Categoriearchief: CBD olien

De AMvB notitie over het experiment gesloten keten toevoer legale wiet aan coffeeshops, mijn commentaar

V
Hierbij mijn commentaar op de notitie van de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) over het experiment van een gesloten toevoer van legaal gekweekte nederwiet naar coffeeshops. Zoals in de notitie aangegeven betekent dit dat die coffeeshops die gevestigd zijn in 6 tot 10 voor het experiment geselecteerde steden van de een op de andere dag 100% legaal moeten worden, om een paar jaar later van de ene op de andere dag weer terug te moeten naar de illegale achterdeur en dat in een situatie dat voor het overgrote deel van de niet geselecteerde coffeeshops alles bij het oude blijft.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen is mijn advies om van deze opzet van het experiment af te zien omdat de opzet ( in deze notitie als het exclusieve experiment omschreven) in werkelijk elk opzicht niet uitgaat van waar het bij dit experiment om te doen is van het doorbreken van de tegenstelling tussen de voor- en achterdeur van coffeeshops. Of het nou de voorstanders van het gedoogbeleid van cannabis zijn of de tegenstanders, beide zijn het er over eens dat de tegenstelling tussen de legale voordeur van een coffeeshop met die van de illegale achterdeur niet langer houdbaar is. Het bizarre is dat het experiment om die tegenstelling te onderzoeken van zichzelf vol met tegenstellingen zit. Het is de tegenstelling van dat meerdere jaren een beperkt aantal 100% legale coffeeshops moeten functioneren in tegenstelling tot het overgrote deel aan coffeeshops met nog illegale achterdeuren, van dat die legale coffeeshops het resultaat zijn van pure toeval van gevestigd zijn in steden die gekozen zijn om aan het experiment deel te nemen ( min of meer een variant van het 40 jarige vermaledijde nuloptie-, lees willekeurbeleid van dat de ene stad geen en de buurstad wel coffeeshops toelaat), van de tegenstelling dat die deelname verplichtend opgelegd wordt, maar het voor de coffeeshopeigenaar onduidelijk is welke lokaal politiek/bestuurlijke motieven een rol hebben gespeeld waarom de stad zich opgegeven heeft voor het experiment, van onduidelijkheid welke sanctionering er opgelegd kan worden mocht zich tijdens het experiment allerlei onvolkomenheden voordoen, van de tegenstelling dat waar de coffeeshopeigenaar altijd in vrees leefde voor de overheid bij zijn/haar activiteiten bij de achterdeur diezelfde overheid nu haast de volledige regie in handen heeft over diezelfde achterdeur, van de tegenstelling van dat het zwaartepunt van het experiment in feite zich concentreert op de situatie achter de achterdeur van coffeeshops terwijl het experiment allerlei extra verplichtingen aan coffeeshops oplegt die niets met die achter/achterdeur situatie van doen hebben, van de tegenstelling van dat de toekomst van de aan het experiment deelnemende coffeeshops vele malen onzekerder is dan de shops die niet aan het experiment meedoen terwijl die laatsten deels nog afhankelijk zijn van een situatie waarvan zowel de voor- als tegenstanders van het gedoogbeleid vinden dat dit geen toekomst meer heeft, dus moet stoppen!
Het is met verder in deze notitie aan uitleg over de nog vele andere inhoudelijke en praktische bezwaren tegen het exclusieve experiment dat ik van harte een andere opzet van onderzoek bepleit van een experiment van het met een paar soorten starten van legaal gekweekte cannabis met als uitgangspunt dat, na bewezen aanslaan onder consumenten, steeds meer soorten geleidelijk aan de illegale soorten uit coffeeshops verdwijnen (in deze notitie omschreven als het organisch experiment). Het belangrijkste voordeel van deze opzet van het experiment is dat het ontbreekt aan enige vorm van tegenstelling, het schuift als het ware “organische” in op een al meer dan 50 jaar dagelijkse gang van zaken van coffeeshops met als resultaat van dat van “onderaf” ( de consument) en van “ binnenuit”( de werkvloer van de coffeeshop) de illegale achterdeur steeds legaler wordt zonder dat dit tot allerlei ongewenste bijeffecten leiden.
Deze opzet van het experiment is ook te prefereren omdat de wetenschappelijk toetsing eenvoudig te realiseren is en als nodig op een eenvoudige manier aangepast kan worden met als belangrijkste voordeel dat al vrij snel de eerste resultaten bekend worden zodat even snel op wetenschappelijke data de discussie gestart kan worden of en zo ja, hoe de legalisering van cannabis in Nederland vorm moet krijgen.

