Categoriearchief: Adviesburo Drugs

AT5 interview- Drugstesten weer terug naar de dansvloer, een pleidooi

Naar aanleiding van een nieuwe Red Alert (juni 2022) over het waarschuwen van vloeibare XTC kwam de discussie weer op gang van het herstarten van het drugstesten op de dansvloer van grote evenementen zoals houseparties.
Toen mijn Adviesburo hier in 1999 mee stopte kwam die discussie  voor het herstarten regelmatig terug. Met dit filmpje op AT5 pleit ik daar weer voor op mijn eigen August manier.
Veel kijkplezier!

Criterium , de DRIEHOEK en de geschiedenis herhaalt zich helaas weer!

 

Geachte leden van de raad

 Woensdag 29 juni 2022. Mijn inspreektijd voor Uw raad van slechts 2 minuten dwingt mij om mij tot het meest belangrijkste te concentreren aangaande de brief uit april van de DRIEHOEK/ burgemeester met voorstellen  over het coffeeshopbeleid zoals onder andere een verbod van de toegang in coffeeshops door toeristen ( het criterium)

Het belangrijkste hierbij is niet dat criterium en ook niet waar steeds de discussie zich hoofdzakelijk toe beperkt van wat die maatregel voor gevolgen heeft voor de straathandel.

Het meest belangrijke is in mijn ogen een ingrijpende verandering hoe de Amsterdamse DRIEHOEK tegen coffeeshops aankijkt. In onderstaande notitie geef ik vanuit historische perspectief een uitleg over de impact van die verandering en roep U op om Uw invloed aan te wenden om dit weer ten goede te keren. En dat dat mogelijk is kunt U hieronder lezen.

 

 

. Het criterium, de DRIEHOEK en de geschiedenis herhaalt zich helaas!

 Het Parool van afgelopen zaterdag met al die alarmerende berichten van de DRIEHOEK over de verwevenheid van de Amsterdamse coffeeshops met grote criminele netwerken, als witwassers fungeren en nog erger als dekmantel voor de  cocaïnehandel roept herinneringen op uit 1992. Het was de DRIEHOEK van toen die exact dezelfde alarm sloeg tot zelfs de aantijging van dat coffeeshops in heroïne dealden met als alarmbel dat dit  een hernieuwde Amsterdamse heroïne epidemie zou veroorzaken die nou net eind jaren 80 was bezworen!

Het was jullie oud collega raadslid Annemarie Grewel die met de vuist op tafel een grondig onderzoek eiste met als politiek uitgangspunt; als al die beschuldigingen zouden kloppen dit het bankroet betekent van waar het bij het drugsbeleid om draait van het gescheiden houden van softdrugs met die van harddrugs.

In een door haar afgedwongen commissie kon op geen enkele manier al die aantijgingen hard gemaakt worden ( en die nieuwe heroïnegolf dan?  Nooit gekomen!).

Dit ingrijpen van de raad legde de basis voor het ontwikkelen van een duurzaam Amsterdams softdrugs- en coffeeshopbeleid  ( met toen al de oproep voor het zo snel mogelijk legaliseren van cannabis, een advies waarmee al die latere ellende van de illegale teelt van Nederwiet voorkomen had kunnen worden!).

 

Bij deze roep ik de raad op om in navolging van Annemarie Grewel een harde onderbouwing te eisen op de nu weer nieuwe aantijgingen richting de coffeeshops. Als al die aantijgingen zouden kloppen  gooi dan maar meteen al die coffeeshops dicht!” “Want als, ondanks al dat decennia strenge coffeeshopbeleid, die scheiding der markten niet gerealiseerd kan worden houdt alles op en is zelfs het criterium een wassen neus, een schaamlapje!

Beste Raad, toon Uw politieke moed en weet dan dat Annemarie vanuit de hemel jullie de groeten zal doen!

en wilt u meer weten over mijn visie voor een leefbare binnenstad MET coffeeshops maar ZONDER criterium, lees mijn website; augustdeloor.nl

 

 

Het criterium en straatdealen

 

Het criterium en straatdealen in drugs

In de Volkskrant van 20 juni stond een uitgebreid artikel over hoe de Politie in de Amsterdamse binnenstad het drugsstraatdealen aanpakt. Waarom de Volkskrant juist nu hier aandacht aan besteed zal ongetwijfeld te maken hebben met dat op 30 juni in de gemeenteraad de invoering van het criterium besproken wordt. In mijn ogen gaat de Volkskrant met dit artikel mee in de trend dat zodra het over het criterium gaat de reacties zich haast volledig beperken tot wat dit voor gevolgen zal hebben op het straatdealen ( over al het andere wat het criterium teweeg zal brengen wordt kennelijk over het hoofd gezien).

