Interview voor een buitenlands nieuwsblad -60 jaar drugs in Nederland en 55 jaar mijn aanpak

Geef een reactie

August de Loor started working in poor parts of Amsterdam in 1968. He became a street corner worker. Many youngsters in the late 1960s were unemployed and living on the streets of Amsterdam. For them August became a person whom they can trust because, he tried to built a bridge between them and the society that they had many angers with. Part of the isolation of the people was because of the use of drugs that during that time became also part of modern youth culture. Since then he is involved in policy making and talks with the government. With his pragmatic approach he urged for legalized cannabis started needle exchange programs and is trying to legalize ecstasy. One key task is to monitor the drug usage and new substances coming on the market.


Over the last few decades what were some cornerstones of your involvement in the work on drug policies and regulations?

Modern drug use started with cannabis in the 1960s. Before that time drug use took place only among the higher-class people. Along with the revolution among students, the sexual revolution and the gay emancipation also a new independent youth culture started in the USA and Europe and cannabis became popular. Its interesting in alcohol related society around the world, there were more and more interests in also other psychoactive substances on a big scale. After cannabis, LSD, amphetamine, cocaine became popular and in the dark shadow of all that on street level heroin. And then by the start of the Techno music ( the big raves from 1985) the new drug trend  XTC, in the 1990s mushrooms ( and other so called smartdrugs) and nowadays the designers.
I have seen everything related to drugs from the 1960s.
And since then my work was monitoring every new drug trend, why it’s happening and what can be done to protect the user with safe use! Its about harm reduction and how you can change the policy in regard to drugs in society.

 

You were involved in the conceptualization of the Dutch coffeeshop, how did this came about?

So in the late 1960s the cannabis became popular but you had to buy it on the street. There was on one hand a lot of anger and fear the police arrest the cannabis user and on the other you never knew the quality of cannabis. From there we started two things. First we worked in the youth centers where Rock and Roll and later on Punk happened for young people.
In those youth centers we organized so called „home dealer“ where the visitors could buy cannabis. So they don’t had to buy it on the streets anymore. With this system of “home dealers “ we could analyze his cannabis in a laboratory as a part of the safe use project. The construct of a “home dealer” made also sure that the kids would not come in contact with other drugs on the street marked such as heroin. But this system was still illegal. Very slowly we could convince the government to choose for a system where the cannabis is safe for buying and safe for using. So in 1976 the Dutch government had a revolution in the whole world that they take the cannabis out of the criminal situation and make a new law that it was acceptable for bying and smoking cannabis. That was the start of the Dutch coffeeshop, a safe system where you can buy and smoke cannabis, controlled by the rules of the government.
I am convinced that every psychoactive substance needs their own culture of using. The first thing to prevent the misuse of substances is to organize the culture around the use of psychotic substances. And this is what the coffee shop is for cannabis

 

Can you elaborate on your idea of a culture of using?

Alcohol by itself when you are alone at home is dangerous but it is not in the pub. Because there it has a social control by your friends, the barkeeper. For instance; when you close down all the pubs, the next day you have 50% more alcoholism in the world.
So the coffeeshop is the alternative for the pub but then for cannabis.
For me, the selling of alcohol and tabac has to go out of the supermarket and back to special shops like coffeeshops for cannabis. The same for XTC; legalize it by selling in smartshops  And so you have a pragmatic policy where all this potential dangerous substances are sold through safe place and that in direct connection with our modern society. Many countries legalize cannabis but they forgot one thing, the benefit of coffeeshops.
There you share cannabis together in a social environment, just like alcohol in a pub.
That’s  an exempel of a pragmatic drugspolicy. So like on the dance floor of big raves 90% of the visitors are on XTC.  So we organized a pragmatic system for safe raves. I started testing XTC on the dance floor from 1986 till 10 years ago. More than hundreds of thousands of tablets I tested. So that’s pragmatic. And so you are a part of the culture of the rave and the ecstasy is a part of it. When you take the raves away and the ecstasy is on its own, then the ecstasy is dangerous.
When I tested dangerous XTC tablets on the dance floor for instance, we stopped the music. So 4,000, 6,000, 8,000 ravers, they had to stop dancing.
In one minute, I explained: „Watch out for the dangerous yellow Mitsubishi XTC tablet and bring it to my counter from the Safe House Campaign.“
And what I saw from the moment we stopped the music; from one minute to the other you had 8,000 ecstasy junkies on the dance floor. And from the moment the music starts again, you had 100% ecstasy lovers on the dance floor.
That’s the point, you see; the relation between the use of drugs and his cultural surrounding, in this case between XTC and Raves.

How could such a concept work for different drugs?