Naar een evenwichtige spreiding over het land van kleinschalige coffeeshops

Zoals in de inleiding al aangegeven heeft het experiment alles te maken met op welke manier de criminaliteit achter de achterdeur van coffeeshops teruggedrongen kan worden. En als dit dan toch de inzet is waarom dan niet meteen te streven hoe het overige deel van de criminaliteit van productie en handel van cannabis teruggedrongen kan worden? Het is dat deel van productie en handel wat het illegale verkoopcircuit bevoorraadt van privéadressen, 06-lijnen, straathandel en verkoop via de sociale media ( alle vier de circuits die zich vooral voordoen in gebieden met weinig tot geen coffeeshops plus dat deze circuits zich ook inlaten met gecombineerde verkoop van soft- en harddrugs daar waar bij coffeeshops dit laatste zich niet voor doet ). Het strekt dan ook tot aanbeveling om naast het starten van het organische experiment te starten met een beleid van een evenwichtige spreiding van coffeeshops over het land. Met een dergelijke spreiding wordt niet alleen dit illegale circuit teruggedrongen maar komt ook de functie van coffeeshops beter tot zijn recht. Hierbij een nadere toelichting op die functie
Het creëren van een natuurlijke setting waarbinnen een genotsmiddel aangeschaft en geconsumeerd kan worden is een effectief instrument van het beperken van het gezondheidsrisico van dat genotsmiddel. Het zijn vooral de kleinschalige coffeeshops met een afhaal- en horecagedeelte die de afgelopen 40 jaar bewezen hebben een dergelijk effectief instrument te zijn. In feite zijn kleinschalige coffeeshops te vergelijken met het ouderwetse fenomeen van buurtcafé/slijterij maar dan niet voor alcohol maar voor aanschaf en roken van een joint en dat laatste binnen de sociale setting van het horecagedeelte van de coffeeshop met toezicht door het personeel. Kleinschalige coffeeshops hebben per definitie een kleine voordeur dus ook een kleine achterdeur, een in vele opzichten meest effectieve uitvoering van het Nederlandse drugsbeleid van die van Harm Reduction in het beperken van de gezondheidsrisico,s van in dit geval softdrugs. Kleinschalige coffeeshops zijn ook in staat gebleken om in te spelen op de trend ( op gang gekomen vanaf midden jaren negentig) van een toenemende diversiteit aan type consumenten van cannabis in leeftijd ( 18+) sociale klasse en etniciteit. Daar waar de diversiteit in type cafe,s en andere natte horeca een al jaren ingeburgerd fenomeen is in stad en land is door de afgelopen decennia ingrijpende reductie van het aantal coffeeshops een verschraling in het type coffeeshop ontstaan. Kortom een ontwikkeling die haaks stond op de noodzaak in een divers aanbod aan type coffeeshops om de diversiteit aan groepen consumenten op te vangen. En tenslotte bepleit ik voor een fijnmazig landelijk netwerk van coffeeshops met een verwijzing van waar het alcohol- en tabaksbeleid steeds meer op aanstuurt van een transitie in de verkoop van beide producten van supermarkten naar die van kleinschalige, specialistische settingen ( alcohol in de slijterij en tabak in tabakswinkels). Deze transitie is voor de verkoop van cannabis niet nodig; de coffeeshop voorziet daar al decennia in wat met een fijnmazig netwerk van kleinschalige coffeeshops het meest tot zijn recht komt! Hoe die evenwichtige spreiding van kleinschalige coffeeshops over het land uitgewerkt moet worden is voor nader beraad, zoals bijvoorbeeld binnen regionaal overleg opheffen van het lokale, in feite “ not in my backyard” nuloptiebeleid

