Categoriearchief: Witte Heroïne

Interview Governing the Narcotic City – Gemma Blok

Beste lezer,
Ik ga weer eens ouderwets tekeer van dit keer in een interview over de geschiedenis van het testen van drugs, een geschiedenis die terug gaat tot eind jaren 60 van de vorige eeuw en startte met het testen van cannabis.
In dit interview ga ik veel dieper in van dat dat testen nog veel meer functies heeft dan het voorlichten van gebruikers over wat gekocht is. En zal je merken dat ik in het interview ook alle kanten op schiet met mijn mening dan alleen dat testen.
De vrouw die mij interviewt is Gemma Blok, een professor in de geschiedkunde van ook die van de geschiedenis van drugs in Nederland. Zij interviewde mij in 2022 in het kader van een Europees project: NARCOTIC CITY
Een project waarin de geschiedenis van het drugsbeleid in meerdere Europese steden zoals Berlijn, Kopenhagen, Zurich, Praag, enz. en uiteraard ook Amsterdam met elkaar vergeleken wordt.
Mijn inbreng was dus een uitleg van het testen van drugs wat in Amsterdam was begonnen en nu in vele steden in Europa en de rest van de wereld navolging heeft gekregen.

Veel luisterplezier

In het interview wordt verwezen naar een beeldscherm over mijn carrière wat niet in beeld komt. Dat geldt ook van wat ik allemaal op de grond heb gelegd aan voorbeelden van mijn projecten waar het drugs testen een onderdeel van was zoals waarschuwingsflyers over levensbedreigende XTC-tabletten, de campagne van de aanpak van gifheroine, de waarschuwingscampagne over atropine in coke, de SAFE HOUSE CAMPAGNE (1988 – 1999), enz.

 

 

 

 

30 jaar DIMS – de geschiedenis van het testen van drugs

Drugs testen door de jaren heen

Op deze pagina nemen we u mee door de geschiedenis van het Drugs Informatie en Monitoring Systeem (DIMS). Dat is een uniek systeem en bovendien een van de oudste drugstestsystemen wereldwijd. Vanwege het 30-jarig bestaan van het DIMS in 2022 vertellen we aan de hand van diverse mijpalen hoe het DIMS door de jaren heen veranderde.

Voor het DIMS: de jaren 70 en 80

Het testen van drugs in Nederland kent een lange voorgeschiedenis. Een belangrijke mijlpaal daarin was de start van het testen van cannabis begin jaren 70.

Koos Zwart en Eric Fromberg waren hierin pioniers. Zij verzamelden de cannabis via een landelijk netwerk. De testresultaten, plus voorlichting over veilig gebruik, werden wekelijks via een populair radioprogramma op zaterdagmiddag verspreid. Dit unieke project is van grote invloed geweest op het Nederlandse drugsbeleid.

De analyses werden uitgevoerd door professor van der Kamp en zijn medewerker Jan Filedt-Kok van het apothekerslaboratorium van het Wilhelmina Gasthuis ziekenhuis (het latere AMC).

Rond 1972/1973 werd er gestart met het testen van heroïne. Het drugsteam van Stichting Streetcornerwork Amsterdam – met August de Loor als voorman – zorgde voor de drugsmonsters. Dit initiatief beperkte zich uiteindelijk niet alleen tot heroïne. Ook andere drugs werden getest. Tegelijkertijd werd er ook aan preventie en voorlichting gedaan. Bovendien kon men waarschuwen voor vervuilde drugs als daar aanleiding toe was en werden berichten over drugs en drugsgebruik genuanceerd en geduid.

In 1986 startte Stichting Adviesburo Drugs een dagelijks spreekuur voor gebruikers van diverse drugs. Signalen over vervuilde drugs die via dit spreekuur binnen kwamen, benadrukten volgens August de Loor de noodzaak van het testen van drugs.

Een nieuwe drugs in tabletvorm: xtc

In 1987 gebeurde er iets opmerkelijks:  voor het eerst diende zich in Nederland een nieuwe drugstrend aan in de vorm van een pil, xtc. Xtc werd razendsnel populair, maar in 1988 werd de werkzame stof xtc op lijst I van de Opiumwet geplaatst en ontstonden er zorgen over een toename in vervuilde xtc-pillen.

Om de aanwezigheid van vervuilingen snel te detecteren werd toen de tabletsneltestdetermineermethode bedacht. Op die manier kon het Adviesburo de consumenten op een effectieve manier waarschuwen. In samenwerking met het AMC werd een geheel nieuw systeem opgezet waarmee elk weekend de lijst met geteste xtc-pillen geactualiseerd kon worden. Daardoor werd het mogelijk om een breder publiek voor te lichten over de samenstelling van hun xtc-pillen.

In 1989 werd de Safe House Campagne opgezet in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Op die manier kon niet alleen getest worden op het dagelijks spreekuur van het Adviesburo Drugs, maar ook op grootschalige feesten in het land.

Voor meer informatie over de Safe House Campagne en de Stichting Adviesburo Drugs: August de Loor | Stichting Adviesburo Drugs

Hoe het Adviesburo Drugs destijds voorlichting gaf
Hoe het Adviesburo Drugs destijds voorlichting gaf

In 1997 was er de eerste grote xtc-crisis: er was een tekort aan grondstoffen voor MDMA, de werkzame stof in xtc.

