Categoriearchief: coffeeshopbeleid

Woorden als wapens in de strijd voor (cannabis) legalisering

Als journalist en als activist, zijn woorden mijn gereedschap. Het zoeken naar de juiste woorden is mijn dagelijks werk. Dat luistert nauw. Want zoals de Amerikaanse schrijver Mark Twain noteerde: ‘Het verschil tussen het juiste en het op één na juiste woord is het verschil tussen een glimwormpje en een bliksemflits.’

Anti-haatberichten campagne RTL

De naam van het VOC, Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod, is aan de lange kant, maar heeft twee voordelen. Ten eerste zit onze doelstelling in onze naam: wij willen dat het verbod op cannabis verdwijnt. Ten tweede: onze naam zegt waar we vóór zijn, niet waar we tegen zijn. Positief geformuleerd, niet negatief.

RTL lanceerde vorige maand de campagne ‘Laat haat nooit normaal worden’. Een op de tien reacties op de Instagram accounts van de omroep is een haatreactie. Het campagnespotje laat de gezichten van vier RTL presentatoren zien en letterlijke teksten van haatreacties.

Goed bedoeld, maar verkeerd uitgevoerd, oordeelde Jeanine Mies in NRC. Zij schreef het boek ‘Magneetwoorden’, over ‘de aantrekkingskracht van positieve taal’.

‘Wat je afwijst, bevestig je juist’

De RTL campagne kan zelfs averechts werken, schrijft Mies: ‘De campagne laat zien dat heel veel mensen online haat blijkbaar wél normaal vinden (een op tien reacties!). En we weten uit de gedragspsychologie dat mensen gevoelig zijn voor wat anderen doen. De zogeheten ‘sociale norm’ die de campagne uitdraagt, zal het gedrag daarmee in stand houden. Wat je afwijst, bevestig je juist.’

Je moet niet het ongewenste gedrag laten zien, maar alternatieven. Mies noemt een Engelse campagne tegen straatintimidatie, ‘Have a word’, als voorbeeld van hoe het wél moet. Een jongen spreekt daarin zijn vrienden aan om een meisje op straat met rust te laten.

Haar conclusie: ‘Wil je aandacht? Wees dan ergens tégen. Wil je wat bereiken? Wees dan ergens vóór.’

Uniek taalgebruik van de godfather van de drugsexperts

Dit principe huldigen we bij het VOC al sinds de oprichting in 2009. We zijn vóór thuisteelt en recht op bezit, vóór kwaliteitscontrole en betrouwbare productinformatie, vóór een breder coffeeshop assortiment met edibles en concentraten en betere spreiding van coffeeshops en vóór vergoeding van medicinale cannabis door verzekeraars.

Om een paar voorbeelden te noemen. Allemaal binnen handbereik als het cannabisverbod wordt opgeheven.

August de Loor toont de coffeeshopposter op het PCN symposium in 2022 (Foto: Charlotte Grips/PCN)

Woorden zijn wapens in de strijd voor legalisering, dat weet ook August de Loor. Ooit was hij de allereerste straathoekwerker van Nederland, nu is hij ‘de godfather’ van de drugsexperts die écht weten waar ze het over hebben. August is een pionier in én een onvermoeibare strijder voor progressief drugsbeleid. Een ras Amsterdammer met een uniek taalgebruik, een mix van straattaal, sociologenpraat en ambtelijk jargon.

‘Een tsunami van drugsgebruik’

Als een woord niet bestaat, dan bedenkt hij het gewoon. Zoals vervolksing, één van zijn stokpaardjes. Het gebruik van cannabis is vervolkst sinds de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Toen ging het om een klein groepje studenten, kunstenaars en muzikanten, nu gaat het om alle rangen, standen en leeftijden.

August heeft het nooit over normalisering of normaal worden van drugs. Met die begrippen wordt “een soort tsunami van druggebruik gesuggereerd”, schreef hij me laatst, “terwijl de werkelijkheid anders ligt, complexer tot zelfs precies andersom.”

Het woord normaal kan het beeld oproepen dat “jongeren maar van alles aan drugs naar binnen werken als uitvloeisel van een gebrek aan normen, aan moraal”.

August de loor te gast in de High tea potcast

Vervolksing dus. Wie een uurtje in een coffeeshop doorbrengt, weet wat August er mee bedoelt, ook al staat het woord niet in de Dikke van Dale.