Drietrapsstrategie

Naast de trend in de diversiteit aan groepen consumenten van cannabis speelt zich ook een stormachtige ontwikkeling af van steeds goedkopere en simpele technieken van kleinschalige kweekmethodes van cannabis, van een enorme toename aan soorten zaden om over het omzetten van wiet in oliën voor ( semi) medisch/therapeutische toepassingen (en hennep voor CBD oliën) maar te zwijgen. Een van de kenmerken is de lage instap om met al deze verschillende technieken en methodes aan de gang te gaan, een lage instap met als onvermijdelijk gevolg van, als uitvloeisel van het ontbreken van een samenhangend beleid, een toenemende wildgroei
In mijn ogen is het dan ook van belang dat in het verlengde van onderzoek naar het legaliseren van de achterdeur van coffeeshops dit vergezeld moet gaan met het protocollieren van de home-grow van cannabis. Zonder enige mate van regulering van de home-grow ontbreekt het fundament voor het beleid van de legale toevoer van cannabis naar coffeeshops. Hetzelfde geldt ten aanzien van cannabinoiden. Op het ogenblik lopen er allerlei ontwikkelingen van zowel beleid ( als het ontbreken daarvan) als de toepassingen van cannabinoiden door elkaar heen wat zeer ongewenst is. Het ontwikkelen van een helder beleid ten aanzien van cannabinoiden is de derde trap richting een duurzaam cannabisbeleid

Het exclusieve experiment

Hierbij een vervolg van wat de nadelen zijn van het exclusieve experiment;