1992: de oprichting van het DIMS

De daarop volgende jaren werd er steeds vaker op feesten getest in het hele land.Dat kwam onder meer door de interesse van Erik Fromberg (die toen medewerker was bij het NIAD, de voorloper van het huidige Trimbos-instituut). In samenwerking met Stichting Adviesburo Drugs werd begin jaren 90 een plan gemaakt om de instellingen voor verslavingszorg in Nederland mee te krijgen. Het idee was om ook lokaal drugsspreekuren te houden. Daarnaast werden preventiewerkers verplicht om stage te lopen binnen de Safe House Campagne. In 1992 werden alle lokale initiatieven bij elkaar gebundeld en ondergebracht bij wat nu het Trimbos-instituut is: het DIMS als landelijke monitor.

Bij de oprichting van het DIMS werden 30 jaar geleden de volgende doelen gesteld:

  • Het verzamelen van informatie over de actuele ontwikkelingen op de drugsmarkt en de trend daarin periodiek rapporteren.
  • Deze informatie gebruiken voor preventie- en voorlichtingsactiviteiten ten behoeve van (aspirant)gebruikers.
  • De reacties van (aspirant)gebruikers op het voor hun ontwikkelde voorlichtingsmateriaal gebruiken als basis voor het ontwikkelen van nieuw materiaal.

Andere essentiële functies van het DIMS die voortvloeiden uit het testen van drugs waren:

  • Het beschermen van consumenten voor vervuilde middelen
  • Het via de consument terugdringen van het aanbod van vervuilde drugs.

Trimbos-instituut

Het beheer van het DIMS kwam te liggen bij het Trimbos-instituut met Erik Fromberg als eerste projectleider. Vanaf dat moment leverden instellingen van verslavingszorg structureel drugsmonsters die gebruikers bij hen inleverden. Ook werden de drugsmonsters – die via het Adviesburo Drugs en de Safe House Campagne verzameld werden – geanalyseerd. Daarnaast verschenen er rapportages over de ontwikkelingen op de drugsmarkt en de – op dat moment aanwezige – vervuilingen.

De xtc-crisis

In 1997 was de eerste grote xtc-crisis: er was een tekort aan grondstoffen voor MDMA, de werkzame stof in xtc. Dit zorgde er voor dat andere stoffen als vervuiling opdoken. Een van deze stoffen was atropine. Dit zorgde voor veel gezondheidsincidenten, en de eerste grote landelijke Red Alert werd een feit.

Voor de Red Alert was een strategie afgesproken met alle DIMS-deelnemers. Toch ontstonden er interne problemen over hoe te waarschuwen over de situatie. Dit escaleerde tot de landelijke media.

De inmenging vanuit de hoek van justitie en de interne problemen binnen het project zorgden ervoor dat het DIMS-project bij de landelijke politiek op de radar kwam. In 1998 werden onder meer de begeleidings- en projectcommissie opgericht. Er was vaak overleg tussen de deelnemers onderling én met het ministerie van VWS, als opdrachtgever. Onder leiding van Inge Spruit, programmahoofd Epidemiologie van het Trimbos-instituut, én toenmalig minister Els Borst werden er een aantal onderzoeken gedaan naar xtc en het testen van drugs. In 1999 werd bij een bespreking in de Tweede Kamer besloten dat het DIMS door mocht gaan, maar alleen als monitor én als men dit via strikte protocollen deed. Onder leiding van Raymond Niesink stelde het DIMS deze protocollen op.

Klik op de afbeelding voor een vergrote versie.

Hoe destijds door het Adviesburo werd gewaarschuwd voor vervuilde drugs
Hoe destijds door het Adviesburo werd gewaarschuwd voor vervuilde drugs

Na het millenium

Vanaf 1999 (en officieel 2002: toen werd een motie aangenomen om het testen op feesten te verbieden) werd er niet meer getest op de dansvloer, maar alleen nog op kantoor. Bovendien kwamen er in 2002 werkafspraken met het Openbaar Ministerie (OM) om de spanningsverhouding tussn bescherming van de volksgezondheid en misdaadbestrijding beter hanteerbaar te maken. De voorwaarden die toen werden opgesteld zijn nog steeds van kracht.

DIMS als monitor

De kracht van het DIMS is dat het een netwerk is van samenwerkende partners: denk aan gemeentes, politie en medische diensten. Niet alleen regionaal, maar ook landelijk. Landelijke data worden geaggregeerd gedeeld met de deelnemende instanties en vormen een belangrijk onderdeel van de Nationale Drug Monitor.

Ook deelt het DIMS informatie met beleidsmakers en het Coördinatiepunt Assessment en Monitoring nieuwe drugs (CAM). De informatie wordt ook gebruikt om preventiebeleid op te maken. Het Trimbos-instituut rapporteert als focal point aan het EMCDDA. Dat betekent dat het DIMS gesignaleerde trends en ontwikkelingen Europees deelt via het EMCDDA en het EU Early Warning System. In 2009 werd de Monitor Drugsincidenten (MDI) opgericht om druggerelateerde incidenten te monitoren. Het DIMS en de MDI werken sindsdien nauw samen.