Cannabis is een volksgenotsmiddel geworden, nog zo’n typisch August de Loor woord. Wil je meer weten over deze unieke Amsterdammer en zijn ideeën over drugs? Luister dan naar aflevering 22 van de High Tea Potcast:

Mijn speech tijdens het afscheid van Hans Plomp – 24 aug 2024

 

Ruigoord 24 augustus. In de kerk aldaar wordt de laatste eer bewezen aan Hans Plomp, dichter, schrijver, activist, initiator van Ruigoord en nog veel meer. Met mijn afscheidsspeech geef ik hem de eer die hem toekomt.

CAMPAGNE TER BESTRIJDING VAN SYNTHETISCHE CANNABINOIDEN, een update.

inleiding

In eerdere berichten kun je lezen wanneer en waarom deze campagne gestart is en wat er zoal aan resultaten is geboekt om deze chemische troep van de markt te krijgen. Een van die resultaten is dat de coffeeshopbranche bij haar achterdeur zoveel maatregelen heeft getroffen zodat het haast schier onmogelijk is dat die troep er nog door heen glipt richting de menukaart van de shop. Maar waakzaamheid blijft geboden en draait de campagne nog steeds met druppelsgewijs dat er nog steeds verdachte monsters binnen komen
Onlangs kwam een synthetisch cannabinoïde binnen op ogenschijnlijk normale wiet, gekocht via een website. Het betrof vermalen materiaal dat een beetje vreemd rook maar er verder als normale wiet uitzag. Na gebruik werden meerdere mensen ziek en daarom is besloten deze “wiet” op te sturen voor analyse. Daaruit bleek dat het plantenmateriaal bewerkt was met het synthetische cannabinoïde ADB-BUTINACA wat vele malen sterker is dan de werkzame stof in normale wiet: THC. Bovendien werkt ADB-BUTINACA net iets anders dan THC waardoor het gebruik ervan ronduit gevaarlijk is. Het kan leiden tot opname in het ziekenhuis, uitval van organen en in het ergste geval tot de dood.
Wat zijn synthetische cannabinoïden?
Synthetische cannabinoïden zijn stoffen die erg lijken op plantaardige cannabinoïden, de werkzame stoffen in cannabis. Synthetische cannabinoïden zijn in een laboratorium gemaakt en worden in de wetenschap gebruikt om de werking van cannabinoïden in het lichaam te bestuderen en om nieuwe medicijnen te maken. Los van deze nuttige toepassingen worden synthetische cannabinoïden helaas ook voor recreatieve toepassingen gebruikt. Helaas, omdat synthetische cannabinoïden, in tegenstelling tot natuurlijke cannabinoïden gevaarlijk zijn in het gebruik. Zo binden synthetische cannabinoïden vele malen sterker dan THC aan hun receptoren in het lichaam, zoals de CB1 receptor in de hersenen die het “stoned/high” effect veroorzaakt. Er is dus echt ontzettend weinig van nodig om iemand knetter stoned te maken. Dit lijkt misschien gunstig/voordelig voor de recreatieve gebruiker, maar daar blijft het helaas niet bij. Synthetische cannabinoïden werken vaak net iets anders dan bijvoorbeeld THC. Zo is THC is een gedeeltelijke agonist/activator van de CB1 receptor terwijl de meeste synthetische cannabinoïden, waaronder ook ADB-BUTINACA, volledige agonisten zijn. Als we de CB1 receptor als een moleculaire motor beschouwen dan laat THC deze motor op een laag toerental draaien terwijl een synthetisch cannabinoïde de motor diep in het rood op een zeer hoog toerental laat lopen. Dit kan voor wetenschappelijk onderzoek heel nuttig zijn maar in de praktijk van het menselijk lichaam bestaat er een levensgroot gevaar dat je de motor opblaast met alle negatieve gevolgen van dien. Zo kunnen synthetische cannabinoïden leiden tot hartritmestoornissen, hartaanvallen, hersenbloedingen, ademhalingsproblemen, nierfalen, leverfalen etc., terwijl hier bij de natuurlijke stof THC geen risico op is. Er zijn door de jaren heen dan ook talloze doden gevallen door het gebruik van synthetische cannabinoïden terwijl het risico het risico om te sterven aan het gebruik van THC/cannabis nihil is.
Wat is ADB-BUTINACA?
ADB-BUTINACA is een synthetisch cannabinoïde die net als THC aan de CB1 receptor bindt en daardoor een roes opwekt/stoned maakt. Echter, ADB-BUTINACA is veel sterker dan THC; ADB-BUTINACA bindt 10 tot 100 keer sterker aan de CB1 receptor en is bovendien een volle CB1 receptor agonist, terwijl THC een gedeeltelijke agonist is. Als gevolg hiervan kan je van ADB-BUTINACA niet alleen veel meer stoned worden dan van THC maar ook een aantal (andere) negatieve symptomen ontwikkelen (King et al., 2022), zoals:
• Verminderd bewustzijn
• Epileptische aanvallen
• Hallucinaties
• Verlaagde bloeddruk
• Metabole acidose (bloedverzuring, vermoedelijk door nierfalen)
• Respiratoire acidose (bloedverzuring, vermoedelijk door hyperventilatie)
Ook is er een geval bekend van een drugshond van de politie die waarschijnlijk aan de gevolgen van ADB-BUTINACA is overleden (Tokarczyk et al., 2022).
Verder is er vrij weinig bekend over de potentiële gevolgen van ADB-BUTINACA maar de beschikbare wetenschappelijke informatie wijst er dus op dat het gebruik van ADB-BUTINACA veel riskanter is dan het gebruik van (het relatief onschuldige) THC.
De situatie in Nederland
Zoals gezegd is het gebruik van synthetische cannabinoïden gevaarlijk en zijn er wereldwijd al een aantal doden gevallen. Gelukkig is dit in Nederland tot nu toe nog niet gebeurd. Dit komt waarschijnlijk doordat we in Nederland een relatief ontspannen beleid hebben met betrekking tot cannabis. Je kunt hier zonder problemen naar een coffeeshop om normale wiet te kopen van goede kwaliteit waardoor er weinig motivatie is om te experimenteren met zaken zoals synthetische cannabinoïden. De laatste jaren is er echter een trend dat de bloemen/toppen van hennep, die lijken op wiet maar waar je niet stoned van wordt, te besproeien met synthetische cannabinoïden. Zo kan er dus op een heel goedkope manier een product gemaakt worden dat lijkt op wiet en waar je knetter stoned van wordt, maar wat in tegenstelling tot wiet erg gevaarlijk is. Een nietsvermoedende consument kan zo dus op een levensgevaarlijke manier bedonderd worden. Sinds een paar jaar wordt deze nep-wiet dus ook in Nederland aangetroffen wat een gevaar voor de volksgezondheid oplevert. Sinds 2021 is er een aantal keer het synthetische cannabinoïde MDMB-4en-PINACA op nep-wiet aangetroffen en onlangs is er dus ook ADB-BUTINACA aangetroffen.