Tijdsduur; Met een voorzichtige inschatting zal het hele tijdspad van het exclusieve experiment aan voorbereiding, uitvoering, afbouwen en vaststellen van de eindconclusies 5 tot 6 jaar in beslag nemen;
1) Gelet op de importantie van de noodzaak aan duidelijkheid over de voor- of nadelen van het legaliseren van de achterdeur van coffeeshops is dit tijdspad veel te lang
2) Alle andere dossiers van het Nederlandse soft- en coffeeshopbeleid komen stil te liggen met als argument dat eerst de resultaten van het experiment afgewacht moeten worden. Gelet op allerlei nieuwe ontwikkelingen en nieuwe inzichten over cannabis is een dergelijke stilstand zowel bestuurlijk als politiek onverantwoord,
3) Dat zowel op mondiaal als Europees nivo steeds meer het besef doordringt van dat het gebruik van cannabis zich steeds meer vervolkst, van dat door de illegale status de risico,s van het gebruik hoger en de drempel naar het gebruik van andere middelen lager ligt (met name onder de risicogroepen), van dat de illegaliteit een effectieve ( primaire en secundaire) preventie en voorlichting in de weg staat, van dat het bestrijden van cannabis hoegenaamd geen effect heeft, van dat zo langzamerhand wat bestreden wordt als hoe dat bestreden wordt aantornt tegen de fundamenten van de rechtstaat. Het zijn een aantal van deze en andere redenen van dat steeds meer landen over gaan tot het legaliseren van cannabis.
4) Een specifieke uitvloeisel van de illegale status van cannabis is de toenemende populariteit van synthetische cannabinoiden ( in met name landen met een streng cannabisbeleid) Zowel de maatschappelijke schade als de gezondheidsrisico,s van het gebruik van deze middelen wordt steeds meer zichtbaar wat snelheid van aanpak verlangt welke drempels er tegen deze risicovolle middelen opgeworpen moeten worden. Er is onder deskundigen steeds meer eenduidigheid van dat die drempel het legaliseren van (het natuurproduct) cannabis is.
5) De afgelopen jaren is er sprake van een enorme toename aan kennis en inzicht in de ( semi) medisch/therapeutische toepassingen van cannabis. In de schaduw van het officiële beleid van op medische indicaties voorschrijven van cannabis doen zich de afgelopen jaren allerlei ongewenste praktijken voor wat zijn oorsprong heeft in de illegale status van cannabis. Het is verheugend dat zowel in VN verband als binnen de EU op het ogenblik overleg plaatsvindt hoe de recente inzichten over de uiteenlopende werking van cannabis omgezet moet worden in nieuw beleid. Het moge duidelijk zijn dat dit nieuwe beleid alleen maar een kans van slagen heeft bij het legaliseren van cannabis, ergo ook die voor het recreatief gebruik van cannabis.
6) Zoals het experiment omschrijft dient er onderzoek gepleegd te worden of de legale aanvoer van cannabis aan de achterdeur van coffeeshops de criminaliteit terugdringt, de volksgezondheid dient, de overlast beperkt en de veiligheid bevorderd. Al deze aspecten hebben betrekking op het circuit achter de achterdeur van coffeeshops, aangezien daar de illegale productie en handel van cannabis zich afspeelt. Het vreemde doet zich voor dat in plaats van een uitleg hoe deze aspecten nader onderzocht worden, deze aspecten als eis worden opgelegd aan de coffeeshopbranche zoals de verplichting van voorlichtingsmateriaal in de coffeeshops over de risico,s van het gebruik van cannabis, van dat het coffeeshoppersoneel verplicht wordt om een cursus te volgen, enz. Het zijn deze eisen die weinig van doen hebben van waar het bij het experiment om te doen is maar eerder opgevat kunnen worden als een uitbreiding van de AHOJ-G criteria voor coffeeshops en dat onder het mom van het experiment. Het zijn deze reacties die ik in de coffeeshopbranche opvang wat uiteraard het draagvlak in de branche voor het experiment niet ten goede komt. En trouwens zorgen deze eisen ervoor dat de wetenschappelijke toetsing van het experiment nog moeilijker te realiseren is dan het al is zonder die nieuwe criteria voor coffeeshops,
7) Het is volstrekt onmogelijk om met het exclusieve experiment tot gefundeerde conclusies te komen. Dit komt niet alleen door dat er allerlei extra aspecten aan het experiment zijn toegevoegd maar ook het beperkt aantal steden die mee doen met daarbij dat de grote steden uitgesloten zijn plus dat er op geen enkele wijze rekening gehouden wordt met de uiterst onevenwichtige spreiding van coffeeshops over het land. Het gevolg is dat zowat elke coffeeshop in (middel)grote steden een regionale functie hebben, die in de grenssteden een grensoverschrijdende en in de grote steden weer anders, afhankelijk van of de coffeeshop in het centrum staat of de woonwijken. Het exclusieve experiment met 6 tot 10 op zichzelf staande eilandjes van 100% legale coffeeshops houdt geen enkele rekening met deze diversiteit aan functies tussen de coffeeshops. En alleen al dat de afstanden tussen elk afzonderlijk eilandje met de naburige controlestad grote verschillen vertonen zorgt ervoor dat niet goed onderzocht kan worden wat het effect is van de legale achterdeur
8) Een zeer reëel risico van het exclusieve experiment is dat het voor allerlei negatieve bijeffecten kan zorgen wat zich niet zal beperken tot de deelnemende en niet deelnemende coffeeshops maar ook voor onrust en spanningen zal zorgen tussen de kweek en handelslijnen van nederwiet als de handelslijnen van buitenlandse hasj en wiet. Zo is met een beetje kennis van zaken denkbaar dat als plotsklaps de levering aan de 100% legale coffeeshops stopt dit niet zonder gevolgen zal blijven van een onderlinge concurrentieslag naar de productie en handelslijnen die nog aan de reguliere coffeeshops leveren. En vervolgens zal deze onrust niet zonder gevolgen blijven in het maatschappelijk bestel zoals de woonwijken in (middel)grote steden tot de agrarische gebieden in Nederland.
9) Wat opvalt in de AMvB notitie is dat de voorgestelde logistiek over de productie en transport van de legaal gekweekte nederwiet nauwelijks afwijkt van die van cannabis voor de medische toepassing. Het wekt de indruk dat de opstellers van de notitie zich onvoldoende realiseren van dat productie en transport van cannabis voor recreatief gebruik een eigen logistiek verlangd. Productie en transport van een aan trends onderhevig genotsmiddel en dat nog aan een door- de- weeks- horecacircuit (wat coffeeshops zijn) vereist een meer flexibele, dus een complexere logistiek dan die van een geneesmiddel geleverd aan een apotheek. Uiteraard is het verdedigbaar dat, gelet op de beperkte opzet van het exclusieve experiment, de logistiek van productie en transport voor medische cannabis als voorbeeld genomen is. Maar kennelijk zijn de bedenkers van het experiment onwetend dat die logistiek al tijden onder vuur ligt en veel kritiek ondervindt. En als die logistiek al voor het medische traject al onvoldoende functioneert, wat kan er dan……………?!?!
10) Voor het op orde houden van de menukaart aan soorten hasj en wiet moet elke coffeeshopeigenaar een fijnmazig netwerk in stand houden aan de achterdeur van zijn shop. Dit vergt zeer veel alertheid zoals het bewaken van de kwaliteit van de koopwaar, met wie wel aan kweker/handelaar in zee gegaan kan worden en met wie niet?, hoe te reageren op schommelingen in de handelsprijzen en dat alles zonder enige steun van formele toezichthoudende instanties zoals die bij de legale handelslijnen ruimschoots voor handen zijn. Waar het bij de handelslijnen van buitenlandse hasj en wiet nog redelijk overzichtelijk is kwam daar vanaf de jaren negentig een nog veel complexer en fijnmazige handelslijn bij van die van de vele soorten Nederwiet. De belangrijkste garantie voor de coffeeshopeigenaar om dit alles in goede banen te leiden is het, op basis van wederzijds vertrouwen, opbouwen van duurzame relaties met de netwerken van kwekers/handelaren. Met de invoering van het exclusieve experiment moet een substantieel aantal coffeeshopeigenaren van de ene op de andere dag dit netwerk vaarwel zeggen. Het moge duidelijk zijn dat dit niet zonder slag of stoot zal gaan met vanuit de eigenaar bezien het ontslaan van personeel, het afstoten van een informeel infrastructuur en dat op basis van dat een aantal jaren later dit weer “in ere hersteld “ moet worden als het experiment stopt met de vraag of de coffeeshop al dan al niet failliet is omdat de legale koopwaar kennelijk niet aansloeg en de klanten 2 kilometer verder in een naburige stad hun cannabis inkochten
11) Door de afgelopen decennia intensivering van de bestrijding van kweek en handel van Nederwiet (het werk van de Nationale Taskforce in de bestrijding van wietkwekerijen) komt daar nog bij dat een deel van bovengenoemde netwerken gecriminaliseerd is met voorspelbaar dat dit deel van het circuit het er niet bij laat zitten als zij een deel van hun afzet van die van de geselecteerde coffeeshops kwijt raken. Over wat hiervan de gevolgen zullen zijn is niet exact te voorspellen maar dat het tot onrust zal leiden van een concurrentieslag van een prijzenoorlog van niet alleen maar de niet geselecteerde coffeeshops maar ook naar het illegale verkoopcircuit van cannabis moge duidelijk zijn.