Maar terug naar het onderwerp straatdealen zijn het de tegenstanders van het criterium die er van alles en nog wat bijslepen hoe erg dat straatdealen zal uitdijen. Van haar kant beweerd de burgemeester het tegenovergestelde plus, van wat er dan nog aan dealen zal overblijven, zij dit wel kan bezweren.

Genoeg aanleiding om hier dieper op in te gaan met als eerste van dat het fenomeen van straatdealen veel complexer is dan algemeen veronderstelt. Die complexheid als uitvloeisel van dat er veel meer et straatdealen beïnvloeden dan alleen een overheidsmaatregel. Echter leert de geschiedenis van dat een overheidsmaatregel wel degelijk een rol speelt van een wijziging in het straatdealen, let wel nooit ten goede lido. mobieletele hiv zeedijaanpak hiv

Geachte redactie van de Volkskrant, geachte journalist van het artikel

Met interesse het artikel gelezen over de praktijken van het straatdealen in de Amsterdamse binnenstad. Het is zonde van dat ik nu pas in beeld kom aangezien ik graag mijn kennis ter beschikking had gesteld voor jullie artikel.

Vanuit verschillende soorten werkzaamheden, beginnend in 1970 als Amsterdamse straathoekwerker heb ik zowat vanaf die tijd alle drugstrends zien opkomen incluis de soorten dealsystemen, incluis bij sommige drugsmarkten de opkomst van de straathandel in de binnenstad. Afhankelijk van allerlei omstandigheden, zoals opkomst of neergang van een bepaald middel, soorten gebruikersgroepen, andere bezoekerspatronen naar de binnenstad, veranderend drugsbeleid in de ons omringende landen incluis die in Nederland, lokaal beleid tegen straatdealen tot zelfs de opkomst van de mobiele telefoon (jaren 90) hadden en hebben nog steeds invloed op de aard en omvang van dat straatdealen in de binnenstad.

Waarom ik hier nogal veel woorden aan besteed is om de complexiteit te benadrukken hoeveel omstandigheden en krachten een rol spelen in zowel het ontstaan van straathandel als welke veranderingen zich vervolgens daar binnen afspelen.

Het is door de discussie over het in Amsterdam invoeren van het criterium dat het straatdealen weer volop in de belangstelling staat. Wat hierbij opvalt is het haast volledig negeren van de complexiteit van dit fenomeen met als bijeffect van dat de voorstanders van het criterium het straatdealen zodanig formuleren van dat zij dat wel beheersbaar kunnen krijgen terwijl de tegenstanders het volstrekt tegenovergestelde beweren ( en hebben die twee meningen  het afgelopen jaar zich ook nog steeds dieper ingegraven). Op zich is dat al zorgelijk ware het niet dat hierdoor ook nauwelijks aandacht op gang is gekomen over wat het criterium aan andere problemen en bijeffecten teweeg zal brengen

Het is dit waar ik mij al tijden in een veelheid aan artikelen mijn zorgen over uit ( zie onderstaande lijst met publicaties) met als meest recent een oproep voor een “pas op de plaats” in de besluitvorming over de invoering van het criterium, lees een oproep om de discussie in de gemeenteraad van 30 juni over de invoering van het criterium ( en andere voorstellen van de Driehoek) tot nader orde uit te stellen.

Met bijgevoegde tekst hoop ik de Amsterdamse bestuurders zover te krijgen om hiervoor te kiezen.

Hopende U voldoende over dit onderwerp geïnformeerd te hebben

 

Hoogachtend

August de Loor

Adviesburo Drugs  0622250820

Het CRITERIUM, een pleidooi voor een “Pas op de Plaats!”

Op 30 juni vind  in een commissie vergadering van de Amsterdamse Gemeenteraad een discussie plaats over de invoering van het criterium, lees van dat het voor toeristen, lees niet-ingezetenen, verboden wordt om in Amsterdam coffeeshops te bezoeken. Bij deze mijn oproep van een brede steun om dit  plan van burgemeester Halsema, lees de Amsterdamse Driehoek van tafel te krijgen!