Hoe de Olympische Spelen een rol speelde in de xtc-crisis

In 2009 was er wederom sprake van een grote xtc-crisis. Vermoedelijk doordat – in aanloop naar de Olympische Spelen in China van 2008 – veel strenger werd opgetreden tegen de productie en export van diverse chemicaliën, waaronder grondstoffen voor de productie van MDMA. Tijdens deze crisis boden producenten verschillende stoffen ter vervanging aan. Een daarvan was mCPP. Dat middel zorgde voor lichte hallucinaties en vaak ook misselijkheid en hoofdpijn. Een ander was mefedron (4-MMC). In de jaren daarna werden herhaaldelijk van dit soort nieuwe stoffen op de markt gevonden die nog niet op de lijsten van de Opiumwet stonden. Deze stoffen worden Nieuwe Psychoactieve Stoffen (NPS) genoemd.  Om bij te houden hoeveel van dit soort nieuwe stoffen per jaar worden aangetroffen is het DIMS sinds 2012 ook het landelijk Meldpunt Nieuwe Drugs gestart.

Sinds 2013 monitort het DIMS ook de online verkoop van drugs. Hierbij gaat het niet alleen om verkoop van legale NPS via webshops, maar ook van illegale drugs via het dark web.

De politie als oneigenlijke drugspreventiewerker

Naar aanleiding van een artikel in de Volkskrant over dat de politie klanten van opgepakte drugskoeriers sms-t met de oproep om naar de verslavingszorg  te gaan, heb ik onderstaande reactie geschreven met hopelijk dat dit geplaatst wordt. Als je dit gelezen hebt zal ook jij tot de conclusie komen van dat het beetje bij beetje achteruit gaat met het Nederlandse drugsbeleid! Want niet alleen dit onzinnige initiatief van de politie maar ook dat de verslavingszorg niet massaal hiertegen bezwaar aantekent zegt genoeg!!                                                

Politie, Justitie; schoenmaker blijf bij je leest!

Ik herinner nog de tijd dat lagere schoolkinderen in de politiecellen voor tandeloze junkies neergezet werden als waarschuwing “Kijk wat al die levensgevaarlijke drugs aan verwoesting veroorzaakt!”. Ondanks dat de kinderen het scheuren in de politieauto ( MET sirene!)  SPANNEND vonden maar die junk alleen maar ZIELIG ( en dat zonder enige associatie met DRUGS) bleef de politie decennia doorgaan met deze drugsvoorlichting. En om dat te vergelijken nam ik toen in mijn Streetcornerworktijd kinderen mee naar de dakloze alcoholist op het buurtbankje om hun te waarschuwen voor het eerste biertje om dan ongenadig uitgelachen te worden.

En nu stuurt de politie “sms-bommen” naar klanten van gearresteerde drugskoeriers om voor hun drugsverslaving hulp te zoeken ( Volkskrant 24-01). En waar ik gisteravond voor een onverwacht bezoek nog even de koerier belde voor een kratje bier niet op mijn sms weggezet werd als verslaafd is dit voor duizenden anderen kennelijk wel het geval bij het bestellen van een stukkie stuff, XTC, LSD, coke ( tot zelfs legale middelen aan toe) voor die avond of weekend uitgaan.  Want dat is wat er bij drugskoeriers besteld kan worden wat ook bij de verkoop van de meer hardere middelen een hoop ellende scheelt zoals vroeger de no-go Zeedijken, de straatdealers en overlast privé-dealadressen in woonwijken.

Al meer dan 50 jaar moet ik bezorgde ouders, radeloze relaties er met smart op wijzen van dat hulpverlening alleen maar aanslaat als hun drugs-doorgedraaide geliefde dat ZELF wil! Het is deze IJzeren-motivatie-Wet wat de politie – en dat ook nog op basis van louter een telefoonnummer-met haar sms-actie met voeten treed!

Dergelijke politieacties zijn ook zeer schadelijk voor drugspreventie specifiek gericht op gebruikers. De garantie van absolute anonimiteit, het absoluut scheiden van deze werksoort met Politie/Justitie zijn de basisvoorwaarden om gebruikers met zo min mogelijk risico’s door hun fase van gebruik “heen te loodsen “. Het domein van het contact tussen de gebruiker en de leverancier moet absoluut beperkt blijven als gebruikers gewaarschuwd moeten worden als binnen hun verkoopcircuit een partij vervuilde drugs opduikt met een direct gezondheidsrisico. Dat is de enige interventie binnen dat domein wat alleen in het uiterste geval tot samenwerking leidt met Politie/Justitie (zoals in de jaren 80 met plotseling vele doden door het gebruik van gif heroïne en in 2014/2015 de IGNORE STREETDEALER campagne met drie dode en 14 bijna dode jonge toeristen in Amsterdam).

 

 

Het ont-drug-gen van de Amsterdamse binnenstad; ” als een olifant door de porseleinkast”.

Vanuit de doctrine van dat wat betreft drugs in Amsterdam maar alles kan en mag en deze stad de drugshoofdstad van de wereld zou zijn komt er vanuit het stadhuis een beleid op gang om hier paal en perk aan te stellen. Het moge duidelijk zijn van dat op deze volstrekt onlogische redenering ( zie voor meer uitleg vele eerdere artikelen over Amsterdam op deze website) een weinig genuanceerd beleid verwacht kan worden zoals verleden week van het sluiten van een alternatieve toeristen/headshop winkel in de Damstraat. Het waren de velerlei producten tot die die ook maar enigszins in relatie met drug en druggebruik gebracht konden worden wat voor de burgemeester aanleiding was om de winkel te sluiten.