Deze en nog meer redenen geven voldoende aanleiding van dat het geen goed idee is om te kiezen voor het exclusieve experiment. Zoals eerder in deze notitie aangegeven is het organische experiment verre te prefereren aangezien daarmee niet die problemen zullen voordoen als met het exclusieve experiment.

1) Het kan rekenen op een breed draagvlak binnen de coffeeshopbranche
2) De door de branche 45 jaar opgebouwde kennis en ervaring met zowel wat er bij de inkoop komt kijken als wat er aan wensen en behoeftes leeft onder de consumenten kan naadloos ingezet worden bij de fasegewijze introductie van de legale soorten cannabis
3) Het brede draagvlak biedt de basis om met de branche van gedachte te wisselen over het sneller introduceren van soorten cannabis met een hoger percentage CBD
4) In tegenstelling met het exclusieve experiment heeft het organische experiment geen last van het logistieke probleem om in een keer een veelheid aan legale soorten cannabis te produceren met ook nog de vraag of die soorten wel zullen aanslaan
5) Het organisch experiment kan met een zeer beperkte onderzoeksopzet volstaan om toch tot zinvolle conclusies te komen
6) Dit type experiment is veel makkelijker bij te sturen zonder dat dit tot problemen leid in de uitvoering als in de onderzoeksresultaten
7) Met deze opzet kan al in een vroeg stadium van het experiment de eerste onderzoeksresultaten overgeheveld, lees ingebed worden binnen het bestaande softdrugs- en coffeeshopbeleid
8) Met de organische opzet wordt het probleem van de buitenlandse hasj letterlijk in de tijd opgeschoven, met als voordeel van het achterwege blijven van spanning en onrust binnen dit handelscircuit met als ook deze soorten tezijnertijd gelegaliseerd zijn dit probleem zichzelf opgelost heeft
9) Naar Canadees voorbeeld geeft het organisch experiment meer kans van dat de opgebouwde kennis en ervaring uit het illegale circuit van productie en handel van cannabis overgeheveld kan worden naar het legale circuit
10) Het organische experiment geeft de minste kans op allerlei misverstanden in andere landen over de beleidsontwikkelingen van het Nederlandse drugsbeleid ( zoals dit zich heeft afgespeeld ten tijde rond de invoering van de Wietpas