Als je ziet hoe die Driehoek zich het afgelopen anderhalf jaar heeft “ingegraven “ om dit criterium ( en andere bizarre voorstellen) er door te krijgen is mijn inschatting van dat dit hen ook nog gaat lukken. Dit is mede een uitvloeisel van dat de bezwaren tegen het criterium zich haast volledig beperkt tot het wijzen op het gevaar van een toename van de straathandel. Maar omdat de onderbouwing voor dat gevaar haast volledig ontbreekt (deels als gevolg van het gebrek aan dieptekennis over dit complexe fenomeen) plus dat er hoegenaamd geen aandacht besteedt wordt van dat het criterium voor een reeks andere negatieve gevolgen zal zorgen zit de Driehoek op rozen ( bijvoorbeeld; de Driehoek heeft al uitgebreid allerlei veronderstelde straaldealellende als gevolg van het criterium onderuit gehaald, let wel ook bij de Driehoek niet geremd door kennis van zaken over straathandel maar hun argumenten komen overtuigend over met een burgemeester, gepokt en gemaasd hoe slim politiek te manoeuvreren ten opzichte van een nog onervaren, pas geïnstalleerde gemeenteraad).

Kortom, het staat er niet best voor dus is iedere oppositie tegen het criterium meer dan welkom!

En wie dan ook daar nog munitie bij nodig heeft, onderstaand kan er geput worden uit een zo langzamerhand omvangrijk lijstje aan artikelen over dat rare criterium uit deze zelfde website!

Maar allereerst bied ik je mijn laatste schrijven aan burgemeester Halsema aan waar ik haar oproep om een “pas op de plaats “ te maken in de besluitvorming over het criterium.

In mijn ogen is dat de beste manier om de oplopende polarisatie tussen de voor- en tegenstanders over het criterium te doorbreken en de mogelijkheid biedt van dat een adviescie aan de slag kan gaan. En op welke thema,s die cie aan de slag moet doe ik ook een voorstel over. Dus lees mijn oproep voor de “pas op de plaats “en doe mee zou ik zeggen!!!

Groet!  August

 

Aan burgemeester Halsema

Hierbij mijn inhoudelijke en politiek/bestuurlijk argumenten voor een “pas op de Plaats”!

!) Polarisatie, Sinds de eerste gedachtes om het criterium in Amsterdam in te voeren is er een polarisatie tussen voor- en tegenstanders op gang gekomen met sindsdien in beide kampen een opeenstapeling aan “gelijk- willen-krijgen” argumenten die, in mijn visie, steeds verder afstaan van de realiteit.

Een  voorbeeld van de kant van de voorstanders is recent een uitspraak van een wethouder ( sorry, naam vergeten) die stelde dat door het criterium cannabis uit beeld  raakt voor toeristen. “ Wat je niet ziet bestaat niet!” is hierbij zijn stelling. Met deze uitspraak ziet hij echter over het hoofd dat, ondanks het criterium, cannabis volop in beeld blijft; en wel binnen de coffeeshop de gezelligheid tussen de cannabisconsumenten waarbij een deel van de passerende toerist iedere keer weer geconfronteerd wordt met dat ie daar niet welkom bij is! En de ervaring leert dat “FORBIDDEN FRUIT zeer aanstekelijk werkt.

En dergelijke onwelkome confrontaties wordt een jaar rond fenomeen in Amsterdam van, naast het reguliere stedentoerisme, AJAX in de Europacup, het Nederlands elftal in de Arena , 250.000 buitenlandse ADE bezoekers, HF, Gay Pride, Beurzen, popfestivals waarbij bij al die andere internationale evenementen alle deuren aan publieke voorzieningen wagenwijd open staan maar die ene open deur van coffeeshops voor al die buitenlandse bezoekers gesloten blijft!

Dus beste wethouder; “Cannabis onzichtbaar door het criterium? Om de dooie dood niet! Cannabis blijft hartstikke zichtbaar maar wel op een uiterst bizarre  manier” ( met voor de fijn slijpers onder ons van dat met het criterium een min of meer vergelijkbare schizofrene situatie aan de voordeur gecreëerd wordt als waar de achterdeur van coffeeshops al 50 jaar mee worstelt van; “iets MAG maar het MAG ook weer niet!”. Met hierbij benadrukt dat die schizofrenie bij de achterdeur slechts alleen de koopwaar betreft maar bij de voordeur het om mensen gaat, een veel grilliger fenomeen met zeer ongewisse gevolgen dan waar zowat iedereen het alleen over heeft dan een toename van de straathandel).