Om het gevaar van nep-wiet voor de volksgezondheid tegen te gaan is dus het Kernteam Synthetische Cannabinoïden opgericht. Dit team wordt geleid door August de Loor van “Stichting Adviesbureau Drugs” dat zich al decennialang inzet voor een progressief drugsbeleid dat zich richt op het beperken van de gezondheidsrisico’s voor de gebruiker in plaats van repressie en criminalisering. Daarnaast zit Joost Heeroma in het kernteam. Joost heeft een consultancybureau “Heeroma Biomedical” en voorzitter van het Cannabinoïden Adviesbureau Nederland/CAN. Joost onderzoekt het gebruik van cannabis/cannabinoïden als medicijn en weet alles over de mogelijke medische voor- en nadelen van cannabinoïden. Andere leden van het kernteam zijn: Kaj Hollemans (KH Legal Advice, Expert op het gebied van wet- en regelgeving, strategie en beleid rond alcohol, drugs en tabak), Mauro Picavet (Cannabisindustrie.nl / Stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod, journalist), Ewoud Vijfwinkel (EZ test, ontwikkelaar sneltests voor drugs) en Guy Boels (Sirius, distributeur smartproducten en sneltests voor drugs). Het kernteam werd oorspronkelijk financieel ondersteund door BCD en PCN, de twee coffeeshopbonden in Nederland. Sinds 2023 wordt het kernteam ondersteund door de smartfirma Sirius.
Wat doet het kernteam?
Samen hebben de leden van het kernteam een campagne opgezet om consumenten, beleidsmakers en de cannabisindustrie te waarschuwen voor de levensgevaarlijke gevolgen van synthetische cannabinoïden. Ook is een sneltest ontworpen om aan te tonen of een product CBD-dominant/hennep is of THC-dominant/wiet is. Als een product CBD-dominant is en de consument er toch stoned van wordt is dit verdacht. Tot slot heeft het kernteam ook een postbus opgezet waar verdachte producten anoniem naar kunnen worden opgestuurd zodat deze geanalyseerd kunnen worden. Op die manier kan de consument dus producten laten testen en kan er tegelijkertijd in de gaten gehouden worden of er synthetische cannabinoïden in omloop zijn in Nederland.
Mocht u vragen hebben over synthetische cannabinoïden dan kunt u ons bereiken via de contactpagina op https://augustdeloor.nl/ of https://www.heeromabiomedical.com/.
Sneltests om aan te tonen of een product CBD-dominant/hennep is of THC-dominant/wiet is kunnen gekocht worden bij Sirius.
Mocht u een verdacht product willen laten testen dan kunt u dit opsturen naar:
Adviesburo Drugs, postbus 14828, 1001LH Amsterdam.

