het experiment. Het waarom waarom die stad zich heeft opgegeven zal ongetwijfeld zijn eigen lokale mores hebben en dit kan weer van stad tot stad verschillen, waarbij elke stad haar eigen machtspositie heeft tot de lokale coffeeshops in hun hoedanigheid van het toezien op de naleving van de AHOJ-G criteria.
3) Het is volstrekt onmogelijk om met het exclusieve experiment tot gefundeerde conclusies te komen van waar het bij het experiment om te doen is. Dit komt niet alleen door dat er allerlei extra aspecten aan het experiment zijn toegevoegd maar ook het beperkt aantal steden die mee doen met daarbij dat de grote steden uitgesloten zijn plus dat er op geen enkele wijze rekening gehouden wordt met de uiterst onevenwichtige spreiding van coffeeshops over het land. Dit laatste betekent dat de afstanden tussen de deelnemende steden en de controlesteden enorm verschillen, zodat alleen al dit aspect het onderzoek naar de resultaten van een experiment onmogelijk maakt
En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan met een toelichting van dat het exclusieve experiment vervangen moet worden door het ingroeimodel. Met het ingroeimodel kan je in elke fase van de uitvoering bijsturen, tast je de eigenheid van elke afzonderlijke coffeeshop niet aan ( van die van de RASTAcoffeeshop tot de MIDDLE OF THE ROADcoffeeshop). Want dat is mijn belangrijkste bezwaar tegen hoe in de AMvB notitie het experiment omschreven staat met als resultaat van dat dat type experiment de toekomstige coffeeshop in velerlei opzichten een soort eenheidsworst wordt met, als ik dat zou vergelijken met een cafe dit een cafe is zonder tap waarbij de sfeer veranderd is van het genieten/heffen van het glas tot het drinken uit een flessie met een foldertje van de Jellinek op de bar.