Maandelijks archief: oktober 2018

Stop heilloze proef en maak wiet echt legaal

Zie onderstaande mening van het Tweede Kamerlid van Groen Links Kathalijne Buitenweg, een mening wat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat!!

On 23 Oct 2018, at 13:58, VOC Nederland wrote:
Via de Facebook pagina (https://www.facebook.com/207423949711700/posts/579363619184396/) van Kathalijne Buitenweg (Tweede Kamerlid GroenLinks, drugswoordvoerder):
Dit artikel werd zaterdag gepubliceerd in het AD onder de kop: “Stop heilloze proef en maak wiet echt legaal.”
Aanleiding: steeds meer gemeenten spreken hun zorgen uit over het wietexperiment. De proef lijkt vooral een slimmigheidje om te voorkomen dat de coalitie met elkaar overhoop komt te liggen. Het is niet opgezet om de legalisering van de achterdeur echt dichterbij te brengen. Samen met partijgenoten uit Amsterdam, Tilburg en Nijmegen pleit ik voor heroverweging van de plannen.

Stop heilloze proef en maak wiet echt legaal

Na de afschaffing van de dividendbelasting, is het tijd om een volgend coalitieplan te ‘heroverwegen’: het wiet-experiment. Het idee voor de proef werd aanvankelijk enthousiast onthaald. Het zou helpen om de achterdeur van coffeeshops te reguleren, criminaliteit te bestrijden en de kwaliteit van wiet te controleren. Gerard Spong noemde het op de opiniepagina van de krant daarom ‘in die zin historisch’. Maar een jaar later is de glans eraf.

De gemeente Amsterdam heeft laten weten dat het deelname aan het experiment in de huidige vorm niet ziet zitten. Ook in andere steden groeit de scepsis. Nijmeegse coffeeshophouders schreven een brandbrief over de onhaalbaarheid van de voorwaarden en in het Brabants Dagblad uitten burgemeesters de vrees dat het experiment zo geen kans van slagen heeft.

In Canada is cannabis volledig gelegaliseerd, in landen als België en Spanje wordt volop geëxperimenteerd met verschillende vormen van reguleren. Maar in het ooit zo vooruitstrevende Nederland leggen we voornamelijk beperkingen op.

Zo eist het kabinet van de coffeeshophouders die deelnemen aan het experiment dat zij het zogenaamde ‘ingezetenencriterium’ hanteren. Dat betekent dat softdrugs alleen mogen worden verkocht aan mensen met een wietpas. Voor een stad als Nijmegen is die eis een groot obstakel. Toen het bestuur dat criterium enige jaren geleden hanteerde, leidde het tot meer straatverkoop, overlast en criminaliteit. Precies het omgekeerde dus van wat je wilt bereiken met het reguleren van de achterdeur!

Een ander probleem is dat het kabinet alleen akkoord gaat met de verkoop van een beperkt assortiment. Coffeeshops mogen alleen cannabis verkopen van door de staat geselecteerde telers. Maar wanneer klanten niet meer bij coffeeshops terechtkunnen voor het product van hun voorkeur, zoals Marokkaanse hasj, is de kans groot dat zij kiezen voor de zwarte markt. De straatverkoop zal dus groeien.

Nu kun je hopen dat coffeeshops hun klanten gaan verleiden om over te stappen op andere ‘merken’. De huismerken. Maar hoe aantrekkelijk is het voor ondernemers om de banden met bestaande leveranciers door te snijden als de proef maar vier jaar loopt? En dat het onzeker is wat er daarna gaat gebeuren – zelfs als het experiment succesvol verloopt.

Dat brengt ons tot de vraag: wat wil het kabinet nu met het wiet-experiment? Wil het leren hoe we criminelen weghouden van de achterdeur van coffeeshops, of is het doel een definitief besluit over het reguleren van softdrugs zo ver mogelijk voor zich uit te schuiven? Is het nationale bezigheidstherapie?

Zeker is dat het experiment ertoe heeft geleid dat een initiatiefwet van D66 om softdrugs te reguleren in de ijskast is gezet. Terwijl het al door de Tweede Kamer was aangenomen. Daar zijn de ChristenUnie en het CDA mooi vanaf! En de boven beschreven opgelegde criteria verkleinen de kans dat het experiment zal leiden tot een daling van de criminaliteit en een verbetering van de volksgezondheid. Zo kan het experiment juist de nekslag geven aan plannen voor een rationeler beleid.

Gelukkig zit de Nijmeegse ervaring sinds twee weken aan de coalitietafel. In de gemeenteraad heeft Rob Jetten, nu fractievoorzitter van D66, de negatieve gevolgen van het ingezetencriterium van dichtbij meegemaakt. Op Twitter sprak hij de wens uit voor een nieuwe liberale wind door het reguleren van de wietteelt. We kunnen niet wachten die ook echt te voelen!