Literatuurverwijzingen:
King, A., Hill, S. L., Pucci, M., Bailey, G., Keating, L., Macfarlane, R., Cantle, F., Hudson, S., & Thomas, S. H. L. (2022). Clinical features associated with ADB-BUTINACA exposure in patients attending emergency departments in England. Clinical Toxicology (Philadelphia, Pa.), 1–5. https://doi.org/10.1080/15563650.2022.2101469
Tokarczyk, B., Suchan, M., & Adamowicz, P. (2022). New synthetic cannabinoid ADB-BUTINACA related death of a police dog. Journal of Analytical Toxicology, bkac097. https://doi.org/10.1093/jat/bkac097

 

Verleden, heden en de toekomst van drugsgebruik en drugsbeleid in Nederland

In 11 minuten zie je een terugblik van mijn carrière, van wat zich vanaf 1968 van de vorige eeuw allemaal ondernomen is om de risico’s van drug-, en druggebruik tot een minimum te beperken.
En dat niet alleen met het starten van allerlei Harm Reduction projecten maar ook met het verbeteren van het drugsbeleid. De kennis en ervaring die hiermee opgebouwd is, is waardevol om vast te leggen voor al degene die zich nu met het drugsbeleid bezighouden.
Kortom, geen boek over wat ome August allemaal gedaan heeft maar via lessen uit het verleden de nieuwe generatie werkers een gids te geven hoe drug-, en druggebruik aan te pakken.
Deze unieke manier van geschiedschrijving betekent kilometers August de Loor archief doorspitten, de belangrijkste lessen daaruit vastleggen en via moderne communicatiemiddelen aan een zo breed mogelijk publiek ter beschikking te stellen. Een van die middelen is een documentaire over mijn carrière (en dit is de teaser van die documentaire).
Dit kost uiteraard geld. Dus wie dit leest trek je portemonnee open en je geld komt goed terecht. Neem contact op met het Adviesburo Drugs via info@adviesburodrugs.nl of telefoon 06-222 50 820.

Met vriendelijke dank,

August de Loor

Interview voor een buitenlands nieuwsblad -60 jaar drugs in Nederland en 55 jaar mijn aanpak

August de Loor started working in poor parts of Amsterdam in 1968. He became a street corner worker. Many youngsters in the late 1960s were unemployed and living on the streets of Amsterdam. For them August became a person whom they can trust because, he tried to built a bridge between them and the society that they had many angers with. Part of the isolation of the people was because of the use of drugs that during that time became also part of modern youth culture. Since then he is involved in policy making and talks with the government. With his pragmatic approach he urged for legalized cannabis started needle exchange programs and is trying to legalize ecstasy. One key task is to monitor the drug usage and new substances coming on the market.


Over the last few decades what were some cornerstones of your involvement in the work on drug policies and regulations?

Modern drug use started with cannabis in the 1960s. Before that time drug use took place only among the higher-class people. Along with the revolution among students, the sexual revolution and the gay emancipation also a new independent youth culture started in the USA and Europe and cannabis became popular. Its interesting in alcohol related society around the world, there were more and more interests in also other psychoactive substances on a big scale. After cannabis, LSD, amphetamine, cocaine became popular and in the dark shadow of all that on street level heroin. And then by the start of the Techno music ( the big raves from 1985) the new drug trend  XTC, in the 1990s mushrooms ( and other so called smartdrugs) and nowadays the designers.
I have seen everything related to drugs from the 1960s.
And since then my work was monitoring every new drug trend, why it’s happening and what can be done to protect the user with safe use! Its about harm reduction and how you can change the policy in regard to drugs in society.

 

You were involved in the conceptualization of the Dutch coffeeshop, how did this came about?