When you look to the modern society, a modern society nowadays is a society with many different kinds of people. Also in how you organized, how you build up a city, different kinds of housing: single people living together, living in communes, same you have in the sports. People have so many choices in western societies nowadays. And with this come different needs. You also find this when it comes to the use of psychoactive substances.
And you have to regulate that accordingly. Almost all over the world, only one drug is acceptable, alcohol, and the rest is forbidden. That’s middle-age. It has nothing to do with a modern society. You have the weekend party drugs: Ecstasy, MDMA – the most softly party drug – LSD, you have cocaine sniffing, ketamine, et cetera. So organize that through the week, you go to the smart shop an get your substances there.
In the smart shop, similar to the coffee shop, you will be able to buy ecstasy if they make it legal. And there the ecstasy is with information: you know what you buy, what is inside the substance and so on. In the 1990s the Dutch government was thinking of regulate and legalize ecstasy. I was with the ministry in a group. I suggested to bring the ecstasy into a strip you can enter when you are minimum 18 years old. And we introduced the concept of a trip advisor, someone who does not consume at the moment and watches over the group. The government nearly said yes to that, but then something happend that put the plan on hold.

Germany is planning to legalize cannabis what are your thoughts on that?

So for instance Germany, they are thinking also about legalized cannabis. They have to know that the most important key for regulate the use of cannabis is the coffee shop. The concept of the social club as Germany wants to introduce it doesn’t think of the social environment and that’s why it lacks a fundamental aspect. To be a member of the cannabis social club, you have to identify yourself. You have to give id, you have to organize so that you can plan the hennep plant for your own consumption. A lot of obstacles and huge thresholds.
For example I like to drink wine or I like to drink beer but why should I make it myself to have my own beer or make my own wine? I just want to consume it? I don’t have time for that. In France you can buy wine in the shop. But you have also people who like to go to the Château. If you have to be member of a Château to consume cannabis. A cannabis Château. It’s bullshit. Cannabis is after alcohol the most popular substance. The cannabis social club, as Germany suggests it, is only for the high-level people who wanna produce it themselves. All the rest of the cannabis consumers don’t have time for this!
After work, you like to have your joint, you want to talk with your friends and you meet them in the coffee shop before you go home or before you go to the movie. That’s the social environment of the second popular drug in the world. When I want to have my joint I go to my favorite coffee shop here 100 meters from here.

So my advice to Germany? Organize a network of different kind of coffee shops all over the country. Also in Holland you have coffee shops for the middle class, you have coffee shops for the Turkish people. You have even gay and lesbo coffee shops, you have tourist coffee shops, coffee shops with a lot of American influences. You even have a special coffee shop for the football fans of Ajax Amsterdam. This is similar to pubs to have your one favorite place to meet your friends!
In Germany and also in Austria there live so many different kind of people and you have so many different kind of pubs over there so you need also many different kinds of coffee shops where you can buy in a safe surrounding far away from the other drugs.

 

What did you do with for example Heroin?

 There are no junkies in the streets of Amsterdam and in Holland anymore because 20 years ago, we started with medical prescription of heroin. We brought the heroin to the medical world. There it’s controlled. I think it has to be better and better. And it was also completely taken away from the justice system into the medical system. So I am convinced that for every drug you can organize something. A war on drugs, what is for almost all countries in this world the reality, you always have losers. Everyone is losing by the war on drugs.
So when I saw in the early 1980s that among the intravenous heroin users who are shooting the heroin, there was a lot of hepatitis. I started with the needle exchange programs.
You see, so when one year later the AIDS/HIV crisis started we already changed needles, where the official institutes years later followed ( to late to fight an epidemic). And then you also don’t have the needles in front of the kindergarten and on the streets anymore. They call in the city to pick up the old needles, bring it back to my system and then they can get new ones. So that was a really big success in fighting HIV/AIDS and hepatitis. In Holland the HIV/AIDS among the intravenous heroin users is only 1 or 2%. In Russia its like 85% of the users. So that’s another example of what I mean with pragmatic approach.

 

Some things for the future?

Stop with the disgusting pictures and texts on the packages of cigarettes that they are dangerous. You’re dying and your lungs are black and so on. Come on. It’s a psychoactive substance. People like to smoke tobacco. So bring it to a special shop where you can talk about the benefit of tobacco. Don’t put all that craziness of dying in because that’s the opposite of having a good solution to the situation. We have to stop with the word drugs altogether. From the moment the word drugs is coming in you have the associated fears.
„Oh drugs…“. So I think you have to talk about psychoactive substances who are part of society because people like to have it.
For one it’s ayahuasca in a session for another one it’s going out together by 10 to the parks and have a weekend on LSD. The word „drug“gives no room, there are so many different kinds of drugs.
And we should start the ministry of happiness. Because it’s all about happiness, but there are risks on it, too. Every happiness has its own risks. And we have to watch that and minimize the risk. You neither achieve that with the moralising finger-wagging nor with a war against drugs.

Interview: MALMOE

AMSTERDAM EN HET LEGALE CANNABISEXPERIMENT

Geef een reactie

aBeste Lezer,

Zoals jullie ongetwijfeld weten heeft Amsterdam zich recent als elfde stad gemeld om deel te nemen aan het experiment voor het legaliseren van de achterdeur van coffeeshops. Gelet op de grootte van de stad plus het relatief hoge aantal coffeeshops is besloten van dat slechte een deel van Amsterdam aan het experiment mag deelnemen. Het stadhuis vroeg aan mij welk deel van de stad hiervoor het meest geschikt is, Zuid, West of Oost. Op basis van een kritische analyse over het experiment heb ik alle coffeeshops in die drie wijken bezocht om tot de conclusie te komen van dat het stadhuis er verstandig aan doet om voor Oost te kiezen. in onderstaande notitie wordt dat nader toegelicht.

