Maandelijks archief: februari 2018

Nederland als Narcostaat en Amsterdam als Urban Jungle

Aan de burgemeester van Amsterdam, beste Jozias.

Vandaag op NOS radio 1 het bericht dat Nederland volgens de landelijke Politievakbond tot een narcostaat is uitgegroeid en de Amsterdamse binnenstad afgegleden is tot een Urban Jungle met, niet volgens de officiële cijfers 40.000, maar 200.000 jaarlijkse ernstige impact incidenten naar toeristen. En zo onderbouwt de bond van dat er 2000 rechercheurs bij moeten komen om Nederland uit de klauwen van de georganiseerde drugsmisdaad te redden. Mijn vraag aan jou is of jij nog wel in de Amsterdamse binnenstad durft rond te lopen als ook anderen zoals ex-medewerkers/adviseurs van het Ministerie van Justitie en directeuren van de reclassering de laatste tijd in de media zich in vergelijkbare termen over onze binnenstad uitspreken ( waarbij die van de reclassering stelt van dat de Nutella- en wafelwinkels in de binnenstad hun populariteit te danken hebben aan de vreetzucht van al die miljoenen toeristen die stoned van de hasj en high van de pillen in onze stad rondlopen).

Met groet! August met de vraag aan de NOS en de journalistiek in het algemeen of dergelijke berichten niet tot de categorie van fake news gerekend kunnen worden. is er geen sprake van een fundamenteel gebrek aan (historische en logistieke) kennis onder journalisten over alles rond drug en druggebruik waardoor de journalistiek niet in staat is tot het stellen van kritische vragen van in dit geval naar de Politiebond

DE H-GEDOOGREGEL “Hoe te voorkomen van dat je coffeeshop gesloten wordt”

Beste coffeeshopeigenaar

Het beleid uit 1976 van het scheiden van de verkoop van softdrugs met die van harddrugs vormt de basis van het landelijke en lokale coffeeshopbeleid. Het spreekt voor zich dat van alle AHOJ-G gedoogcriteria voor coffeeshops die van de H van harddrugs de meest belangrijke is. Die regel raakt namelijk de kern van waar het bij het scheidingsbeleid om draait. Het is dus logisch dat de overheid extra alert is op de handhaving door coffeeshops van de H- regel. Terugkijkend op de afgelopen 40/45 jaar maakt duidelijk dat in coffeeshops het overtreden van de H-regel nauwelijks voorkomt ( terwijl uit rapportages van politie/justitie over de infrastructuur van de drugshandel vaak genoeg zowel soft- als harddrugs aangetroffen wordt wat betekent dat op het nivo van de consument, met het systeem van coffeeshops, een scheiding van beide middelen plaats vindt).
Nadere bestudering van die beperkte aantal overtredingen levert twee constateringen op van;
1) Van als er sprake is van een overtreding dit bijna in alle gevallen slordigheden van personeel betreft van het niet thuis laten van voor eigen gebruik van een portie harddrugs,
2) Van dat die slordigheden de laatste jaren zijn toegenomen
Dit laatste is een uitvloeisel van de popularisering ( ook wel omschreven als vervolksing) van het gebruik van uitgaansdrugs zoals XTC, snuifcocaïne, Ketamine, middelen die bij de start van het scheidingsbeleid in de jaren zeventig nog geeneens bestonden. Kortom, door de vervolksing van het gebruik van uitgaansdrugs neemt de kans toe dat coffeeshops de H-regel overtreden terwijl die overtreding niets van doen heeft van waar het bij het coffeeshopbeleid om gaat van het scheiden der drugsmarkten.
Coffeeshopeigenaren hebben er baat bij om hun personeel constant te wijzen op het belang van het handhaven van de H-regel van in welke zin dan ook geen aanwezigheid van harddrugs in de zaak. Hierbij strekt het tot aanbeveling om hen er ook op te attenderen ook geen andere psycho-actieve stoffen dan harddrugs op zak/rugzak te hebben zoals smartproducten, legale designerdrugs. Het ook onder de aandacht brengen van deze middelen verhoogt de alertheid bij het personeel van waar het bij coffeeshops om te doen is van het volledig focussen op softdrugs.
En om verder risico van het overtreden van de H-regel te voorkomen is het advies om de garderobe voor het personeel, zoals lockers/kapstokken, zoveel mogelijk af te scheiden van het publieke gedeelte waar de bezoekers zich bevinden. Want mocht bij de politiecontrole in dat afgesloten deel harddrugs aangetroffen worden in bijvoorbeeld de kleding van een personeelslid is het aannemelijk voor het OM dat het hier een slordigheid betreft wat de eigenaar niet aangerekend kan worden.
Een dergelijke situatie heeft zich recent in Amsterdam voor gedaan wat niet tot sluiting of anderszins aan strafoplegging voor de coffeeshopeigenaar heeft geleidt.