Tot zover mijn reactie op de notitie van de AMvB met een duidelijke oproep om voor het organisch experiment te kiezen. Maar dat niet alleen. Met deze notitie bepleit ik ook een integraal cannabis beleid van wat zich niet beperkt tot onderzoek naar de legale achterdeur van coffeeshops. Het werken aan een evenwichtige spreiding van coffeeshops , van dat daarmee de kleinschaligheid gewaarborgd is, plus een duurzaam beleid voor de home grow van cannabis en tenslotte hoe beleidsmatig te reageren op de stormachtige ontwikkelingen van Cannabinoiden zijn de uitdagingen waar het Nederlandse drugsbeleid voor staat. Met deze notitie lever ik mijn bijdrage om die weg in te slaan

Amsterdam 30 december 2018

August de Loor
Stichting Adviesburo Drugs
Voorzitter vereniging Cannabinoiden Adviesbureau Nederland

Een warm woord voor de leden van vereniging het CAN

bij deze mijn nieuwjaarswens voor de leden van het CAN

OP NAAR HET NIEUWE JAAR!!

Beste leden van het CAN

Aan de vooravond van het nieuwe jaar is het een goed moment om terug te blikken van wat er zich allemaal in 2018 heeft afgespeeld binnen het CAN en hoe met elkaar verder in het nieuwe jaar !!

Na de oprichting in oktober 2017 was 2018 het eerste volledige jaar waar het CAN uitvoering kon geven van waar het voor staat..
Voor de aanpak hiervan was er gelukkig geen enkele sprake van onervarenheid, van onwennigheid, van nog kinderziektes binnen zowel het bestuur als de leden
Het was namelijk de kennis en ervaring, de opgebouwde netwerken van de jaren daarvoor van de CBD denktankgroep waar het CAN op kon vertrouwen om daar in 2018 verdere invulling aan te geven (en op welke manier dat ingevuld is en wat daarmee bereikt is kan op de website teruggelezen worden).
Want dat is de kracht van het CAN dat vanaf het begin op de deelnemers gerekend konden worden aan de sessies, de bijeenkomsten van de CBD denktankgroep. En die gunstige start legde weer de basis van dat in 2018 het CAN vele nieuwe leden kon verwelkomen. Het bijzondere hierbij is dat de leden afkomstig zijn uit de hele keten van productie , (groot)handel, en verkoop van Cannabinoiden en dat aangevuld met deskundigen van farmacologen, apothekers, enz. En deze brede samenstelling aan leden weerspiegelt zich ook in het bestuur met bestuursleden met uiteenlopende achtergronden, kwaliteiten, deskundigheid en netwerken.
En dat is wat het CAN zowel bijzonder als sterk maakt wat in de dagelijkse praktijk in 2018 naar voren is gekomen! Verzoeken van het CAN voor overleg met overheden en officiele instanties werden haast bijna allemaal gehonoreerd, vervolgoverleg vond plaats, op conferenties vond intensief uitwisseling van kennis en informatie plaats, werd samenwerking gesmeed met sleutelfiguren, met andere organisaties in binnen- en buitenland.
En dat dat nodig is moge duidelijk zijn als je ziet hoe in een paar jaar tijd de ontwikkeling van cannabinoiden een ongekende vlucht heeft genomen.
De snelheid waarmee zowel de kennis als de inzichten over cannabinoiden is toegenomen alsmede het aantal gebruikers met even belangrijk om welke uiteenlopende aanleidingen het gebruik is toegenomen is ongekend.
Waar de CBD olie een aantal jaren geleden nog slechts het domein was van een paar pioniers in de wereld van cannabis is het nu een wijd verbreid fenomeen geworden. En dit was in 2018 een belangrijke taak voor het CAN om de onvermijdelijke groeistuipen van deze ontwikkeling zoveel mogelijk in goede banen te leiden. En dat dat gelukt is kan alleen al opgemaakt worden dat zowel de pioniers uit de cannabiswereld als die uit de mainstream aan reguliere bedrijven elkaar binnen het CAN kunnen vinden. Daar waar het risico van een splitsing tussen beide stromingen op de loer lag wordt er in gezamenlijkheid invulling gegeven aan de verdere uitwerking van de doelstellingen van het CAN.
En dat is de belangrijkste uitdaging voor het nieuwe jaar. Van wat daar de dossiers en speerpunten van zijn komen aan de orde op de Algemene Ledenvergadering op 28 januari 2019 ( welke agendapunten dat zijn wordt later bekend). Zet deze datum in de agenda zodat het CAN met de inbreng van de leden het nieuwe jaar weer even succesvol kan maken als 2018 ! En wat mij nu nog rest is een ieder een goed, gezond en gelukkig 2019 toegewenst!