DE IGNORE STREETDEALER CAMPAGNE, EEN NIEUWE IMPULS WAARD!

DE IGNORE STREETDEALER CAMPAGNE, EEN NIEUWE IMPULS WAARD!

Ondanks de inzet van politie en andere maatregelen blijft het straatdealen een hardnekkig probleem in Amsterdam. Sterker nog, het probleem breidt zich steeds verder uit tot zelfs buiten het centrum van de stad. Zoals bekend zorgt het straatdealen voor overlast, voor onrustgevoelens onder bewoners en ondernemers en worden toeristen veelal opgescheept met inferieure of pure nepdrugs. Minder bekend is dat een deel van de straatdealers bij de verkoop intimiderend te werk gaan tot zelfs het beroven van toeristen aan toe.

Voor de Amsterdamse coffeeshop- en de smartshopbranche was dit twee jaar geleden aanleiding om een campagne te starten om toeristen te waarschuwen voor deze praktijken. Met flyers, stickers, posters en recent (op initiatief van coffeeshop The Bulldog) een voorlichtingsfilmpje voor in de coffeeshop/smartshops en de website www.ignorestreetdealers.com worden voor toeristen de meest basale tips gegeven om weg te blijven van straatdealers plus adviezen wat te doen, mocht men toch in de problemen komen. Beide branches bieden elk op zich vele mogelijkheden om de doelgroep te bereiken. Bij coffeeshops tot sluitingstijd om de bezoeker via personeel en peerpressure binnen de groep zelf de toerist te overreden om niet met straatdealers in zee te gaan. De aanvullende funktie van smartshops is dat de toerist niet alleen gewaarschuwd kan worden maar ook, dat mocht de toerist toch harddrugs kopen de smartshop drugsneltestjes verkopen plus adressen kan geven van lokale drugsteststations.En dat beide branches een effectief medium is om te waarschuwen moge blijken dat de campagne in steeds meer steden in Nederland draait waar zich overeenkomstige problemen van straatdealen afspelen (via de lokale coffeeshopbonden en leden van de VLOS (de landelijke smartshopbond) worden de coffeeshops en smartshops in den lande bevoorraad met het voorlichtingsmateriaal)

Om de campagne een nieuwe impuls te geven vond vrijdag 19 oktober op het Amsterdamse Leidseplein, van 16.30 – 17.30 uur een activatie plaats. Naast een uitvergrote versie van de poster in het midden van het plein, een uitleg van dat er meer structurele maatregelen nodig zijn dan alleen maar waarschuwen ( zie bijlage 3) probeerden straatdealers (in totaal 7 acteurs) drugs ( namaak XTC, snuifcocaine, MDMAkristallen) aan de man/vrouw te brengen. Al de toeristen die op de meest ludieke of effectieve wijze weerstand boden op deze verkoopmethode hadden kans op vrijkaarten van een party op zaterdagavond ( hiervoor had Project Sugar 20 kaarten van haar Party op die avond ter beschikking gesteld). De toeristen die wel op het aanbod van de straatdealer ingingen, werden streng toegesproken en kregen een waarschuwingsflyer als reminder mee!

Alles bij elkaar was het een zeer geslaagde actie met hilarische interacties tussen de straatdealers en de toeristen, veel selfies,veel behoefte onder de voorbijgangers voor nadere informatie over het Nederlandse drugsbeleid, een, al zeg ik het zelf, inspirerende speech uit mijn hart van dat er veel meer gedaan moet worden dan alleen waarschuwen ( zie bijlages) tot suggesties van omwonenden en lokale ondernemers aan toe van nieuwe ideeën voor de campagne plus interessante suggesties voor een meer leefbare Amsterdamse binnenstad.

Tot zover een uitleg over de campagne

August

. Eventuele campagne materialen kunnen via deze link worden bekeken en gedownload: https://www.dropbox.com/sh/gb5t7njs1wcnl9k/AACteC2W6-jpX57Qzkht9sEMa?dl=0

Bijlage 1)

Er is alle aanleiding om bovenstaande actie/straattheater ook uit te voeren in andere steden waar het probleem van straatdealers zich voordoet, zoals Maastricht, Middelburg, Arnhem, Roermond. Al het materiaal is beschikbaar en de speech is ook voor herhaling vatbaar en genoeg vrijwilligers zijn te porren om twee uurtjes voor straatdealer te spelen.