Een voorbeeld van de polarisatie van de kant van de tegenstanders is de stellige overtuiging als zou met het criterium weer het aloude extreme straatdealen losbarsten zoals ten tijde van de heroïne-epidemie in de jaren 70/80. Dit scenario slaat nergens op en leidt de aandacht af van, als ik het tot het dealen beperk, de opkomst van nieuwe dealsystemen , incluis wat er zich aan confrontaties tussen de verschillende dealnetwerken zal losbarsten ( wat ik omschrijf als de profi,s tegen de opportunisten).

Maar ook andere argumenten dan de polarisatie is aanleiding voor een “pas op de plaats”, zoals;

2) Een ongewisse periode;

  1. a)     Ik denk hierbij aan de stormachtige wereldwijde ontwikkelingen in de legalisering van cannabis met als rechtstreeks gevolg van dat de 50 jaar unieke positie van Amsterdam als enige (wereld)stad waar in het publieke domein zowel cannabis gekocht als geconsumeerd kan worden snel aan het “verdampen “is. Kortom, het internationale cannabisimago wat aan Amsterdam kleeft zal via een “natuurlijk” proces verdwijnen, met in het verlengde een afname aan toeloop op de Amsterdamse coffeeshops ( zoals ik al eerder berichtte komt de afname aan drukte van buitenlandse bezoekers naar de coffeeshops al langzaam op gang). In het licht van deze ontwikkelingen kan gesteld worden van dat het criterium een achterhaald instrument nu zelfs ons buurland Duitsland in vergevorderd stadium is om cannabis te legaliseren ( met nu al in vele Duitse steden gedoogde vormen in aanschaf en consumptie van cannabis wat zich ook in andere Europese landen zich afspeelt om nog maar te zwijgen van het fenomeen van aanschaf van cannabis via internet met als opmerkelijk aspect van dat het wiet betreft wat zowat ieder Europees land zelf weet te produceren dus ook in die zin de rol van Nederland zienderogen afneemt)
  2. b)     En om bij het onderwerp legalisering te blijven is die ook in Nederland in ontwikkeling met zowel tijdens de experimentfase als de uiteindelijke vorm een periode van nogal wat ongewisheid voor de coffeeshopbranche, ook die van de Amsterdamse. Dan is het niet zo handig om in die periode ook nog met zoiets ongewis te starten als een criterium. Alleen al dat de Burgemeester deze maatregel als een Paardenmiddel omschrijft, dus zelf ook van de impact hiervan doordrongen is, zou dit alleen  aanleiding moeten zijn voor een “pas op de plaats”.
  3. c)     En wat te denken van de door de Gemeenteraad al goedgekeurde maatregelen tegen de raamprostitutie in en rond de Wallen, maatregelen met ongetwijfeld een enorme afname aan toeloop van toeristen en dagjesmensen in dat gebied. In zowat elke publicatie, onderzoek of pleidooi voor het criterium wordt naar de drukte op de Wallen gewezen. Dan is het toch volstrekt logisch om eerst de resultaten van het nieuwe prostitutiebeleid af te wachten met daarna de vraag of het criterium dan nog wel überhaupt nodig is? Die vraag stellen benadruk ik omdat de reikwijdte van het criterium ruimschoots de Wallen, ja zelfs de hele ( toeristen) binnenstad overstijgt van ook een verbod voor de toegang voor niet-ingezetenen in de coffeeshops in de 19de -eeuwse woonwijken, Nieuw West Amsterdam Zuid Oost, enz. En laten daar nou veel niet-ingezetenen de coffeeshops frequenteren.  Het wordt daar in die woonwijken een  dagelijkse ritueel van dat iedere coffeeshopbezoeker zich iedere keer moet identificeren om dan uiteindelijk de niet-ingezetene daar uit te filteren terwijl al die rompslomp niets, maar dan ook niets van doen heeft met wat de Driehoek beoogd met het criterium. Het zal in die wijken alleen maar tot irritatie leiden met een drempelverhogend effect voor de plaatselijke coffeeshop ( een vergelijkbaar proces als dergelijke legitimatie ingevoerd zou worden voor het bezoeken van het lokale cafe!).