So in the late 1960s the cannabis became popular but you had to buy it on the street. There was on one hand a lot of anger and fear the police arrest the cannabis user and on the other you never knew the quality of cannabis. From there we started two things. First we worked in the youth centers where Rock and Roll and later on Punk happened for young people.
In those youth centers we organized so called „home dealer“ where the visitors could buy cannabis. So they don’t had to buy it on the streets anymore. With this system of “home dealers “ we could analyze his cannabis in a laboratory as a part of the safe use project. The construct of a “home dealer” made also sure that the kids would not come in contact with other drugs on the street marked such as heroin. But this system was still illegal. Very slowly we could convince the government to choose for a system where the cannabis is safe for buying and safe for using. So in 1976 the Dutch government had a revolution in the whole world that they take the cannabis out of the criminal situation and make a new law that it was acceptable for bying and smoking cannabis. That was the start of the Dutch coffeeshop, a safe system where you can buy and smoke cannabis, controlled by the rules of the government.
I am convinced that every psychoactive substance needs their own culture of using. The first thing to prevent the misuse of substances is to organize the culture around the use of psychotic substances. And this is what the coffee shop is for cannabis

 

Can you elaborate on your idea of a culture of using?

Alcohol by itself when you are alone at home is dangerous but it is not in the pub. Because there it has a social control by your friends, the barkeeper. For instance; when you close down all the pubs, the next day you have 50% more alcoholism in the world.
So the coffeeshop is the alternative for the pub but then for cannabis.
For me, the selling of alcohol and tabac has to go out of the supermarket and back to special shops like coffeeshops for cannabis. The same for XTC; legalize it by selling in smartshops  And so you have a pragmatic policy where all this potential dangerous substances are sold through safe place and that in direct connection with our modern society. Many countries legalize cannabis but they forgot one thing, the benefit of coffeeshops.
There you share cannabis together in a social environment, just like alcohol in a pub.
That’s  an exempel of a pragmatic drugspolicy. So like on the dance floor of big raves 90% of the visitors are on XTC.  So we organized a pragmatic system for safe raves. I started testing XTC on the dance floor from 1986 till 10 years ago. More than hundreds of thousands of tablets I tested. So that’s pragmatic. And so you are a part of the culture of the rave and the ecstasy is a part of it. When you take the raves away and the ecstasy is on its own, then the ecstasy is dangerous.
When I tested dangerous XTC tablets on the dance floor for instance, we stopped the music. So 4,000, 6,000, 8,000 ravers, they had to stop dancing.
In one minute, I explained: „Watch out for the dangerous yellow Mitsubishi XTC tablet and bring it to my counter from the Safe House Campaign.“
And what I saw from the moment we stopped the music; from one minute to the other you had 8,000 ecstasy junkies on the dance floor. And from the moment the music starts again, you had 100% ecstasy lovers on the dance floor.
That’s the point, you see; the relation between the use of drugs and his cultural surrounding, in this case between XTC and Raves.

How could such a concept work for different drugs?

When you look to the modern society, a modern society nowadays is a society with many different kinds of people. Also in how you organized, how you build up a city, different kinds of housing: single people living together, living in communes, same you have in the sports. People have so many choices in western societies nowadays. And with this come different needs. You also find this when it comes to the use of psychoactive substances.
And you have to regulate that accordingly. Almost all over the world, only one drug is acceptable, alcohol, and the rest is forbidden. That’s middle-age. It has nothing to do with a modern society. You have the weekend party drugs: Ecstasy, MDMA – the most softly party drug – LSD, you have cocaine sniffing, ketamine, et cetera. So organize that through the week, you go to the smart shop an get your substances there.
In the smart shop, similar to the coffee shop, you will be able to buy ecstasy if they make it legal. And there the ecstasy is with information: you know what you buy, what is inside the substance and so on. In the 1990s the Dutch government was thinking of regulate and legalize ecstasy. I was with the ministry in a group. I suggested to bring the ecstasy into a strip you can enter when you are minimum 18 years old. And we introduced the concept of a trip advisor, someone who does not consume at the moment and watches over the group. The government nearly said yes to that, but then something happend that put the plan on hold.

Germany is planning to legalize cannabis what are your thoughts on that?

So for instance Germany, they are thinking also about legalized cannabis. They have to know that the most important key for regulate the use of cannabis is the coffee shop. The concept of the social club as Germany wants to introduce it doesn’t think of the social environment and that’s why it lacks a fundamental aspect. To be a member of the cannabis social club, you have to identify yourself. You have to give id, you have to organize so that you can plan the hennep plant for your own consumption. A lot of obstacles and huge thresholds.
For example I like to drink wine or I like to drink beer but why should I make it myself to have my own beer or make my own wine? I just want to consume it? I don’t have time for that. In France you can buy wine in the shop. But you have also people who like to go to the Château. If you have to be member of a Château to consume cannabis. A cannabis Château. It’s bullshit. Cannabis is after alcohol the most popular substance. The cannabis social club, as Germany suggests it, is only for the high-level people who wanna produce it themselves. All the rest of the cannabis consumers don’t have time for this!
After work, you like to have your joint, you want to talk with your friends and you meet them in the coffee shop before you go home or before you go to the movie. That’s the social environment of the second popular drug in the world. When I want to have my joint I go to my favorite coffee shop here 100 meters from here.