Met vriendelijke groet! August de Loor

Bron speech Raimond Dufour voor nieuwjaarsreceptie coffeeshopbond PCN

In een van mijn vorige berichten over bovengenoemde speech van Raimond Dufour, voorzitter van Stichting Drugsbeleid was een van zijn leden van het bestuur benieuwd naar de bron uit zijn speech dat in 1992 de verslavingszorg waarschuwde voor een vanuit de coffeeshops nieuwe lichting aan jonge heroineverslaafden, een waarschuwing wat de toen al sluimerende politieke en publieke sentimenten versterkte al zou het scheidingsbeleid tussen soft- en harddrugs een mislukking zijn met o,a, dat coffeeshops net zo goed gesloten kunnen worden. Aangezien ik in de speech van Raimond genoemd werd ben ik in mijn archief gedoken met hierbij een eerste voorlopige reactie van wat ik gevonden heb. Aangezien ik nog verder in het archief grasduin zal ik later op dit thema doorgaan maar nu al een ieder veel leesplezier gewenst!! August

Beste bestuurslid van Stichting Drugsbeleid

Met jouw wens voor meer informatie over de bron van de speech van jouw voorzitter heb je mij wel effe aan het werk gezet van het metersdiep duiken in het archief van het Adviesburo Drugs. Met aan de ene kant dat ik weken ongezond fastfood heb gegeten met nauwelijks meer een priveleven (.) maar aan de andere kant weer de ontdekking hoeveel bijzonder materiaal bewaard is gebleven van decennia kennis en ervaring over/binnen zowat al de verschillende drugsmarkten. Kortom, een beroemd voetballer zou zeggen; “ieder nadeel heeft een………..!!” En dan nu van wat ik gevonden heb.

1) Zomer 1992 alarmeert de Jellinek over een nieuwe lichting, jonge harddruggebruikers, verslaafd geraakt als gevolg van het teveel aan coffeeshops, als gevolg van het ontbreken van toezicht door de politie van harddruggebruik in coffeeshops en als gevolg van de ingezakte heroïneprijs ( en al deze constateringen op basis van hun theorie als zou; het aanbod de vraag naar drugs aansturen van in dit geval van die van softdrugs naar een nieuwe golf van heroineverslaafden)
2) 5 december 1992 bericht bij monde van de directeur van de Jellinek (Jan Walburg de latere directeur van het Trimbosinstituut) dit in de Telegraaf aangevuld met het alarmerende bericht dat het THC gehalte in cannabis in slechts enkele jaren gestegen is van enkele procenten naar tot soms wel 40%!

Tot zover de Amsterdamse bron en sluit ik mij aan bij jouw herinnering van dat dergelijke alarmerende berichten ook binnen informele en formele landelijke bijeenkomsten van de verslavingszorg geuit werden in toen ook het NIAD ( maar bestond die toen al? Weet dat niet meer zeker)
Maar terugkijkend naar het bericht in de Telegraaf van 5 december is het wel heel toevallig dat een week later op 15 december in Amsterdam de grootschalige politieacties tegen coffeeshops startte zoals omschreven in de speech van Raimond. In een week tijd kan uiteraard, alleen al in logistieke zin, zo,n massale politieactie niet opgezet worden dus moet er anderszins al vanaf de zomer uitwisseling van bovenstaande verontrustende berichten hebben plaats gevonden tussen de Jellinek en de Amsterdamse driehoek ( of andersom)

En dan nu de vraag of er een kern van waarheid schuilde in die alarmerende berichten?