Met onderstaande mail attendeer ik de burgemeester erop er een meer genuanceerd beleid op na te houden. “GEEN OLIFANT DOOR EEN PORCELEINKAST”

 

Geachte burgemeester, beste Femke, 

Het is de veelheid aan druggerelateerde producten die The Old Man winkel in de Damstraat verkocht wat jou aanleiding gaf om deze winkel (tijdelijk) te sluiten.

Echter op een aspect van deze beslissing wil ik jou attenderen.

Het is namelijk ook de verkoop van drugssneltestjes wat jou deed besluiten om de winkel dicht te gooien. Maar laten deze testkits nou een zeer belangrijke rol spelen in het nationale drugs Harm Reduction beleid van dat consumenten op een zeer simpele manier kunnen nagaan in hoeverre hun aangeschafte drug versneden is.

Bij dit Harm Reduction beleid spelen deze sneltestkits een aanvullende rol in het landelijke netwerk van drugtestspreekuren van het Trimbos Instituut met in Amsterdam de testspreekuren van de Jellinek en de GGD.

Deze aanvulling gaat zover dat de afgelopen decennia menigmaal is samengewerkt tussen de drugspreventie-instellingen en de distributeur van de sneltestkits ten tijde van het rouleren van partijen XTC of andere drugs met een direct gezondheidsrisico voor de consument.

En waar helemaal intensief samengewerkt werd was ten tijde van de witte heroïne waarschuwingscampagne In het voorkomen van nog meer dodelijke slachtoffers werden in no-time 2000 sneltestsetjes verspreid in de Amsterdamse smartshops. Met deze speciaal ontwikkelde testsetjes kon op een eenvoudige manier de witte heroïne aangetoond worden en de toeristen gewaarschuwd voor de witte heroïne dealer.

Kortom, het verbieden van de verkoop van sneltestkits via de zogenaamde smartshops komt het landelijke en Amsterdamse drugspreventiebeleid niet ten goede.

Derhalve is mijn advies om voor het verder ontwikkelen van beleid (zoals ook die t.a.v. de toekomst van de Amsterdamse binnenstad) overleg te starten met de VLOS, de belangenvereniging van smartproducten.

met vriendelijke groet,

August de Loor

 

 

 

 

Een goed nieuw jaar toegewenst,

 

Met vriendelijke groet,

August de Loor

Nieuwe impuls waarschuwingscampagne IGNORE STREETDEALERS

Na de Lockdown is er weer meer drukte in het publieke domein aan uitgaanders, toeristen, dagjesmensen met in de schaduw van dat ook het gilde van straatdealers weer wakker is geworden met alle ellende van dien.

Samenwerking tussen de VLOS ( belangenvereniging van Smartshopeigenaren) en het Adviesburo Drugs heeft  onderstaande postercampagne opgeleverd om te waarschuwen voor de praktijken van straatdealers. De campagne wordt via de smartshops landelijk uitgerold aangezien dit staatdealprobleem, ondanks de verschillen in aard en omvang, zich in alle steden van Nederland voordoet ( en dan vooral in steden zonder coffeeshops).

En als we het dan toch over coffeeshops hebben spreken wij onze grote bezorgdheid uit in het voornemen van steeds meer steden in het land om het I-criterium voor coffeeshops in te voeren. Waar de afgelopen jaren steeds meer steden in het land met dit criterium gestopt zijn wil bijvoorbeeld Amsterdam dit toch weer invoeren zonder te beseffen van wat zij daarmee over zichzelf afroept ( zie meerdere artikelen op deze website met inhoudelijke bezwaren tegen dit criterium).

De jongste info uit het veld die het Adviesburo binnen heeft gekregen is dat het Amsterdamse straatdealcircuit al inspeelt op een eventuele invoering van het criterium zoals het aanleggen van voorraden van hasj en Wiet, van “foute “XTC tabletten, versneden coke en speed tot inferieure soorten van designerdrugs aan toe! De ervaring leert nou eenmaal dat dealsystemen die vluchtig van aard zijn (zoals het straatdealcircuit waar de klant geen enkele mogelijkheid heeft om de koopwaar te controleren) verantwoordelijk is voor het aanbod van de meest vervuilde middelen. De IGNORE STREETDEALERCAMPAGNE (2014/2015) voor het waarschuwen van een straatdealer die onder de roepnaam van cocaïne witte heroïne verkocht met drie doden en 14 bijna doden als gevolg is daar een meest extreem voorbeeld van.

Kortom, er is alle aanleiding van dat welke gemeente dan ook afziet van het invoeren van het I-criterium.

Namens de VLOS en het Adviesburo Drugs

August de Loor   0622250820

Een van de scherpste geesten in het Nederlands drugsbeleid is niet meer! deel 2

Naar aanleiding van de rouwadvertentie voor mijn oud collega Herman Matser  in dagblad Het Parool en de Volkskrant geeft Peter de Waard, senior journalist van de Volkskrant  met onderstaand artikel een ode aan die bijzondere man!