So my advice to Germany? Organize a network of different kind of coffee shops all over the country. Also in Holland you have coffee shops for the middle class, you have coffee shops for the Turkish people. You have even gay and lesbo coffee shops, you have tourist coffee shops, coffee shops with a lot of American influences. You even have a special coffee shop for the football fans of Ajax Amsterdam. This is similar to pubs to have your one favorite place to meet your friends!
In Germany and also in Austria there live so many different kind of people and you have so many different kind of pubs over there so you need also many different kinds of coffee shops where you can buy in a safe surrounding far away from the other drugs.

 

What did you do with for example Heroin?

 There are no junkies in the streets of Amsterdam and in Holland anymore because 20 years ago, we started with medical prescription of heroin. We brought the heroin to the medical world. There it’s controlled. I think it has to be better and better. And it was also completely taken away from the justice system into the medical system. So I am convinced that for every drug you can organize something. A war on drugs, what is for almost all countries in this world the reality, you always have losers. Everyone is losing by the war on drugs.
So when I saw in the early 1980s that among the intravenous heroin users who are shooting the heroin, there was a lot of hepatitis. I started with the needle exchange programs.
You see, so when one year later the AIDS/HIV crisis started we already changed needles, where the official institutes years later followed ( to late to fight an epidemic). And then you also don’t have the needles in front of the kindergarten and on the streets anymore. They call in the city to pick up the old needles, bring it back to my system and then they can get new ones. So that was a really big success in fighting HIV/AIDS and hepatitis. In Holland the HIV/AIDS among the intravenous heroin users is only 1 or 2%. In Russia its like 85% of the users. So that’s another example of what I mean with pragmatic approach.

 

Some things for the future?

Stop with the disgusting pictures and texts on the packages of cigarettes that they are dangerous. You’re dying and your lungs are black and so on. Come on. It’s a psychoactive substance. People like to smoke tobacco. So bring it to a special shop where you can talk about the benefit of tobacco. Don’t put all that craziness of dying in because that’s the opposite of having a good solution to the situation. We have to stop with the word drugs altogether. From the moment the word drugs is coming in you have the associated fears.
„Oh drugs…“. So I think you have to talk about psychoactive substances who are part of society because people like to have it.
For one it’s ayahuasca in a session for another one it’s going out together by 10 to the parks and have a weekend on LSD. The word „drug“gives no room, there are so many different kinds of drugs.
And we should start the ministry of happiness. Because it’s all about happiness, but there are risks on it, too. Every happiness has its own risks. And we have to watch that and minimize the risk. You neither achieve that with the moralising finger-wagging nor with a war against drugs.

Interview: MALMOE

AMSTERDAM EN HET LEGALE CANNABISEXPERIMENT

Beste Lezer,

Zoals jullie ongetwijfeld weten heeft Amsterdam zich recent als elfde stad gemeld om deel te nemen aan het experiment voor het legaliseren van de achterdeur van coffeeshops. Gelet op de grootte van de stad plus het relatief hoge aantal coffeeshops is besloten van dat slechte een deel van Amsterdam aan het experiment mag deelnemen. Het stadhuis vroeg aan mij welk deel van de stad hiervoor het meest geschikt is, Zuid, West of Oost. Op basis van een kritische analyse over het experiment heb ik alle coffeeshops in die drie wijken bezocht om tot de conclusie te komen van dat het stadhuis er verstandig aan doet om voor Oost te kiezen. in onderstaande notitie wordt dat nader toegelicht.

Ps, Ondertussen heeft het stadhuis besloten om voor Oost te kiezen waarbij ik hoop dat zij mijn oproep serieus nemen om werk te maken om, zoals je zult lezen, zoveel mogelijk obstakels weg te nemen die helaas aan de opzet van het experiment kleven. Daarvoor is wel degelijk ruimte. Zo hebben de  deelnemende Steden Tilburg en Breda het voor elkaar gekregen dat de transitie van de illegale naar de legale verkoop van cannabis verlengd is van 5 weken naar 6 maanden. En zo zijn er nog meer verbeteringen van het experiment mogelijk waarbij in mijn ogen de coffeeshopbranche richting de overheid zich veel assertiever zou moeten opstellen. 

