Daar waar de afgelopen decennia in allerlei interdepartementale commissies over het invoeren van drugscontroles  in het verkeer door beleidsambtenaren ( voornamelijk die van VWS) en externe deskundigen ( zoals een tijd lang mijn persoontje) gewezen werd op de noodzaak van zorgvuldigheid van dat er verschil gehanteert moet worden tussen gebruik en het daadwerkelijk onder invloed van drugs deelnemen aan verkeer ( en wel zodanig aan mate aan promillage in het bloed van dat dit daadwerkelijk de rijvaardigheid aantast) is daar een ander aspect bijgekomen van de onduidelijkheid van wat nou onder een drug verstaan moet worden. Wat ik bedoel is dat bij de recent ingevoerde drugscontroles de eerste praktijken leert dat de speekseltest positief reageert op het geneesmiddel Ritalin. Het antwoord van het Landelijke OM dat in de verdere afhandeling van dergelijke positieve reacties van de speekseltest voldoende corrigerende handelingen ingebouwd zijn/worden stelt gerust.

Echter is het de vraag of er wel aldoende gerealiseerd wordt hoe grijs het gebied is tussen allerlei soorten ( semi) geneesmiddelen en middelen die om andere, lees recreatieve motieven gebruikt worden. Een toelichting! Kijkend naar alle drugs die in de loop van de afgelopen honderd jaar een recreatieve markt hebben veroverd zijn deze, op een aantal uitzonderingen na, allemaal afkomstig uit de farmaceutische wereld. En als er in diezelfde periode allerlei nieuwe varianten aan geneesmiddelen zijn ontwikkeld die die scheidslijn tussen een drug uit dezelfde farmaceutische familie alleen maar vager maakt, ligt daar een groot probleem in de uitvoering van de drugscontroles in het verkeer, met voor de toekomst “meer ruis op de naald”, dan alleen Ritalin voor zowel de handhaver als de verkeersdeelnemer wat niet ten goede komt aan het preventieve effect van de controles van het terugdringen van het ( daadwerkelijk) onder invloed van drugs deelnemen aan het verkeer ( een preventieve werking die sowieso gering is wegens de dubbele positie van de overheid van zowel als verbieder als controleur optreden van drug en druggebruik)

En dan is er nog het probleem van het (semi) medisch/therapeutische gebruik van cannabinoiden, een afgelopen jaren stormachtige ontwikkeling ( zie over deze ontwikkelingen mijn andere berichten in deze website). Hoe dit allemaal ingepast moet worden in de drugscontroles in het verkeer vergt nog zeer veel nadenken!

Het zijn allemaal voorbeelden die mijn kritiek uit mijn vorige artikel over drugcontroles in het verkeer onderbouwen van dat er te weinig nagedacht is van wat er allemaal komt kijken bij dit dossier. Een jonge leerling uit het VMBO waar ik drugsvoorlichting aan gaf zei dat kernachtig: “Alleen al dat ten opzichte van alcohol het woord drugs meervoud is betekent dat je bij het invoeren van drugscontroles in het verkeer honderd keer meer moet nadenken dan dat bij alcoholcontroles”. “Hoe minder hierover nagedacht wordt hoe minder preventief effect er van drugscontroles uitgaat”. Toen ik hem vroeg om dat wat concreter toe te lichten zei hij dat hele volksstammen aan blowers er vanuit gaan dat je stoned achter het stuur veiliger rijdt. “De start van de drugscontroles had dus gepaard moeten gaan met een intensieve voorlichtingscampagne met onder andere het wegnemen van allerlei veronderstellingen in de wereld van gebruikers zoals het voorbeeld van die onder blowers”.