Ps, Ondertussen heeft het stadhuis besloten om voor Oost te kiezen waarbij ik hoop dat zij mijn oproep serieus nemen om werk te maken om, zoals je zult lezen, zoveel mogelijk obstakels weg te nemen die helaas aan de opzet van het experiment kleven. Daarvoor is wel degelijk ruimte. Zo hebben de  deelnemende Steden Tilburg en Breda het voor elkaar gekregen dat de transitie van de illegale naar de legale verkoop van cannabis verlengd is van 5 weken naar 6 maanden. En zo zijn er nog meer verbeteringen van het experiment mogelijk waarbij in mijn ogen de coffeeshopbranche richting de overheid zich veel assertiever zou moeten opstellen. 

 

Burgemeester  Halsema,

Zoals ik je al eerder meldde is Amsterdam Oost het meest geschikt om deel te nemen aan het coffeeshopachterdeur experiment. Deze keuze is op basis van dat ten opzichte van Zuid en West de gevolgen van dit onsamenhangend experiment in Oost het meest beperkt blijven. Uiteraard verlangt deze boute stelling de nodige toelichting, een toelichting op basis hoe in mijn ogen de transitie naar de legale achterdeur van coffeeshops het beste gerealiseerd kan worden, het organische model

Het organische model

Ten opzichte van andere landen waar de legalisering al gerealiseerd is (of op handen staat) heeft Nederland al vanaf de jaren 70 met coffeeshops een politiek/publiekelijk transparant systeem van het, aan de voordeur leveren van cannabis aan consumenten.

De coffeeshopbranche heeft de afgelopen 50 jaar bewezen hoe op de complexe veranderingen in het gebruik van hasj en wiet in te spelen. En dat is veel zoals de vervolksing van de populariteit van cannabis ( van hippie naar mainstream),de in diezelfde periode mega veranderingen in samenstelling aan bevolkingsgroepen met dito behoefte in soorten hasj en wiet, de opkomst (1992) van Nederwiet, de toegenomen concurrentie van de verkoop van cannabis via privéadressen, webwinkels, straathandel, enz. En dat allemaal met die onzekerheid wat een gedoogbeleid nou eenmaal met zich mee brengt om nog maar te zwijgen van de vele rigide maatregelen waar de coffeeshopbranche vanaf begin jaren 90 mee geconfronteerd werd.

Kortom, ten opzichte van het buitenland heeft Nederland een immense voorsprong aan kennis over de wensen en behoeftes van de consument. Het zou dus logisch zijn geweest dat in Nederland over de volle breedte de coffeeshopbranche ingezet zou worden voor de transitie van het legaliseren van hun koopwaar. Het zogeheten organische model te beginnen met het legaliseren van de meest populaire hasj en wietsoorten met vervolgens die van de meer bijzondere soorten ( ik vergelijk het met als bier gelegaliseerd zou moeten worden met te beginnen met Heineken en tenslotte de speciale Abdijbieren). De branche kent tot in haar haarvaten de behoeftes van de vraag waar het legale aanbod op aan- en bijgestuurd kan worden in een, lees “markteigen” geleidelijke, maar vooral te overziende overgangsfase. En met overzien bedoel ik dan ook alle actoren van overheden ( landelijk, lokaal), de internationale gemeenschap, toeristen, de coffeeshopbranche als geheel met in het bijzonder die dichtbij de landsgrenzen, het illegale cannabisconsumentenverkoopcircuit tot het illegale handel- en productiecircuit van binnenlandse en buitenlandse hasj en wiet. Al die actoren krijgen alle tijd om aan de nieuwe situatie te wennen met de gehele coffeeshopbranche als regisseur hoe en wat er aan legale hasj en wiet in elke afzonderlijke shop komt te liggen.

 

Logische versus onlogisch

Het experiment staat volledig haaks op deze logische omschakeling van illegaal naar legaal wat in vele opzichten gepaard zal gaan met een veelheid aan risicovolle schokeffecten