Herman Matser 1952-2020

Hij was een einzelgänger, maar ook de steun en toeverlaat van August de Loor van het roemrijke Adviesburo Drugs in Amsterdam.

Het buro werd in 1986 opgericht – het jaar dat XTC voor het eerst op de markt kwam. Een jaar later kwam Herman Matser in dienst. Hij werd al gauw de XTC-deskundige met het bedenken van een systeem dat gebruikers gewaarschuwd konden worden als er versneden XTC tabletten in omloop waren.

‘Herman was de intellectueel, in mijn ogen een van de scherpste geesten in het Nederlands drugsbeleid. Ik vanaf 1970 de straathoekwerker voor heroïneverslaafden. Hij mijn tegenpool. Daardoor werkten we zo goed samen’, zegt de Loor.
Een voorbeeld. Op een zondagochtend in 2014 kreeg de Loor een telefoontje van de “bazin” van de Amsterdamse Meldkamer dat een toerist was overleden door een wit poeder dat op straat als cocaïne was aangeprezen. Echter het ziekenhuis had een overdosis heroïne als doodsoorzaak door gegeven. ‘Ik  belde Herman die onmiddellijk reageerde dat hier iets totaal niet klopte! Hoe kan dat nou, straatheroïne is bruin en cocaïne is wit?  “We moeten als een gek uitzoeken of dat poeder fentanyl is, of heroïne gejat bij de GGD, of de witte heroïne uit de Gouden Driehoek die populair is in de hogere gebruikerskringen van Amsterdam en een levensgevaarlijke straatdealer nu als cocaine aan toeristen verkoopt!!” En dat laatste bleek het geval te zijn. Zo konden per omgaande de eerste hulpposten geïnstrueerd worden en een campagne gestart  om toeristen voor dit gevaar te waarschuwen.’ Ruim dertig jaar werkte De Loor met hem samen.
Anita Hoogeboom raakte twintig jaar geleden met hem bevriend. ‘Hij was een soort broer voor mij. Zijn kookkunst was onovertroffen. Voor mijn dochter was hij ook een soort leraar. Ze kon altijd bij hem aankloppen.’ Vijf jaar geleden kreeg hij een ernstige infectieziekte waardoor hij wekenlang op de ic in het ziekenhuis lag. De jaren die hij daarna had, zag hij als een bonus. Twee jaar geleden ging Matser met pensioen. Op 2 juni overleed hij aan een hartstilstand.
Matser werd geboren in Arnhem. Zijn vader was een ondernemer, zijn moeder kwam uit een geprivilegieerd intellectueel nest. Hij was enig kind.
Behalve dat hij hoogbegaafd was, kon hij ook op jonge leeftijd virtuoos op de piano spelen. ‘Op het gymnasium was hij dol op het vak scheikunde. Het lukte hem zelf explosieven te maken. Bij een ontploffing verloor hij echter enkele vingers waardoor zijn muzikale carrière in duigen viel’, zegt zijn nicht Marriette van der Kooij.
Na een studie internationaal recht trok hij naar Pakistan, waar hij zich terugtrok bij een bergvolk. Hier raakte hij geïnteresseerd in het soefisme. Terug in Nederland werd hij de Rik van de Rik & Raldo show van VPRO radio nachtprogramma over wereldmuziek.
August de Loor hoorde dat – ‘ik hield van dat programma als ik weer eens in de nacht aan het werk was in de wereld van heroïneverslaafden’ – en kwam in contact met hem en vroeg hem voor zijn Adviesburo. Van der Kooij noemt haar neef ‘iemand die ontzettend op zichzelf was’. ‘Hij was ook een dwarsligger, een beetje anders. Daarom mocht ik hem graag, hoewel hij weinig contacten onderhield met zijn familie.’
Bij De Loor voelde hij zich in zijn element. Niemand had zoveel kennis en inzicht over al die verschillende drugsmarkten van heroïne tot de nieuwste uitgaansdrugs. Met Matser stond hij aan de wieg van talloze initiatieven van vele Aidspreventieprojecten voor junkies, het dagelijks drugstestspreekuur voor alle soorten druggebruikers, de Safe House Campagne van het testen van XTC op grote evenementen, van drugs EHBO training, van training van personeel van House Parties, coffeeshops, smartshops, enz.
Altijd kon De Loor op de kennis van Matser rekenen die bijna 200 duizend drugstesten zou doen. Daarnaast was hij een vraagbaak voor journalisten als er weer nieuwe drugs op de markt verschenen of de handel zich verplaatste. Hij kon onterechte paniek indammen en alarm slaan als er wel reden was voor zorg. Hiermee redde hij vele levens.

july 2020  Peter de Waard

Podcast: August de Loor gaat los over 65 jaar drugs en drugsbeleid

Onder leiding van onderstaande twee heren, initiatiefnemers van een wel heel bijzondere Podcast word ik ondervraagd over mijn carrière, wat begon eind jaren 60 van de vorige eeuw als straathoekwerker in de Amsterdamse volkswijk de Pijp en de rest kan je horen van meer dan anderhalve uur dwalen door de decennia van wat zich allemaal aan ontwikkelingen hebben afgespeeld binnen de afzonderlijke drugsmarkten en welke projecten en initiatieven ik daarbinnen heb opgezet en welke visie daarachter schuil gaat.  Veel luisterplezier zou ik zeggen!!!