En tenslotte nog een politiek/bestuurlijk argument; Het prille Coalitieakkoord.

Het is pas een aantal weken van dat het coalitieakkoord van start is binnen de nieuwe politieke verhoudingen tussen de gemeenteraad en het college van B&W. Als je kijkt naar dat deel van het akkoord over de toekomst van het Amsterdamse drugsbeleid en je legt die naast de brief van de Driehoek aan de raad zit daar nogal wat verschil in visie en inhoud tussen. Kortom, zowel de Driehoek als de raad zouden er verstandig aan doen om in deze nog  prille fase van de nieuwe politieke/bestuurlijke verhoudingen eerst met elkaar in algemene zin van gedachte wisselen over het te voeren drugsbeleid. Het nu meteen besluiten nemen over Paardenmiddelen, zoals het criterium is een reëel risico van dat dit de nog  prille onderlinge politieke verhoudingen tussen raad en Driehoek kan verstoren om nog maar te zwijgen of de raad al in een zo vroeg stadium bij machte is om hier een weloverwogen oordeel over te geven.

Adviescommissie

Tot zover een aantal argumenten om het raadsoverleg over de brief van de Driehoek tot nader order uit te stellen. Dit biedt de gelegenheid om een team van deskundigen aan te stellen die de voorstellen in de brief van de Driehoek op zijn merites beoordelen. De brief goed bestuderend ontbreekt het niet aan de juiste intenties maar lopen de analyses in menig opzicht mank tot soms volstrekt verkeerd met  logischerwijs ook voor de  voorstellen. En om de Driehoek daar in tegemoet te komen zou ik  voor een andere formulering van de brief kiezen zoals bijvoorbeeld

  1. Of, en zo ja hoe de Amsterdamse coffeeshopbranche nog bijgestuurd moet worden in de overgangsfase  naar de legalisering van cannabis in het algemeen als die in Nederland in het bijzonder,
  2. Hoe Amsterdam nog haar invloed kan aanwenden op de uiteindelijke uitvoering van die legalisering in Nederland (hoe nu het experiment voor die legalisering vorm krijgt is slecht voor de branche in het algemeen en voor Amsterdam in het bijzonder)
  3. En dat beide doelstellingen uiteindelijk ook een bijdrage leveren voor het verhogen van het algemene leef- en werkklimaat in Amsterdam, incluis die van de binnenstad wat betreft de drukte op het publieke domein door het (massa) toerisme,

geachte burgemeester, in de hoop u overtuigd te hebben teken ik met hoogachting

August de Loor

https://augustdeloor.nl/in-plaats-van-het-i-criterium-maatwerk/

https://augustdeloor.nl/reactie-op-i-criterium-door-69-jarige-binnenstadbewoonster/

https://augustdeloor.nl/open-brief-uit-duitsland-over-i-criterium/

https://augustdeloor.nl/het-i-criterium-het-paard-van-troje-en-niet-alleen-voor-de-amsterdamse-binnenstad/

https://augustdeloor.nl/stand-van-zaken-van-het-nederlandse-en-amsterdamse-softdrugs-en-coffeeshopbeleid/

https://augustdeloor.nl/expert-meeting-over-het-in-amsterdam-invoeren-van-het-i-criterium/

https://augustdeloor.nl/de-bereidheid-van-bezoekers-van-coffeeshops-om-zich-te-laten-registreren/

https://augustdeloor.nl/coffeeshops-ondermijnen-de-bovenwereld-het-nieuwe-mantra-van-de-amsterdamse-driehoek/

https://augustdeloor.nl/burgemeester-halsema-en-haar-coffeeshopbeleid-terugdringen-massatoerisme-enz/

https://augustdeloor.nl/als-een-olifant-door-de-porceleinkast-het-ontdruggen-van-de-amsterdamse-binnestad/

https://augustdeloor.nl/mijn-speech-over-het-i-criterium-voor-de-amsterdamse-raadsleden-op-22-oktober-2020/

https://augustdeloor.nl/amsterdam-wil-meer-doen-om-toeristen-te-weren/

https://augustdeloor.nl/het-amsterdamse-coffeeshopbeleid-een-exportproduct-als-bijdrage-voor-een-toekomstbestendige-binnenstad/

https://augustdeloor.nl/onderzoek-naar-de-bezoekerspatronen-in-11-coffeeshops-in-de-amsterdamse-binnenstad/

https://augustdeloor.nl/de-drugscriminelen-hebben-vrij-spel-in-amsterdam/

https://augustdeloor.nl/onderzoek-naar-de-overlast-van-coffeeshops-in-de-amsterdamse-binnenstad/