  1. Met het experiment is nu voor vele jaren bovenop het gedoogbeleid een tweede tegenstrijdigheid in het coffeeshopbeleid ingebouwd van coffeeshops die aan het experiment mee moeten doen en coffeeshops die jaren moeten wachten op het eindresultaat. En voor beide geldt dat alles in die periode in beton gegoten blijft ( zowel die van de opzet van het experiment als de huidige gedoogcriteria) en dat alleen al uit oogpunt van de noodzaak van nulmeting van de onderzoeksresultaten van het experiment. En dat in een tijd met grote veranderingen in zowel vraag als aanbod van cannabis,  al decennia achterhaalde gedoogcriteria, gestage afname van het aantal shops ( terwijl er juist meer nodig zijn), om nog maar te zwijgen van wat zich elders in Europa/wereldwijd zich aan veranderingen in zowel beleid als cannabismarkt voordoen.
  2. Door het experiment worden coffeeshops in een uiterst onzekere situatie gemanoeuvreerd.  Shops die mee (moeten) doen moeten maar afwachten of hun legale koopwaar aanslaat met in de nabijheid de niet deelnemende shops waar alles bij het oude blijft. En ook andersom speelt dit risico. En nu zowat iedere coffeeshop nog louter een afhaalfunctie heeft met dito minder binding met de klant ( verlies van het met cafés vergelijkbare  stamcafesentiment) is het makkelijk overstappen van het ene naar het andere afhaaladres. En dan stelt de regering dat dit aan het experiment klevende bedrijfsrisico volledig voor rekening is van de coffeeshopbranche. En trouwens is een dergelijke situatie niet bevorderlijk voor goed nabuurschap van een experiment coffeeshop met honderd meter verder de nog illegale shop
  3. En wat te denken van de relaties die de coffeeshopbranche decennialang heeft opgebouwd voor de aanvoer aan de achterdeur. Een uiterst fijnmazig netwerk voor het bevoorraden van de steeds meer uitdijende menukaart aan soorten hasj en wiet. Waar de afbouw met dit productie- en handelscircuit achter de achterdeur van coffeeshops in het organisch model zich zeer geleidelijk zal afspelen, zal dit in het huidige experiment uiterst schoksgewijs, geforceerd plaats vinden. De ontwikkelingen bestuderend van wat de opkomst van nederwiet voor gevolgen heeft gehad binnen het circuit van buitenlandse hasj en wiet is reden genoeg voor zorg. Die ontwikkeling heeft zich nog over 10 tot 15 jaar afgespeeld wat nu bij dit experiment zich in 5 tot 6 weken moet voltrekken. En dat dan ook nog binnen de schizofrene omstandigheid voor al die coffeeshops die niet aan het experiment deelnemen. Het zijn zij die dit schokeffect als eerste zullen merken en daarop adequaat moeten reageren, ook ten opzichte van hun eigen netwerk aan toevoer van hasj en wiet. En ook hier zegt de overheid dat die shops dit maar zelf moeten oplossen, terwijl als dit uit de hand zal lopen de gedoogvergunning ingetrokken kan worden.
  4. Het experiment heet officieel; een gesloten keten aan legale toevoer van cannabis naar coffeeshops. Met het organisch model is het sluiten van die keten het eindresultaat van de transitie van illegaal naar legaal. Bij het huidige experiment is dit het startpunt. En om dat geslotene van het ene op het andere moment te garanderen moet een enorme complexe infrastructuur opgetuigd worden voor het leveren van legale hasj en wiet, inclusief allerlei borging en veiligheidsregels. Met daar weer bovenop allerlei onderzoeken om dat weer te monitoren met als voorspelbaar mechanisme dat waar het “mis of lek” gaat, de structuur nog meer dichtgetimmerd wordt. Maar het meest bizarre hierbij is dat 1 meter buiten de stadsgrenzen van de 10 deelnemende steden plus in Amsterdam de niet deelnemende stadsdelen alles bij het oude blijft. Die kunstmatige gemaakte tegenstelling tussen die dichtgetimmerde keten met waar alles bij het oude blijft kan niet zonder gevolgen voor met name de shops die bijna letterlijk als figuurlijk in de schaduw van die opgetuigde keten staan, lees de coffeeshops die gevestigd zijn in de nabije omgeving van de 10 deelnemende steden/Amsterdam stadsdeel.

 

 

Amsterdam Oost

Met deze ( en meer) bezorgde kanttekeningen heb ik al heel lang geleden Amsterdam geadviseerd om niet deel te nemen aan het experiment. Maar nu dit toch besloten is ben ik met diezelfde bezorgdheid de drie wijken gaan bezoeken met als uitgangstspunt van: Hoe geïsoleerder de shops ten opzichte van elkaar staan, plus ten opzichte van de rest van de stad en hoe groter de verschillen aan identiteit in klantenkring en populariteit in soorten hasj en wiet, levert dit een ( beperkte) bijdrage in het verminderen van de negatieve gevolgen van het experiment  voor zowel de niet als wel deelnemende coffeeshops. En na veel kijken, rondlopen, praten, aanvoelen kom ik tot de conclusie dat dit Amsterdam Oost is

 

  1. De wijk heeft van de twee andere wijken het laagste aantal shops ( is ook ten opzichte van de 10 andere steden een belangrijk punt van een niet zo’n groot percentage aan deelnemende Amsterdamse shops)
  2. De coffeeshops liggen redelijk ver uit elkaar en evenwichtig verspreid
  3. Tussen de shops is een grote mate aan verscheidenheid in klantenkring met dito verschillen aan populariteit in soorten hasj en wiet
  4. De klantenkring heeft ten opzichte van de twee andere wijken een gering percentage klanten van “buiten”,
  5. De wijk staat ten opzichte van de rest van de stad relatief op zichzelf met natuurlijke grenzen zoals de Amstel, Zeeburg, enz.
  6. En in de aanpalende wijken staan de coffeeshops ook nog relatief ver weg van die van Oost

 

Tot zover mijn antwoord op jouw vraag

 

Met groet!