Bijlage 2)

EEN INTEGRALE AANPAK VAN NIET ALLEEN WAARSCHUWEN

De voorlichtingscampagne naar toeristen is een onderdeel van een bredere strategie van om ook de risicogroep van jongeren weerbaarder te maken om zich niet in te laten met straatdealen door hen erop te wijzen dat de winsten helemaal niet zo hoog zijn, je opgepakt kan worden, met een strafblad aan je broek je je toekomst verknald, en dan nog los van dat je meegezogen kan worden naar meer professionele criminaliteit ( en daar houdt het bij sommige ook nog niet op. Zo hebben een aantal van de Jihadisten die de afgelopen 10 jaar in Europese steden extreem dodelijke aanslagen hebben gepleegd een verleden in straatdealen, een situatie die wij in Amsterdam ten alle tijden moeten voorkomen). Het is dit waar we de risicogroep van jongeren voor willen behoeden door vooral hen te benadrukken van dat zij hun kwaliteiten positief moeten inzetten. De kwaliteiten die nodig zijn voor straatdealen, zoals mensenkennis, overredingsvermogen, vasthoudendheid kan ook positief ingezet worden voor bijvoorbeeld gastheer van een hotel, leraar voor een moeilijke klas van jongeren, jeugdwerker,enz. Okee, dit komt zweverig over maar laat nou in een land als de USA waar de WAR ON DRUGS nog steeds de boventoon voert hier succesvolle resultaten mee geboekt worden!

Bijlage 3)

NAAR EEN MEER STRUCTURELE AANPAK VAN HET STRAATDEALPROBLEEM

Onderstaande adviezen zijn opgesteld vanuit de logica van ( vrij naar schrijver Thomas Man)
A) als iets niet goed geregeld is waar behoefte aan is ( zoals in dit geval de behoefte aan drugs) er altijd een schimmige onderwereld van illegale straathandel ontstaat en
B) hoe harder het bestrijden van die behoefte, hoe schimmiger, agressiever en georganiseerder die straathandel zich ontwikkeld met
C) het uiteindelijke resultaat dat dit ten koste gaat van de behoeftigen, zijn/haar dierbaren en uiteindelijk ook de zwaksten binnen die onderwereld (van in dit geval de straatdealers!).

Hierbij wil ik benadrukken van dat Amsterdam met haar straathandel nog een milde stad is in vergelijking met menige andere stad in de wereld met wijken aan no-go-area.s, waar langs etnische grenzen geweldadige gang-gerelateerde straathandel zich afspeelt tot verkoop van de meest extreme drugs aan toe, zoals nu in London van synthetische cannabinoiden, terwijl dit middel in Amsterdam geen voet aan de grond krijgt van het kunnen roken van een joint in een coffeeshop met, en de cirkel is dan rond ook voor die toeristen uit London).

Een overzicht van de adviezen;
1) Een aktief beleid van het binnen de risicogroepen deromantiseren van de straathandel ( zie
bijlage 2)
2) Gedogen van de systemen van overlastvrij dealen, inclusief hardere aanpak van overlastgevend
dealen, lees de dealsystemen waarbij de druggebruiker niet kan reclameren
3) Het opzetten van een campagne van het terugdringen van het (internationale) vooroordeel als zou
Amsterdam een drugsstad zijn waar alles maar “mag en kan”!
4) Een onderdeel van punt 3 is het streng aanpakken van de verkoop van aan cannabis gerelateerde
prullaria in souvenirswinkels
5) Het realiseren van een soortement drugvoorlichtings VVV burootje in het centrum van de stad,
ingebed binnen het smartshopbeleid
6) Het in Europees verband aktief bepleiten van het coffeeshopmodel ( dit adviseerde Burgemeester
Patijn al 25 jaar geleden!)
7) Geen verder sluitng van coffeeshops meer plus latere sluitingstijden van de coffeeshops in de
binnenstad , met name in het weekend en in en rond de uitgaanskwartieren
8) In navolging van Canada het zo snel mogelijk legaliseren van cannabis
9) Het ontwikkelen van een evenwichtig over Nederland verspreid netwerk aan kleinschalige
coffeeshops
10) Het. In de geest van wijlen minister Borst plaatsen van uitgaansdrugs, zoals XTC op lijst 2
van de Opiumwet als eerste stap naar het legaal mogen verkopen van deze middelen ( via
smartshops)

Met bovenstaande adviezen wordt een stap naar voren gemaakt wat de indruk wekt dat Amsterdam zich nog meer als drugsstad profileert. Hierbij wordt echter over het hoofd gezien dat alles wat je zichtbaar maakt het beste in de hand te houden, cq aan te sturen is wat bij de schimmige, in de schaduw opererende straatdealer onmogelijk te doen valt!