Een greep in mijn archief met artikelen over de Amsterdamse binnenstad in relatie tot drug en druggebruik, het Criterium en meer!

https://augustdeloor.nl/expert-meeting-over-het-in-amsterdam-invoeren-van-het-i-criterium/https://augustdeloor.nl/de-bereidheid-van-bezoekers-van-coffeeshops-om-zich-te-laten-registreren/https://augustdeloor.nl/coffeeshops-ondermijnen-de-bovenwereld-het-nieuwe-mantra-van-de-amsterdamse-driehoek/https://augustdeloor.nl/burgemeester-halsema-en-haar-coffeeshopbeleid-terugdringen-massatoerisme-enz/https://augustdeloor.nl/als-een-olifant-door-de-porceleinkast-het-ontdruggen-van-de-amsterdamse-binnestad/https://augustdeloor.nl/mijn-speech-over-het-i-criterium-voor-de-amsterdamse-raadsleden-op-22-oktober-2020/https://augustdeloor.nl/amsterdam-wil-meer-doen-om-toeristen-te-weren/https://augustdeloor.nl/het-amsterdamse-coffeeshopbeleid-een-exportproduct-als-bijdrage-voor-een-toekomstbestendige-binnenstad/https://augustdeloor.nl/onderzoek-naar-de-bezoekerspatronen-in-11-coffeeshops-in-de-amsterdamse-binnenstad/https://augustdeloor.nl/de-drugscriminelen-hebben-vrij-spel-in-amsterdam/https://augustdeloor.nl/onderzoek-naar-de-overlast-van-coffeeshops-in-de-amsterdamse-binnenstad/

Het zoveelste dieptepunt in het Nederlandse drugsbeleid

Onderstaand filmpje  komt uit het brein van de Nederlandse Politie met de vraag voor welke doelgroep dit bedoeld is? Ongeacht welke roept dit, of de lachers op de hand of het versterken van de beeldvorming als zou de XTC gebruiker verantwoordelijk zijn voor het in stand houden van de drugscriminaliteit. Om het bij dat laatste te houden is het de vraag of die beschuldiging wel klopt en moet die verantwoordelijkheid niet eerder bij de overheid/politie gezocht worden!

Al terugblikkend leert dat de opkomst en razendsnelle populariteit van XTC ( tweede helft jaren 80 van de vorige eeuw) plaatsvond in een periode dat XTC nog niet verboden was!  En na het verbod was er ook nog niet echt sprake van een XTC producenten/handelaren criminaliteit! ( zie mijn rapport uit begin jaren 90 ; Het middel XTC bestaat niet!).                                                            Die criminaliteit kwam pas echt op gang door de oprichting van de Politie Unit Synthetische Drugs, 1996 de start van een op Amerikaanse DEA leest geschoeide bestrijding van XTC. Vanaf toen verhardde de XTC markt, namen de speedproducenten grotendeels de boel over met een oorlog die zelfs tot in de bossen van Brabant doordrong van het dumpen van chemisch XTC labafval, enz, enz   ( voor een meer gedetailleerde beschrijving van deze XTX geschiedenis, zie eerdere notities op deze website).

Dus ergo; hoe goedkoop, makkelijk en vooral dom is het om de XTC criminaliteit bij de XTC consument te leggen, met de vraag of er sprake is van een; Alternatieve Waarheid en dat geuit door een overheid die grotendeels zelf schuldig is aan die criminalisering van de XTC markt.

En als laatste valt te melden hoe ongelooflijk het filmpie een beeld geeft over de XTC consument, niet alleen een stigmatiserend maar vooral een denigrerend beeld waarbij de veronderstelde humor die het filmpje tracht te creëren daar nog een schepje bovenop gooit!