August

 

Ps 1)) Het spreekt voor zich dat mijn handen jeuken om een meer structurele bijdrage te leveren van hoe Amsterdam kan deelnemen aan het experiment met allereerst een bijdrage hoe de risico’s van dit experiment voor zowel de stad als de coffeeshopbranche zo beperkt mogelijk blijven plus dat de uiteindelijk legalisering van cannabis die uitvoering krijgt die nodig is. Ik hoor van je!

Ps2 ) en effe tussendoor; ga door met dat blowverbod, ik zie de eerste positieve resultaten plus mijn uitgangspunt dat het nuttigen van voedsel en genotsmiddelen niet in een publieke omgeving thuis hoort maar onder gelijkgestemden binnen een afgestemde ruimte ( dus voor coffeeshops , doe iets aan dat die shops allemaal afglijden naar afhaallokketten

Interview Governing the Narcotic City – Gemma Blok

Geef een reactie

Beste lezer,
Ik ga weer eens ouderwets tekeer van dit keer in een interview over de geschiedenis van het testen van drugs, een geschiedenis die terug gaat tot eind jaren 60 van de vorige eeuw en startte met het testen van cannabis.
In dit interview ga ik veel dieper in van dat dat testen nog veel meer functies heeft dan het voorlichten van gebruikers over wat gekocht is. En zal je merken dat ik in het interview ook alle kanten op schiet met mijn mening dan alleen dat testen.
De vrouw die mij interviewt is Gemma Blok, een professor in de geschiedkunde van ook die van de geschiedenis van drugs in Nederland. Zij interviewde mij in 2022 in het kader van een Europees project: NARCOTIC CITY
Een project waarin de geschiedenis van het drugsbeleid in meerdere Europese steden zoals Berlijn, Kopenhagen, Zurich, Praag, enz. en uiteraard ook Amsterdam met elkaar vergeleken wordt.
Mijn inbreng was dus een uitleg van het testen van drugs wat in Amsterdam was begonnen en nu in vele steden in Europa en de rest van de wereld navolging heeft gekregen.

Veel luisterplezier

In het interview wordt verwezen naar een beeldscherm over mijn carrière wat niet in beeld komt. Dat geldt ook van wat ik allemaal op de grond heb gelegd aan voorbeelden van mijn projecten waar het drugs testen een onderdeel van was zoals waarschuwingsflyers over levensbedreigende XTC-tabletten, de campagne van de aanpak van gifheroine, de waarschuwingscampagne over atropine in coke, de SAFE HOUSE CAMPAGNE (1988 – 1999), enz.

 

 

 

 

Katie Verkaaik een bijzondere vrouw is niet meer

Geef een reactie

 

Alles van dit bestaan heeft zij doorleefd.
Vlammen bleef haar liefde voor het leven
en ontstak dit in ieder mens

Katie

Rotterdam, 7 april 1929                               Amsterdam, 9 maart 2023

 

 

 

Deze bijzondere vrouw kwam in de jaren zeventig van de vorige eeuw de MDHG/Junkiebond binnen stappen om er jaren lang niet meer weg te gaan. Haar betrokkenheid met de MDHG had alles te maken van dat haar twee zonen zwaar aan de heroine waren. En dat was voor veel ouders in die tijd een zeer zware beproeving!

Maar waar veel ouders allerlei clubjes oprichtte van een “Kruistocht tegen drugs” ( zoals de nog steeds bestaande club van “Moedige Moeders” , een enge club uit Volendam met nota bene zelfs een koninklijke lintje) of zich verloren in illusies als zouden er wonderpillen bestaan tegen heroine ( waar allerlei bedenkelijke afkickinstanties voeding aan gaven met meestal een stijf  Christelijke achtergrond). sloot Katie zich aan op de progressieve aanpak van Harm Reduction waar de MDHG voor stond.

En nu is op respectabele leeftijd deze zeer moedige en bijzondere vrouw overleden en ik vind dat zij een lintje verdiend!! Met onderstaande brief probeer ik de Amsterdamse burgemeester te bewegen daar werk van te maken. Als je dit leest laat mij weten of je dit initiatief steunt

Stuur je steun naar; info@adviesburodrugs.nl

met dank

August

 

Brief aan burgemeester Halsema

 

Amsterdam 22 mei

Beste Femke

Katie Verkaaik, deze vrouw heeft helaas  het aardse verlaten met daar wel ergens boven in de hemel ongetwijfeld een plekje naast de barmhartige SAMARITAAN gekregen.

Volkomen terecht als je weet dat zij zich tot op het laatst heeft ingezet voor daklozen, voor opvangprojecten ( en heel lang geleden aan de wieg stond van het daklozen Stoelenproject).

Het was in 1975 bij het losbarsten van de heroïne-epidemie dat Johan Riemens en ik de MDHG startte wat uitgroeide tot een kraamkamer aan against-all-odds projecten die echter mettertijd gezichtsbepalend werden voor het Amsterdamse en landelijke drugsbeleid zoals vroeghulp op politiebureaus ( de voorloper van de rijdende psychiatrie), heroïneverstrekking, het spuiten omruil systeem (in de strijd tegen geelzucht/Hiv-Aids onder junkies en tegen vuile naalden op straat!), de decategorale wijkgerichte aanpak van de drugshulp ( in Amsterdam in 1981 officieel ingevoerd), laagdrempelige methadonprogramma’s, enz, enz.