August

Aflevering #22 van ‘High Tea met Derrick & Rens’ als gastheren en interviewers en vooral met hun eigen deskundigheid en gezelligheid!!. Via de website: http://highteapotcast.nl/22-met-drugsexpert-august-de-loor/

Je kunt de aflevering ook via YouTube beluisteren, via deze link: https://youtu.be/JPnCbHaO5aE

 

 

EEN ODE AAN HERMAN VAN VRIEND/COLLEGA DRUGSTESTER

BIJ HET DE LAATSTE EER BEWIJZEN VAN HERMAN HEEFT ZIJN VRIEND/COLLEGA MEDEWERKER SAFE HOUSE CAMPAGNE, ADVIESBURO DRUGS ONDERSTAANDE  WOORDEN GESPROKEN

Herman,

Een reis, een leven, Duizenden kilometers van Amsterdam naar Karachi Van Rotterdam naar Utrecht Meer dan 40 jaar vriendschap

Urenlange klanken op banden, cassettes en CD’s Solina String, Korg Trinitron acht en halve vinger en echo’s tot ver in Australië.

Acterend in vele hoorspelen als dominee, Freek, Raldo of Harm Rul achter de camera in het Kralingense bos, of ver weg bij een heilig graf in Pakistan

Ina Boudierbakker, Noppenstraat, Heemraadssingel, Hooggraven Herinneringen Camel na camel , als een blow door de tijd.

Op zoek naar mysterieuze alkaloïden in exotische planten En sneltesten op drugs belandden we in Amsterdam Jij eerst, ik wat later, bij August de Loor Honderden party’s, vele decibels, Safe House Campagne, Dagelijks drugstestspreekuur, 190.000 drugstesten

Muzikant, Filosoof, inspirator

Herman,

vriend Vaarwel

Abel Arkenbout

Herman, een van de scherpste geesten van het Nederlandse drugsbeleid is niet meer

Herman was niet alleen mijn linker- en rechterhand in het bedenken van nieuwe projecten maar ook dat het Adviesburo het meest laagdrempelige spreekuur had voor gebruikers van welke soort drugs dan ook, van maandagmorgen 10 uur tot vrijdagmiddag 5 uur met tussen 1987 en 1999 haast elk weekend het, in het kader van de SAFE HOUSE CAMPAGNE ( Safe Use, Safe Drive en Safe seks) testen van XTC op House Parties ( van 3000 tot meer dan 100.000 bezoekers) overal en nergens in het land ( met dat nog recent is berekend dat tot het stoppen van het drugstestspreekuur op 1 januari 2016 meer dan 190.000 drugstesten zijn uitgevoerd).

En als je daarbij al die andere projecten, gericht op de andere drugsmarkten dan die van uitgaansdrugs, erbij optelt is het het meest opmerkelijke van dat hij zich vanaf 1987 geen dag ziek heeft gemeld met nog belangrijker van dat alles met een open geest benaderd werd en nog belangrijker dat hij en ik ongenadig veel gelachen hebben over wat er allemaal op ons afkwam, een soort lachen wat elk dossier een extra dimensie gaf!!

 

Beste Herman, je hebt geen idee voor wat je voor mij en de samenleving betekend heeft

Mijn diepe, oprechte dank daarvoor met als we weer eens tegenover zoveel misvattingen, vooroordelen, foute projecten, vrijblijvendheid, oppervlakkigheid aanliepen jij altijd predikte; “ze weten niet wat ze niet weten dus ook hun nieuwsgierigheid om het wel te weten te komen!”

 

Je gabber!   August

 

LOCK DOWN LOGBOEK DRUG EN DRUGGEBRUIK nummer 2 

LOCK DOWN LOGBOEK DRUG EN DRUGGEBRUIK nummer 2 (Logboek nummer 1 staat eerder op deze website en is van vrijdag 10 april)

De Lock Down van het al een aantal weken grotendeels stilvallen van het sociaal/economisch/culturele leven heeft uiteraard ook zijn gevolgen op alles wat met drug en druggebruik te maken heeft. En dat laatste is een zeer uiteenlopend dossier van wat zich in vraag en aanbod afspeelt binnen elke afzonderlijke drugsmarkt. Zoals die van de markt van smartproducten ( zoals truffels), van hallucinogenen ( LSD, Ketamine), de markt van cannabis, vraag en aanbod van uitgaansdrugs ( speed, snuifcocaine, XTC) tot het circuit van gebruikers van heroine/cocaine-base ( lees hoofdzakelijk de kwetsbare , “ouwe” groep van verslaafden). Het is met elk van deze markt waar het Adviesburo Drugs in meer of mindere mate contact mee heeft van door de decennia heen uitgevoerde projecten met de daarbij opgebouwde netwerken. Het is dan ook zinvol een logboek bij te houden met wat het Adviesburo als gevolg van de Lock Down aan ontwikkelingen binnen deze drugsmarkten waarneemt en dat aangevuld met commentaar en adviezen voor beleid voor niet het alleen, als nodig, bijsturen van het Lock Down beleid maar ook voor het beleid als hopelijk snel deze ellende achter de rug is