De politie als oneigenlijke drugspreventiewerker

Naar aanleiding van een artikel in de Volkskrant over dat de politie klanten van opgepakte drugskoeriers sms-t met de oproep om naar de verslavingszorg  te gaan, heb ik onderstaande reactie geschreven met hopelijk dat dit geplaatst wordt. Als je dit gelezen hebt zal ook jij tot de conclusie komen van dat het beetje bij beetje achteruit gaat met het Nederlandse drugsbeleid! Want niet alleen dit onzinnige initiatief van de politie maar ook dat de verslavingszorg niet massaal hiertegen bezwaar aantekent zegt genoeg!!                                                

Politie, Justitie; schoenmaker blijf bij je leest!

Ik herinner nog de tijd dat lagere schoolkinderen in de politiecellen voor tandeloze junkies neergezet werden als waarschuwing “Kijk wat al die levensgevaarlijke drugs aan verwoesting veroorzaakt!”. Ondanks dat de kinderen het scheuren in de politieauto ( MET sirene!)  SPANNEND vonden maar die junk alleen maar ZIELIG ( en dat zonder enige associatie met DRUGS) bleef de politie decennia doorgaan met deze drugsvoorlichting. En om dat te vergelijken nam ik toen in mijn Streetcornerworktijd kinderen mee naar de dakloze alcoholist op het buurtbankje om hun te waarschuwen voor het eerste biertje om dan ongenadig uitgelachen te worden.

En nu stuurt de politie “sms-bommen” naar klanten van gearresteerde drugskoeriers om voor hun drugsverslaving hulp te zoeken ( Volkskrant 24-01). En waar ik gisteravond voor een onverwacht bezoek nog even de koerier belde voor een kratje bier niet op mijn sms weggezet werd als verslaafd is dit voor duizenden anderen kennelijk wel het geval bij het bestellen van een stukkie stuff, XTC, LSD, coke ( tot zelfs legale middelen aan toe) voor die avond of weekend uitgaan.  Want dat is wat er bij drugskoeriers besteld kan worden wat ook bij de verkoop van de meer hardere middelen een hoop ellende scheelt zoals vroeger de no-go Zeedijken, de straatdealers en overlast privé-dealadressen in woonwijken.

Al meer dan 50 jaar moet ik bezorgde ouders, radeloze relaties er met smart op wijzen van dat hulpverlening alleen maar aanslaat als hun drugs-doorgedraaide geliefde dat ZELF wil! Het is deze IJzeren-motivatie-Wet wat de politie – en dat ook nog op basis van louter een telefoonnummer-met haar sms-actie met voeten treed!

Dergelijke politieacties zijn ook zeer schadelijk voor drugspreventie specifiek gericht op gebruikers. De garantie van absolute anonimiteit, het absoluut scheiden van deze werksoort met Politie/Justitie zijn de basisvoorwaarden om gebruikers met zo min mogelijk risico’s door hun fase van gebruik “heen te loodsen “. Het domein van het contact tussen de gebruiker en de leverancier moet absoluut beperkt blijven als gebruikers gewaarschuwd moeten worden als binnen hun verkoopcircuit een partij vervuilde drugs opduikt met een direct gezondheidsrisico. Dat is de enige interventie binnen dat domein wat alleen in het uiterste geval tot samenwerking leidt met Politie/Justitie (zoals in de jaren 80 met plotseling vele doden door het gebruik van gif heroïne en in 2014/2015 de IGNORE STREETDEALER campagne met drie dode en 14 bijna dode jonge toeristen in Amsterdam).

 

 

LEAP in Europa, leve de moedige Politie- en Justitiemensen!

Beste Lezer

31 Januari is er in de Balie in Amsterdam een bijeenkomst van politie- en justitiemedewerkers uit meerdere Europese landen die zich openlijk willen uitspreken van dat het met het bestrijden van drugs nou eindelijk eens afgelopen moet zijn! Let wel; dit zijn politie en justitie medewerkers die nog in “volle “dienst zijn, kortom moedig in vergelijking met al die andere dienders ( incluis ex-politici en ex-ministers) die pas na hun actieve loopbaan een dergelijk standpunt durven in te nemen. Dit initiatief is afkomstig uit de USA van de organisatie LEAP van politiemensen die zelfs weigeren om wietkwekerijen op te rollen, of afzien om met getrokken pistolen in de achterbuurten de zogenaamde drugspanden binnenvallen.