August de Loor voorzitter CAN

voor meer informatie over het CAN, zie eerdere artikelen op deze website en raadpleeg
www.cannabinoidenadviesbureau.nl

Het experiment van de legale achterdeur van coffeeshops, een integrale aanpak!

Het is verheugend dat er steeds meer medestanders te vinden zijn
richting een integrale uitvoering van de legale achterdeur van
coffeeshops. Vooral bijeenkomsten in steden over dit onderwerp leveren
veel resultaat op met als laatste voorbeeld die van afgelopen vrijdag in
Den Haag. Hieronder mijn verslag;
De politieke bijeenkomst van afgelopen vrijdag in Den Haag over het lokale
coffeeshopbeleid, georganiseerd door de Haagse coffeeshopeigenaren was een
succes. De raadsleden gingen achter de integrale opzet van de legale achterdeur
staan (lees: geen Staatswiet maar een uitgebreide menukaart op basis van de wens
aan variatie van de consument) en achter de daarbij noodzakelijke fasegewijze
invoering van diezelfde achterdeur. Als het experiment start zal het bestaande
gedoogbeleid voor coffeeshops opgerekt moeten worden. Dat betekent meer
voorraad voor alle coffeeshops in Nederland, het gedogen van de stasj en het
vervoer van – en naar de shop en daarbij een mildere sanctionering na “overtreding”
van de gedoogcriteria.
En als laatste dat de legale achterdeur niet zonder een ruimhartig cannabis
homegrow-beleid kan en niet zonder een protocol voor de medische/therapeutische
toepassing van cannabis. Daarbij te beginnen met het vaststellen van een protocol
voor de productie en verkoop van CBD onder de Warenwet. (zie mijn artikelen over
het CAN). Kortom, de drietrapsstrategie van het legaliseren van cannabis.
Met eerdere bijeenkomsten in andere steden komt een beeld naar voren dat lokale
coffeeshopeigenaren en lokale bestuurders/politici zich meer en meer in deze
integrale visie van het legaliseren van cannabis kunnen vinden. Daarbij opgemerkt
dat ik dit dossier niet vanuit het terugdringen van de criminaliteit benader maar vanuit
analyses over 50 jaar gebruik van het genotsmiddel cannabis (het na alcohol tweede
genotsmiddel) en de functie van coffeeshops als natuurlijke habitat van het in goede
banen leiden van dat gebruik. Met die benadering doorbreek je het beperkte
denkraam hoe, zowel door de voor- als tegenstanders, tegen het legaliseren van
cannabis aankijken. Waarbij bij de voorstanders van die legalisering de ogen open
gaan en beseffen dat dit dossier veel meer is dan een paar legale kassen met legaal
gekweekte Staatswiet. En dat er serieus over deze laatste, lees zeer beperkte, opzet
van legale cannabis nagedacht wordt werd gisteren op de radio duidelijk. Minister
Grapperhaus van Justitie deed uitspraken over het wietteeltexperiment met als inzet
het experimenteren met Staatswiet met een laag percentage THC!
Als je zijn uitspraak op het alcoholbeleid zou toepassen zouden al die particuliere
producenten van bier, wijn en gedestilleerd opgedoekt worden met daarvoor in de
plaats een door de overheid aan cafés geproduceerd evenementenbier (met daarbij
de onvermijdelijke foldertjes van de lokale verslavingszorg over het gevaar van
alcohol) Wat een gezellige boel zal dat geven!
August de Loor – 13 maart 2018

nieuwe vereniging

Een week of wat geleden beloofde ik aanvullende informatie over de nieuw op te richten   vereniging als vervolg op de CBD denktankgroep ( zie info uit een van mijn vorige berichten onder het kopje vereniging)