 

Burgemeester  Halsema,

Zoals ik je al eerder meldde is Amsterdam Oost het meest geschikt om deel te nemen aan het coffeeshopachterdeur experiment. Deze keuze is op basis van dat ten opzichte van Zuid en West de gevolgen van dit onsamenhangend experiment in Oost het meest beperkt blijven. Uiteraard verlangt deze boute stelling de nodige toelichting, een toelichting op basis hoe in mijn ogen de transitie naar de legale achterdeur van coffeeshops het beste gerealiseerd kan worden, het organische model

Het organische model

Ten opzichte van andere landen waar de legalisering al gerealiseerd is (of op handen staat) heeft Nederland al vanaf de jaren 70 met coffeeshops een politiek/publiekelijk transparant systeem van het, aan de voordeur leveren van cannabis aan consumenten.

De coffeeshopbranche heeft de afgelopen 50 jaar bewezen hoe op de complexe veranderingen in het gebruik van hasj en wiet in te spelen. En dat is veel zoals de vervolksing van de populariteit van cannabis ( van hippie naar mainstream),de in diezelfde periode mega veranderingen in samenstelling aan bevolkingsgroepen met dito behoefte in soorten hasj en wiet, de opkomst (1992) van Nederwiet, de toegenomen concurrentie van de verkoop van cannabis via privéadressen, webwinkels, straathandel, enz. En dat allemaal met die onzekerheid wat een gedoogbeleid nou eenmaal met zich mee brengt om nog maar te zwijgen van de vele rigide maatregelen waar de coffeeshopbranche vanaf begin jaren 90 mee geconfronteerd werd.

Kortom, ten opzichte van het buitenland heeft Nederland een immense voorsprong aan kennis over de wensen en behoeftes van de consument. Het zou dus logisch zijn geweest dat in Nederland over de volle breedte de coffeeshopbranche ingezet zou worden voor de transitie van het legaliseren van hun koopwaar. Het zogeheten organische model te beginnen met het legaliseren van de meest populaire hasj en wietsoorten met vervolgens die van de meer bijzondere soorten ( ik vergelijk het met als bier gelegaliseerd zou moeten worden met te beginnen met Heineken en tenslotte de speciale Abdijbieren). De branche kent tot in haar haarvaten de behoeftes van de vraag waar het legale aanbod op aan- en bijgestuurd kan worden in een, lees “markteigen” geleidelijke, maar vooral te overziende overgangsfase. En met overzien bedoel ik dan ook alle actoren van overheden ( landelijk, lokaal), de internationale gemeenschap, toeristen, de coffeeshopbranche als geheel met in het bijzonder die dichtbij de landsgrenzen, het illegale cannabisconsumentenverkoopcircuit tot het illegale handel- en productiecircuit van binnenlandse en buitenlandse hasj en wiet. Al die actoren krijgen alle tijd om aan de nieuwe situatie te wennen met de gehele coffeeshopbranche als regisseur hoe en wat er aan legale hasj en wiet in elke afzonderlijke shop komt te liggen.

 

Logische versus onlogisch

Het experiment staat volledig haaks op deze logische omschakeling van illegaal naar legaal wat in vele opzichten gepaard zal gaan met een veelheid aan risicovolle schokeffecten