Het was Katie, moeder van twee verslaafde zonen die hier volop een bijdrage bij geleverd heeft waar in de jaren 70 en 80 menige wethouder tot ministers aan toe haar warme pleidooien voor vernieuwend drugsbeleid met ontzag aanhoorden ( en Katie een uur later met andere moeders soep stond te roeren in kraakpanden en Zeedijk vol met junkies)

Bij haar afscheid van deze wereld stond de overvolle aula van haar familie en vrienden dan ook ademloos te luisteren wat deze vrouw voor Amsterdam betekend heeft.

En daar kan jij niet bij achterblijven! Dus Femke, maak postuum nog een gepast gebaar naar deze bijzondere vrouw!

August

Ps). Dit bepleit ik ook aangezien het niet zo kan zijn als bij de begrafenis van Johan Riemens waar niemand maar dan ook niemand van de Amsterdamse verslavingszorg en het stadhuis bij aanwezig was terwijl deze man een baanbrekende rol heeft gespeeld in het Amsterdamse drugsbeleid.

Testen van cannabis in een gerenommeerd laboratorium

Geef een reactie

Een bericht van  Team CANALYSE wat ik jullie niet wil onthouden aangezien dit toch wel een opmerkelijk gegeven is van een nieuwe mijlpaal in het, op labnivo, kunnen testen van hasj en wiet!!

beste Lezer
Zoals jullie misschien weten zijn wij testers van het eerste uur in de cannabisindustrie en hebben daarin altijd een adviserende rol gespeeld en doen dat nog steeds op onafhankelijke en wetenschappelijke basis.
Onlangs deed een jong bedrijf uit Enschede een beroep op ons vanwege onze kennis en jarenlange ervaring in dit metier.
We hebben zo objectief mogelijk hen wegwijs kunnen maken in het complexe cannabiswereldje en hoe om te gaan met mogelijke obstakels.
Daarom vinden wij het de moeite waard om ook via het Adviesburo Drugs hier aandacht aan te besteden.

Het gaat om CANALYSE dat per 01 mei 2023 een Ontheffing van de Opiumwet in het kader van het Wietexperiment heeft gekregen..
CANALYSE heeft als missie om cannabis plantenmateriaal laagdrempelig, snel en betaalbaar te analyseren ten behoeve van de Volksgezondheid voor zowel de hele cannabisbranche als de individuele consument.
Om in te spelen op de ontwikkelingen in Nederland en in omringende landen en de te verwachten aanpassingen van de wettelijke regels in de nabije toekomst heeft CANALYSE ontheffing aangevraagd voor de Opiumwet inzake het EGC (Experiment Gesloten Coffeeshopketen) ofwel het Wietexperiment.
De tien telers en de coffeeshops in de elf steden die aan dit Wietexperiment meedoen zijn al bekend. Drie telers zijn dit najaar zo ver dat ze kunnen gaan leveren.
Tilburg en Breda zijn in de aanloopfase de eerste steden die dit najaar van start gaan in dit Wietexperiment.
Een belangrijk onderdeel van de strikte regulering daarbij is dat het plantenmateriaal dient te worden geanalyseerd teneinde controle te kunnen houden op de kwaliteit en veiligheid.
Na een uitgebreide toetsing heeft CANALYSE inmiddels van het Ministerie van VWS de Ontheffing van de Opiumwet in dit kader ontvangen, ingaande 01 mei 2023.
Bezoek de website van CANALYSE voor meer informatie: www.canalyse.nl

met vriendelijke groet!

TEAM CANALYSE

www.canalyse.nl

T: 085 – 1301880

M: 06 – 46503955

Marssteden 70

7547 TD Enschede

Steun de campagne ter bestrijding van synthetische cannabis

Geef een reactie

In 2021 werd de Nederlandse cannabismarkt opgeschrikt doordat er CBD wiet werd aangetroffen behandelt met synthetische cannabinoïden. Een campagne werd opgetuigd door het Adviesburo Drugs en het Cannabinoiden Adviesbureau Nederland (CAN) met hulp van de VLOS en de VOC en de coffeeshopbonden PCN en BCD zorgden voor de nodige financien. Dat liep de afgelopen twee jaar goed. Echter verloopt de financiering moeilijk dit jaar. Daarom bij deze de oproep hoe en waarom je de campagne kunt en zou (financieel) moeten steunen.

Steun de campagne ter bestrijding van synthetische cannabis

Het is alweer meer dan twee jaar geleden van dat er in Nederland gewaarschuwd werd over het rouleren van synthetische cannabis. Daar waar in andere landen in Europa hier al eerder voor gewaarschuwd was moesten we naar aanleiding van een aantal incidenten ook hier aan de slag om deze chemische troep aan te pakken. Onder auspiciën van het Adviesburo Drugs startte een team van deskundigen om niet alleen de liefhebbers van cannabis te waarschuwen maar ook om de producenten en handelaren van deze troep het leven zuur te maken, lees het structureel aanpakken van dit probleem!