Het is deze LEAP uit de USA die ik al tientallen jaren ken en twee keer live heb ontmoet. Met onderstaande tekst een inkijk over mijn ervaringen tijdens die twee ontmoetingen;

Wat betreft LEAP kan jij mij om vier uur s, nachts uit bed bellen. Deze moedige, stoere vooruitstrevende organisatie heb ik twee keer ontmoet. De eerste keer in Engeland ( heel lang geleden) op een Harm Reduction (HR) conferentie via Ira Glasser ( een grootheid in de USA die in het team van Martin Luther King streed tegen de War on Drugs als onderdeel van de strijd tegen discriminatie,  Ira hield speeches op wetenschappelijke nivo  maar wel met totale passie ). En ook de voorman van LEAP was daarbij en ook hij een uit duizenden en vlogen de vonken over en weer in de overleggen hoe de War on Drugs van binnenuit het politie/justitieapparaat bevochten moest worden waarbij mijn kennis en ervaring met het Nederlandse drugsgedoogbeleid goed van pas kwam!

 De tweede keer ( jaren later) in Long Beach USA op een andere HR conferentie waar aan mijn Adviesburo Drugs infotafel dagenlang met de Yanken allerlei nieuwe voorstellen van HR werden uitgewisseld, incluis de baas van LEAP. Dit mondde uit in een spontane uitnodiging om voor LEAP een speech te geven. Wist ik veel dat dit een dag later voor een zaal was met honderden LEAPERS van hoofdcommissarissen, de wijkagent in LA, tot de politie te paard uit Utah ( in vol ornaat) aan toe. Toen ik dat zag kon het bij mij niet meer stuk en gingen alle registers open tot zelfs in mijn speech ter plekke verzonnen moppen over drugs, eindigend met het opsteken van een joint uit een Amsterdamse coffeeshop ter ere van Eliott Ness ( de rechercheur, die toen de alcohol drooglegging in de USA opgeheven werd daar prompt met zijn politieteam een stevige borrel op proostte!! In de moderne tijd zou dat met de legalisering van cannabis een joint zijn onder al die agenten met hun decennialange onzinnige bestrijding van cannabis, kwekerijen, coffeeshops, enz ) . De Long Beach conferentiezaal vulde zich met wietdampen  en de politiepetten vlogen in de lucht! ( de enige die moeite had met de joint was de zaalmanager, streng wijzend naar het no-smoking-sign!).

Dit zijn mijn twee herinneringen met LEAP USA dus 100% bereid om weer eens iets te betekenen nu deze beweging naar Europa/Nederland komt, zodat ook hier politie- en justitiemedewerkers “uit de kast” kunnen komen om zich openlijk uit te spreken van dat het afgelopen moet zijn met dat stomme repressieve en rigide drugsbeleid

August de Loor

Open brief naar Telegraaf – Houdt de druggebruiker de drugsmaffia in stand?

Open brief naar Telegraaf – Houdt de druggebruiker de drugsmaffia in stand?

Inleiding:

In een groot interview in de Telegraaf met de nieuwe fractievoorzitter van de Amsterdamse CU (Christen Unie) kwam voor de zoveelste keer de populaire doctrine naar voren als zouden druggebruikers verantwoordelijk zijn voor het in stand houden van de drugsmaffia.
Met onderstaande open brief naar de Telegraaf reageer ik op die doctrine met de hoop dat het geplaatst wordt.

Open brief

Druggebruikers maken zich schuldig aan het in stand houden van de drugsmaffia, een steeds vaker gehoorde opvatting onder vooral die voor een hardere bestrijding van drugs pleiten. Bij nader inzien en deze belachelijke opvatting strikt hanterend is het niet de druggebruiker maar de Amerikaanse whiskyliefhebber waar de schuld ligt!  Want in weerwil van het alcoholverbod in de jaren 20 in de USA dronk hij vrolijk verder zodat de maffia de plaats overnam van de legale alcoholindustrie. Het was vervolgens diezelfde maffia die in de jaren 70 de internationale heroïnehandel ging controleren met vanaf die tijd al die andere drugs die door welke regering dan ook verboden werden. En aan deze trend komt maar geen eind nu zelfs wetten in de maak zijn om drugs te verbieden die er nog geeneens zijn! En hoe de maffia daar weer op zal reageren zou met bovenstaande terugblik een open deur moeten zijn! Ook voor diegene met die beschuldigende vinger richting de druggebruiker!

August de Loor

Al meer dan 50 jaar werkzaam voor een effectief drugsbeleid