Alles van dit bestaan heeft zij doorleefd.
Vlammen bleef haar liefde voor het leven
en ontstak dit in ieder mens

Katie

Rotterdam, 7 april 1929                               Amsterdam, 9 maart 2023

 

 

 

Deze bijzondere vrouw kwam in de jaren zeventig van de vorige eeuw de MDHG/Junkiebond binnen stappen om er jaren lang niet meer weg te gaan. Haar betrokkenheid met de MDHG had alles te maken van dat haar twee zonen zwaar aan de heroine waren. En dat was voor veel ouders in die tijd een zeer zware beproeving!

Maar waar veel ouders allerlei clubjes oprichtte van een “Kruistocht tegen drugs” ( zoals de nog steeds bestaande club van “Moedige Moeders” , een enge club uit Volendam met nota bene zelfs een koninklijke lintje) of zich verloren in illusies als zouden er wonderpillen bestaan tegen heroine ( waar allerlei bedenkelijke afkickinstanties voeding aan gaven met meestal een stijf  Christelijke achtergrond). sloot Katie zich aan op de progressieve aanpak van Harm Reduction waar de MDHG voor stond.

En nu is op respectabele leeftijd deze zeer moedige en bijzondere vrouw overleden en ik vind dat zij een lintje verdiend!! Met onderstaande brief probeer ik de Amsterdamse burgemeester te bewegen daar werk van te maken. Als je dit leest laat mij weten of je dit initiatief steunt

Stuur je steun naar; info@adviesburodrugs.nl

met dank

August

 

Brief aan burgemeester Halsema

 

Amsterdam 22 mei

Beste Femke

Katie Verkaaik, deze vrouw heeft helaas  het aardse verlaten met daar wel ergens boven in de hemel ongetwijfeld een plekje naast de barmhartige SAMARITAAN gekregen.

Volkomen terecht als je weet dat zij zich tot op het laatst heeft ingezet voor daklozen, voor opvangprojecten ( en heel lang geleden aan de wieg stond van het daklozen Stoelenproject).

Het was in 1975 bij het losbarsten van de heroïne-epidemie dat Johan Riemens en ik de MDHG startte wat uitgroeide tot een kraamkamer aan against-all-odds projecten die echter mettertijd gezichtsbepalend werden voor het Amsterdamse en landelijke drugsbeleid zoals vroeghulp op politiebureaus ( de voorloper van de rijdende psychiatrie), heroïneverstrekking, het spuiten omruil systeem (in de strijd tegen geelzucht/Hiv-Aids onder junkies en tegen vuile naalden op straat!), de decategorale wijkgerichte aanpak van de drugshulp ( in Amsterdam in 1981 officieel ingevoerd), laagdrempelige methadonprogramma’s, enz, enz.

Het was Katie, moeder van twee verslaafde zonen die hier volop een bijdrage bij geleverd heeft waar in de jaren 70 en 80 menige wethouder tot ministers aan toe haar warme pleidooien voor vernieuwend drugsbeleid met ontzag aanhoorden ( en Katie een uur later met andere moeders soep stond te roeren in kraakpanden en Zeedijk vol met junkies)

Bij haar afscheid van deze wereld stond de overvolle aula van haar familie en vrienden dan ook ademloos te luisteren wat deze vrouw voor Amsterdam betekend heeft.

En daar kan jij niet bij achterblijven! Dus Femke, maak postuum nog een gepast gebaar naar deze bijzondere vrouw!

August

Ps). Dit bepleit ik ook aangezien het niet zo kan zijn als bij de begrafenis van Johan Riemens waar niemand maar dan ook niemand van de Amsterdamse verslavingszorg en het stadhuis bij aanwezig was terwijl deze man een baanbrekende rol heeft gespeeld in het Amsterdamse drugsbeleid.