Aanvankelijk kon deze aanpak rekenen op financiële steun van de coffeeshopbonden BCD en PCN en afgelopen jaar op alleen de PCN. Na de afgelopen maanden heen en weer gemail is helaas duidelijk geworden dat beide bonden geen verdere financiële steun meer verlenen, met  hun argument dat deze chemische troep al een tijd niet meer bij de achterdeur van coffeeshops opduikt. Dit is mede het resultaat van de campagne die nu echter door dit succes zonder financiële ondersteuning verder moet terwijl er genoeg aanleiding is om de vinger op de pols te houden (zie  bijvoorbeeld de media van de afgelopen tijd van dat deze troep nog steeds de gevangenissen binnen wordt gesmokkeld en recent weer twee verdachte monsters zijn ingeleverd bij het Adviesburo).

Bij deze dan ook de oproep om de campagne financieel te ondersteunen zodat op zijn minst de postbus open kan blijven voor het verzamelen van verdachte monsters, de sneltestsetjes voor het spotten van synthetische cannabis in roulatie kunnen blijven, contacten onderhouden kan worden met coffeeshopeigenaren, met instanties en overheden en het team van deskundigen per omgaande opgeroepen kan worden als daar aanleiding toe is.

Elke financiële steun is welkom en staat het gironummer van Stichting Adviesburo Drugs daarvoor open: NL65 INGB 0004 8121 84, met vermelding: steun campagne.

De distributeur waar coffeeshops, headshops, growshops en smartshops sneltestsetjes kunnen bestellen is Sirius Smartproducts, te bereiken via +31464575800 en e-mailadres info@sirius.nl .  Verdachte samples kunnen opgestuurd worden naar Adviesburo Drugs postbus 14828 1001LH Amsterdam.

Legalize now – filmpje van alweer jaren geleden

Geef een reactie

Kreeg deze week een filmpje opgestuurd van alweer jaren geleden over een pleidooi voor legaliseren van drugs. Was toen nog een knappe gozer en gaf een paar rake opmerkingen over het gedoogbeleid. Nu het gedoogbeleid al jaren tot het verleden behoort is het nooit weg om de voordelen van het gedoogbeleid weer in herinnering te brengen.
Veel kijkplezier!

August

AFHAALVERBOD AMSTERDAMSE COFFEESHOPS

Geef een reactie

Twee vliegen in één klap

Als gevolg van het wegstemmen van het i-criterium door de Amsterdamse gemeenteraad is de burgemeester met allerlei nieuwe maatregelen in de weer voor, wat zij noemt, het beperken van de overlast in de binnenstad. Een van die maatregelen is een verbod op de verkoop van cannabis anders dan het gebruik in coffeeshops, in gewoon Nederlands van dat alleen nog maar in de coffeeshop geblowd mag worden. Hierbij heeft zij uitdrukkelijk gesteld dat, mocht deze maatregel niet werken tegen het blowen in de straten van de Amsterdamse binnenstad, zij alsnog het (ellendige) i-criterium gaat invoeren. Dus Amsterdamse coffeeshopeigenaren, wees op jullie hoede met hierbij mijn advies hoe op dit afhaalverbod te reageren

 

Het verbod

Het verbod betekent dat coffeeshops in de zogenaamde alcoholoverlast gebieden (zoals de Wallen en omgeving) vanaf donderdagmiddag tot zondagavond alleen nog maar cannabis mogen verkopen als dit binnen opgerookt wordt. Verkoop voor meenemen is verboden!

Deze maatregel roept nogal wat problemen op zoals;

  • Hoe in Godsnaam kan dit gecontroleerd worden? Voor elke shop een controleur die zakken en tassen doorzoekt tot en met fouillering aan toe!
  • En hoe zit het met klanten die cannabis kopen voor gebruik in huiselijke kring of voor een avondje stappen met vrienden in Amstelveen, Purmerend, enz
  • En geldt dit verbod ook voor space-cake en andere eetbare cannabis producten?
  • En als er na de joint nog hasj of wiet over is. Mag/moet de bezoeker dit weer inleveren bij de huisdealer?
  • Is bij overtreding de coffeeshop hiervoor verantwoordelijk? En zo ja betekent dit dat de coffeeshopeigenaar dan de bezoekers al bij binnenkomst moet fouilleren?

Kortom, vele onduidelijkheden met de vraag of deze maatregel het blowen op straat tegen gaat (met daarbovenop de vraag welk aandeel in de overlast in de binnenstad nou werkelijk veroorzaakt wordt door dat blowen op straat? ).

Mijn advies aan de Amsterdamse coffeeshopbranche is om zich niet in deze discussie te mengen maar zich vooral pragmatisch op te stellen.

Wat ik daarmee bedoel is dat als deze maatregel de invoering van de VEEL INGRIJPENDE maatregel van die van het criterium voorkomt; Neem dan al die rammelende bijeffecten van die maatregel voor lief.  (plus de wetenschap dat al dit soort bijeffecten in de dagelijkse praktijk altijd reuze zullen meevallen).