Amsterdam vrijdag 17 april 2020 

Preventieactiviteiten tegen het Coronavirus

Er komt steeds meer informatie binnen van wat het netwerk van het Adviesburo de afgelopen weken aan preventieactiviteiten tegen het Coronavirus ziet ( en zelf heeft uitgezet) en hoe dat uitpakt binnen de uiteenlopende drugsmarkten. Zoals in logboek 1 al is aangegeven doen de coffeeshopbonden hun stinkende best van dat hun achterban “Coronavrij” kan blijven werken,

Smartshops

Hetzelfde geldt voor de belangenvereniging van smartshops ( de VLOS) met, naast de reguliere (RIVM) preventie richtlijnen voor het personeel van smartshops, ook aandacht voor adviezen naar de klanten ten aanzien van “Coronavrij” gebruik van psychoactieve stoffen ( over zowel de eigen koopwaar als de middelen uit het illegale circuit). De preventiefocus ligt vooral op die middelen die normaliter in groepsverband gebruikt worden zoals allerlei soorten hallucinogenen ( legaal en illegaal) als de verschillende soorten uitgaansdrugs ( zoals XTC).

Rituelen

Daarnaast heeft het Adviesburo contacten met sleutelfiguren uit allerlei kringen waar psychoactieve middelen gebruikt worden als onderdeel van rituelen zoals Ayahuasca. En vooral daar is aandacht nodig hoe het Coronavirus buiten de deur gehouden kan worden aangezien die rituelen zich hoofdzakelijk in groepsverband afspelen..

Het zijn al deze activiteiten die duidelijk maken van dat er nu al nagedacht moet worden  welk beleid op (middel) lange termijn beleid nodig is hoe om te gaan met wat populair omschreven wordt als de “veilige anderhalvemetermaatschappij”.  Het ligt in de lijn der verwachting van dat het Adviesburo daar een coördinerende rol bij kan spelen. Het is hartverwarmend hoe er door velen in deze onzekere tijden over “de eigen schaduw” heen gekeken wordt van in mijn woorden; de combinatie Coronapreventie en integrale secundaire drugspreventie in optima forma”!

Drugssneltesten

Een ander specifiek aandachtspunt van de smartshopbranche is de verkoop van drugssneltesten waarmee de gebruiker tot op zekere hoogte de inhoud van het aangeschafte middel kan testen. “Beter iets dan niets” is hierbij het Parool waarmee bedoeld wordt van dat de drugspreventieinstellingen hun drugstestspreekuren hebben gesloten ( zie logboek 1) en de sneltestkits uit de smartshops de gebruiker nog enige duidelijkheid geeft van wat er aan drugs gekocht is!. Het is verheugend van dat de producenten van deze drugssneltesten regelmatig met het Adviesburo overleggen hoe op dez situatie te reageren ( een samenwerking tussen het Adviesburo en de smartshopbranche wat terug gaat toen Amsterdam in 2014 geconfronteerd werd met het witte heroine spook van meerdere doden onder jonge toeristen en tientallen bijna doden en de drugssneltest producenten in no time een slimme test hadden ontwikkeld om niet alleen de witte heroine te detecteren ter bescherming van de toeristen maar ook ter verhoging van de pakkans van de desbetreffende straatdealer).

Coffeeshops

Een rondgang door Nederland leert dat het overgrote deel van de coffeeshops open zijn zodat de vaste klanten hun favoriete soort hasj of wiet kunnen blijven aanschaffen. In die zin werkt dit goed, vergelijkbaar met dat je voor je biertje of wijn bij je lokale supermarkt terecht kunt. Maar er is wel een groot verschil van dat de supermarkt in de meeste gevallen op loopafstand ligt maar dit bij coffeeshops geenszins het geval is van grote delen van Nederland zonder een enkele coffeeshop. Het is een direct gevolg van een onsamenhangend landelijk coffeeshopbeleid van dat elke gemeente er een eigen lokaal coffeeshopbeleid op nahoudt en dan hoef je alleen maar naar de samenstelling van de gemeenteraad te kijken van wat dat voor gevolgen heeft van een volstrekt onevenwichtige spreiding aan coffeeshops over het land. En let wel: Zo beperkt het ontbreken van coffeeshops zich niet tot die delen van het land met een overwegend “gelovige” gemeenteraad maar ook tot bijvoorbeeld buurgemeentes van Amsterdam met een onevenredige toeloop op de Amsterdamse coffeeshops als resultaat. Het is deze onevenwichtige spreiding van coffeeshops wat zich nu bij de Lock Down extra wreekt. Door de beperkte bewegingsvrijheid van de bevolking doen in die delen van het land zonder coffeeshops de illegale verkoopadressen en Websites goeie zaken in de verkoop van cannabis. En zoals in het vorige logboek al aangegeven hebben deze adressen geen boodschap aan het beleid van de overheid van het scheiden van de verkoop van softdrugs met dat van harddrugs. Er is alle aanleiding van dat de overheid hier aandacht aan besteedt hoe dit probleem aanpakt moet worden, met nu voor tijdens de Coronacrisis de praktische oplossing uit de USA.  Het is het Lock Down beleid van de USA waar de sinds een aantal jaren legale winkels voor de verkoop van cannabis nu de gelegenheid geboden wordt van dat ook online cannabis verkocht mag worden. Dus Nederland; wat let je om dit ook toe te staan van dat coffeeshops die mogelijkheid krijgen?