1) Die nieuwe golf aan een jonge generatie heroine verslaafden is er nooit gekomen (zelfs het sinds die tijd van twee economische crisis met veel werkeloosheid/negatieve toekomstperspectief onder bepaalde groepen jongeren heeft geen kiem daartoe gelegd)
2) Het sinds die tijd tot op heden drie keer aan periodes van pittige prijsdalingen van heroine heeft ook geen invloed gehad op de hernieuwde populariteit van dit middel
3) Uit allerlei data van (lokale)politie/justitie van steden met coffeeshops is slechts sprake van door de decennia heen zeer incidentele gevallen van de overtreding van het H-criterium van de gedoogcriteria voor coffeeshops van harddrughandel of –gebruik in coffeeshops ( incidenten wat zich ook in bijna alle gevallen beperkte van slordig coffeeshoppersoneel die vergeten waren om hun privé XTC of andere uitgaansdrug uit hun zakken te halen voordat zij naar hun werk gingen). Kortom, in tegenstelling tot de waarschuwingen vanuit de verslavingszorg stond ( en staat) het belangrijkste uitgangspunt van het scheidingsbeleid met het systeem van coffeeshops recht overeind!

Ten aanzien van de alarmerende berichten over de explosieve stijging van het THC- gehalte in cannabis valt het volgende op te merken. Het was ook de politie ( met name de drugsdeskundige van de Rotterdamse politie, de latere drugsadviseur van het Trimbosinstituut) die in die tijd hiervoor waarschuwde. Waarschuwingen die de kiem legde bij politie/Justitie van het aanpakken van de eerste Nederwietkwekerijen, van de later dat decennium door het Trimbos geuitte one-liners van dat softdrugs haar onschuld heeft verloren van dat wiet eigenlijk een harddrug is en de rest is geschiedenis tot op de dag van vandaag van de aanbeveling vanuit meerdere gemeentes ( die aan het legale wietexperiment willen meedoen) van dat als wiet gelegaliseerd wordt dit alleen kan/moet/mag als het een laag THC gehalte bevat ( met als je dit zou vergelijken met het alcoholbeleid cafe,s alleen maar evenementenbier mogen schenken).
Wat er begin jaren negentig werkelijk afspeelde, was de commerciële doorbraak van Nederwiet van dat de kwaliteit van geur en smaak dermate verbeterde van dat het voor coffeeshops aantrekkelijk werd om het naast de tot die tijd populaire buitenlandse hasj- en wietsoorten te verkopen. Wat zich daarbij echter als probleem aandiende was dat de Nederwiet ten opzichte van de buitenlandse soorten nog een inhaalslag moest maken in het THC gehalte. In plaats van een handreik bieden om via legalisering dit opkomend fenomeen van de kweek van Nederwiet in goede banen te leiden werd er alleen maar eenzijdig, lees alarm geslagen naar het stijgen van het THC-gehalte in Nederwiet zonder dat er gekeken werd van dat er slechts sprake was van een inhaalslag met de buitenlandse soorten. Kortom, zowel de politie als de Jellinek hadden volkomen gelijk in hun waarneming over het stijgende THC- gehalte in Nederwiet, maar echter op zo,n manier dat dit de kiem legde van een beleid wat volstrekt averechts stond op wat wenselijk en noodzakelijk was ( en dat die eenzijdige waarneming van toen nog veel meer negatieve gevolgen heeft veroorzaakt zoals het negeren van de invloed van de werkzame stof van CBD in cannabis is tot op de dag van vandaag nog merkbaar)

Wordt vervolgd!