Sterker nog, mijn oproep is om deze maatregel als uitdaging te beschouwen voor iets wat essentieel is voor het fenomeen van coffeeshop (lees: het weer in ERE HERSTELLEN van de ontmoetingsfunctie; het met en onder elkaar binnen een sociaal publieke aangename omgeving genieten van de geneugten van een joint). Het extra unieke van de Amsterdamse binnenstadcoffeeshop is dat je daar de hele wereld ontmoet in jong, oud, rijk, arm, zwart, geel, blank, man, vrouw, van Amstelveen tot New Yorker, van expats tot toerist. (het is niet voor niets dat in de coffeeshops het roken van cannabis omschreven wordt met JOINT, een koosnaam die nergens anders in de wereld zo ingeburgerd is!).

Dus weg met die eenzijdige afhaalfunctie van steriele doorgeefluikjes bij de huisdealer, omgeven door cameratoezicht met allemaal snel in-en uitlopende klanten met meer kans op overlast voor de deur, enz.

Met daarvoor in de geest van Johan Cruijff “Ieder nadeel heeft een voordeel”;

  • Verhuis de huisdealer naar achteren en gooi de horecadeuren weer wagenwijd open.
  • Haal de tafelvoetbalmachine uit de kelder en maak gezellige hoekjes, lange leestafels, zet het koffieapparaat aan en promoveer het personeel weer tot gastvrouw/gastheer!!

Dit is de mijn advies hoe de Amsterdamse coffeeshopbranche invulling geeft aan het verbod op de verkoop van cannabis anders dan het gebruik in coffeeshops. Hiermee keert de ouwerwetse gezelligheid in coffeeshops weer terug en tegelijkertijd voorkomt het de invoering van het i-criterium; “Twee vliegen in een klap”.

Oproep aan het stadhuis

Het spreekt voor zich dat dit alleen maar gerealiseerd kan worden met een dringende oproep naar het stadhuis dat zij moeten stoppen met de rigide uitvoering van de H en J regel van de coffeeshop gedoogcriteria. Om nog maar te zwijgen van die van de Tabakswet.

Bezoekers moeten weer welkom zijn en de coffeeshop gastvrijer zonder dat de coffeeshopeigenaar zenuwachtig op zijn nagels hoeft te bijten over de dreiging dat door die rigide regels zijn shop dichtgetimmerd wordt.

Dit is wat er van de kant van het stadhuis geëist mag worden met alleen maar winnaars voor iedereen die leeft, woont, werkt en uitgaat in de Amsterdamse binnenstad.

Met vriendelijke groet!
August de Loor, 10 maart 2023

      Hoezo ondermijning door de georganiseerde drugsmisdaad

Geef een reactie

 

Beste Lezer, ben een hele tijd niet in staat geweest om nieuwe stukjes op deze website te zetten, terwijl ik veel te vertellen heb, dingen doe, meemaak, bedenk, mail, werkbezoeken afleg, enz. met dit stukje probeer ik de boel weer op gang te brengen en ga hulp zoeken om al mijn ervaringen van de afgelopen tijd in nieuwe stukkies vast te leggen!!

met groet en leesplezier!   August

Hoezo ondermijning door de georganiseerde drugsmisdaad?

Ik zit in het bestuur van Stichting Drugs Beleid (SDB),een club van wijze mannen en vrouwen die streven naar een progressief, duurzaam en effectief drugsbeleid. Met onderstaand stukkie probeer ik ze wakker te schudden!

In het Parool van zaterdag 4 februari stond een interview wat in mijn ogen een storm aan reacties had moeten opleveren richting al die politici, bestuurders, wetenschappers, journalisten, Topsen en Trompen met hun al jaren mantra over de ondermijnende invloed van de georganiseerde misdaad op de reguliere bovenwereld.

Hoofdofficier van justitie Janneke de Smet-Dierckx, leider van de Taskforce ACM (Aanpak Criminele Machtsstructuren), kortom niet zomaar iemand, stelt in dat interview van dat de grote drugscriminelen hun geld niet in panden en bedrijven steken.

“Het criminele betalingsverkeer raakt de bovenwereld niet”, is een van haar stellingen. Zij constateert dat de criminele wereld grotendeels opereert binnen een eigen soort (geld)circuit, met eigen regels en wetten.

Kortom de hogere regionen van de drugsmisdaad houden er een eigen economie op na, grotendeels naar binnen gericht in plaats van naar de formele bovenwereld.

 

Het bijzondere van het interview is dat zowel deze vrouw als de interviewer ( Paul Vugts) op basis van deze constatering logischerwijs vraagtekens zouden moeten zetten bij al die veronderstellingen over de ondermijnende invloed van de drugsmisdaad op de bovenwereld. Een veronderstelling wat al twee decennia van grote invloed is op gevoerd beleid van Politie en Justitie op zowel landelijk als lokaal nivo ( tot bijvoorbeeld Femke Halsema aan toe!) Een beleid wat ook geleid heeft tot het opdoeken van het pragmatisch Nederlandse gedoog- en Harm Reduction beleid.

 

Dus SDB, als Janneke en Paul dit negeerden en vervolgens zelfs geen kattenbelletje klonk ligt daar toch de uitdaging bij ons, graag jullie reactie.

 

Met groet!

August