Sinds gister; 28 july 2017 kan ik de lezer heuglijk meedelen dat de notaris de acte heeft opgesteld zodat de vereniging officieel van start kan gaan. De vereniging draagt de naam van; Cannabinoiden Adviesbureau Nederland met als belangrijkste uitdaging om uitvoering te geven aan de volgende doelstellingen;

  1. Het realiseren van een kwaliteitsnorm voor de productie en verkoop van warenwetproducten* die CBD en/of andere cannabinoïden en terpenen van natuurlijke oorsprong bevatten.  
  2. Het realiseren van een wettelijke basis voor genoemde producten.
  3. Het bevorderen van deskundigheid over genoemde producten binnen de gehele keten**, op het gebied van kwaliteit, effectiviteit, veiligheid en communicatie.

* voeding, voedingssupplementen, cosmetica en overige producten.

** van kweker, producent, importeur en distributeur tot eerstelijnsgezondheidszorg, detaillist en consument.

Het CAN bestuur bestaat uit zeven leden met uiteenlopende kundigheid van farmacologen,apotheekster, personen met politiek/bestuurlijke kennis en ervaring waarbij een ieder een uitgebreid netwerk aan kontakten met de wereld van CBD inbrengt.

Ik ervaar het als een eer om het bestuur voor te zitten in het besef dat deze vereniging veel en goed werk kan verrichten voor het verder uitdiepen van de toepassingen van cannabinoiden.

Een ieder die meer informatie wenst of lid wil worden van de vereniging kan mailen naar Info@adviesburodrugs,nl

Hoogachtend

August de Loor

nieuwe vereniging

Na anderhalfjaar denktanken met bizondere mensen in het veld die geloven  in de uiteenlopende heilzame werking van de hennepplant is vandaag de officiele procedure gestart van de oprichting van een heuse vereniging.

Het is al ver voor die anderhalfjaar dat ik aan de ene kant een meer dan in menig opzicht een wankelmoedige, rigide, defensieve beleidsontwikkeling zag bij overheden en daaraan gelieerde instanties over het reglementeren van de medisch/therapeutische toepassing van de werkzame stoffen in hennep ( lees de THC en de CBD groepen aan werkzame stoffen) met aan de andere kant, mede als uitvloeisel van die defensiviteit dat steeds meer cowboys en indianen zich met het produceren en verkopen van soorten hennepolie gingen bezig houden. Dat laatste omschreven als de Yomandilisering van de hennepolie en dat voor mensen in kwestbare situaties tot zeer ernstig zieken, van die heftige pijnen leiden en die met nog een korte levensverwachting aan toe .

En toen ik dat van dichtbij zag afspelen zag ik ook veel bizondere mensen met uiteenlopende disciplines die met hun kennis over de potentiele mogelijkheden van de werkzame stoffen in hennep een bijdrage willen leveren naar een beter beleid. Met hen is de CBD denktank gestart met als inzet om iets te doen aan bovenstaande tweespalt aan ontwikkelingen. En daar is het afgelopen anderhalfjaar al veel aan gedaan van het uitwisselen van informatie, verzamelen van literatuur, studies, overleggen met wetenschappers, met artsen, apotheken, farmacologen, met lokale en landelijke overheden, kortom nadenken over een verantwoord beleid op alle nivo,s rond dit dossier, enz

En dan nu vandaag zijn de eerste stappen gezet naar een heuse vereniging. Als alles echt allemaal formeel afgerond is komt een nadere uitleg over de doelstellingen, de namen van de bestuursleden, hoe je lid kan worden, kortom waar de vereniging voor staat en wil realiseren.

en nu vandaag 20 july kan ik melden dat de vereniging de naam heeft van;

Cannabinoiden Adviesbureau Nederland (CAN)

wordt vervolgd!