Junkies, daklozen, methadon

Van wat ik aan informatie uit deze ( Lock Down meest kwetsbare) gebruikerswereld binnen krijg is dat door diezelfde Lock Down de neiging toeneemt om nog “dichter” op elkaar te gaan zitten als wat normaal al onder hen het geval is. Deze groepsbinding als uitvloeisel van de combinatie van een haast permanente tijdsnood van zowel het regelen van eten/onderdak als op tijd je portie alcohol of dope geregeld te hebben. Door de Lock Down zijn zij nog meer op elkaar aangewezen  van het zoeken naar de kruimels binnen de eigen schaarste! De meest kwetsbare groep hierbinnen zijn de niet geregistreerde verslaafden ( dope en alcohol) met vooral een Oost Europese achtergrond. Hoe hier een intelligente Lock Down Corona preventiestrategie op af te stemmen is een helse klus van een vat vol tegenstellingen. Maar aan de andere kant verlangt dat een onorthodoxe aanpak aangezien deze groep een verhoogd besmettingshaard kan worden als het normale maatschappelijke verkeer weer op gang komt. Te denken valt van dat Amsterdam haar lege hotelkamers open gooit of dat al die Amsterdammers die hun huis verhuurden aan toeristen nu met een PGB regeling daklozen onderdak bieden. En wat is er op tegen van dat de instanties die binnen deze groep de dopeverslaafden kennen een intakebalie maken waar, op basis van een laagdrempelige regie methadon ter beschikking komt ( vergelijkbaar van dat ZZP’ers op basis van slechts een aantal indicaties voor de komende tijd 1000 euro per maand van de regering kunnen krijgen). Met methadon neemt de dagelijkse tijdsdruk af met ergo een afname van de onderlinge afhankelijkheid dus afname van het Corona besmettingsrisico waarbij het “doorlekken” ( lees doorverkopen) van methadon in deze Lock Down periode maar voor lief genomen moet worden!

Drugstestspreekuren

Zover de berichten serieus genomen kunnen worden gaan de testspreekuren van de drugsinstellingen over een tijdje weer open. Maar wat duidelijk moet zijn is dat deze spreekuren überhaupt nooit dicht hadden gemogen. Het feit dat dit toch gebeurd is, is een indicatie van een ernstig tekort aan inzicht van wat nou de essentie is van het testen van drugs. Bij het lezen van de websites van de drugsinstellingen die met het testen zijn gestopt plus een kleine telefonische rondgang  naar de medewerkers van de spreekuren ( plus dat geeneens de moeite is genomen om de smartshopbranche en de producenten van de drugssneltesten te informeren van dat de spreekuren gingen sluiten) wordt pijnlijk duidelijk van dat het inzicht ontbreekt van waar het in eerste instantie om gaat van dat het testen het zelfcorrigerend vermogen van de drugsmarkten versterkt. Van dat dit corrigerend vermogen überhaupt bestaat is kennelijk weinig bekend, laat staan welke rol de gebruiker daarbij speelt en vervolgens welke positieve invloed het testen van drugs daarop weer heeft. Het is binnen de structuur van het aanbod van drugs van dat onder het laagste echelon van productie en handel zich de meeste malafide praktijken voordoen zoals het extra versnijden ( met daarbij ook nog vaak nog van inferieure stoffen) , van het tijdens feestdagen dumpen van ”foute” ( of door Red Alerts “gebrandmerkte”) XTC tabletten of designers, enz, enz.  Van het überhaupt het bestaan van drugstesten gaat al een effect uit van het beperken van de bewegingsvrijheid van dergelijke praktijken ( met het vanaf begin jaren 70 van de vorige eeuw ervaring in het testen zijn hier tientallen zo niet honderden voorbeelden van te geven).

Status apart

Van alle activiteiten/instanties/campagnes/projecten van het Nederlandse drugsbeleid is het testen van drugs het enige project wat een rechtstreekse invloed heeft op het beperken van de vervuiling in het aanbod van drugs en op het, middels de gebruikers verhogen van het zelfcorrigerend vermogen om die misstand aan te pakken waarbij in de periode van herstel diezelfde gebruiker geïnformeerd/geïnstrueerd is over hoe weg te blijven van die misstand . Dit betekent dat het testen van drugs in elk opzicht een status apart verlangd binnen het geheel van de organisatie structuur van het Nederlands drugsbeleid. Aangezien dit niet het geval is, is dat de belangrijkste oorzaak van dat, in navolging van een groot deel van de reguliere werkzaamheden van de drugsinstellingen ook die van het testen van drugs gesloten werd toen de regering de Lock Down aankondigde.  Dus mijn advies is; gooi per omgaande die spreekuren weer open met daarbij dat er op beleids- en managementniveau per omgaande een overleg gestart wordt hoe het drugstesten geherstructureerd wordt met als geruststellende gedachte van dat daar al veel voorstellen van op de tafel liggen vanuit de praktijk hoe het Adviesburo Drugs decennialang haar testsysteem had georganiseerd.

Wordt vervolgd