  1. Met het experiment is nu voor vele jaren bovenop het gedoogbeleid een tweede tegenstrijdigheid in het coffeeshopbeleid ingebouwd van coffeeshops die aan het experiment mee moeten doen en coffeeshops die jaren moeten wachten op het eindresultaat. En voor beide geldt dat alles in die periode in beton gegoten blijft ( zowel die van de opzet van het experiment als de huidige gedoogcriteria) en dat alleen al uit oogpunt van de noodzaak van nulmeting van de onderzoeksresultaten van het experiment. En dat in een tijd met grote veranderingen in zowel vraag als aanbod van cannabis,  al decennia achterhaalde gedoogcriteria, gestage afname van het aantal shops ( terwijl er juist meer nodig zijn), om nog maar te zwijgen van wat zich elders in Europa/wereldwijd zich aan veranderingen in zowel beleid als cannabismarkt voordoen.
  2. Door het experiment worden coffeeshops in een uiterst onzekere situatie gemanoeuvreerd.  Shops die mee (moeten) doen moeten maar afwachten of hun legale koopwaar aanslaat met in de nabijheid de niet deelnemende shops waar alles bij het oude blijft. En ook andersom speelt dit risico. En nu zowat iedere coffeeshop nog louter een afhaalfunctie heeft met dito minder binding met de klant ( verlies van het met cafés vergelijkbare stamcafesentiment) is het makkelijk overstappen van het ene naar het andere afhaaladres. En dan stelt de regering dat dit aan het experiment klevende bedrijfsrisico volledig voor rekening is van de coffeeshopbranche. En trouwens is een dergelijke situatie niet bevorderlijk voor goed nabuurschap van een experiment coffeeshop met honderd meter verder de nog illegale shop
  3. En wat te denken van de relaties die de coffeeshopbranche decennialang heeft opgebouwd voor de aanvoer aan de achterdeur. Een uiterst fijnmazig netwerk voor het bevoorraden van de steeds meer uitdijende menukaart aan soorten hasj en wiet. Waar de afbouw met dit productie- en handelscircuit achter de achterdeur van coffeeshops in het organisch model zich zeer geleidelijk zal afspelen, zal dit in het huidige experiment uiterst schoksgewijs, geforceerd plaats vinden. De ontwikkelingen bestuderend van wat de opkomst van nederwiet voor gevolgen heeft gehad binnen het circuit van buitenlandse hasj en wiet is reden genoeg voor zorg. Die ontwikkeling heeft zich nog over 10 tot 15 jaar afgespeeld wat nu bij dit experiment zich in 5 tot 6 weken moet voltrekken. En dat dan ook nog binnen de schizofrene omstandigheid voor al die coffeeshops die niet aan het experiment deelnemen. Het zijn zij die dit schokeffect als eerste zullen merken en daarop adequaat moeten reageren, ook ten opzichte van hun eigen netwerk aan toevoer van hasj en wiet. En ook hier zegt de overheid dat die shops dit maar zelf moeten oplossen, terwijl als dit uit de hand zal lopen de gedoogvergunning ingetrokken kan worden.
  4. Het experiment heet officieel; een gesloten keten aan legale toevoer van cannabis naar coffeeshops. Met het organisch model is het sluiten van die keten het eindresultaat van de transitie van illegaal naar legaal. Bij het huidige experiment is dit het startpunt. En om dat geslotene van het ene op het andere moment te garanderen moet een enorme complexe infrastructuur opgetuigd worden voor het leveren van legale hasj en wiet, inclusief allerlei borging en veiligheidsregels. Met daar weer bovenop allerlei onderzoeken om dat weer te monitoren met als voorspelbaar mechanisme dat waar het “mis of lek” gaat, de structuur nog meer dichtgetimmerd wordt. Maar het meest bizarre hierbij is dat 1 meter buiten de stadsgrenzen van de 10 deelnemende steden plus in Amsterdam de niet deelnemende stadsdelen alles bij het oude blijft. Die kunstmatige gemaakte tegenstelling tussen die dichtgetimmerde keten met waar alles bij het oude blijft kan niet zonder gevolgen voor met name de shops die bijna letterlijk als figuurlijk in de schaduw van die opgetuigde keten staan, lees de coffeeshops die gevestigd zijn in de nabije omgeving van de 10 deelnemende steden/Amsterdam stadsdeel.

Amsterdam Oost

Met deze ( en meer) bezorgde kanttekeningen heb ik al heel lang geleden Amsterdam geadviseerd om niet deel te nemen aan het experiment. Maar nu dit toch besloten is ben ik met diezelfde bezorgdheid de drie wijken gaan bezoeken met als uitgangstspunt van: Hoe geïsoleerder de shops ten opzichte van elkaar staan, plus ten opzichte van de rest van de stad en hoe groter de verschillen aan identiteit in klantenkring en populariteit in soorten hasj en wiet, levert dit een ( beperkte) bijdrage in het verminderen van de negatieve gevolgen van het experiment  voor zowel de niet als wel deelnemende coffeeshops. En na veel kijken, rondlopen, praten, aanvoelen kom ik tot de conclusie dat dit Amsterdam Oost is

  1. De wijk heeft van de twee andere wijken het laagste aantal shops ( is ook ten opzichte van de 10 andere steden een belangrijk punt van een niet zo’n groot percentage aan deelnemende Amsterdamse shops)
  2. De coffeeshops liggen redelijk ver uit elkaar en evenwichtig verspreid
  3. Tussen de shops is een grote mate aan verscheidenheid in klantenkring met dito verschillen aan populariteit in soorten hasj en wiet
  4. De klantenkring heeft ten opzichte van de twee andere wijken een gering percentage klanten van “buiten”,
  5. De wijk staat ten opzichte van de rest van de stad relatief op zichzelf met natuurlijke grenzen zoals de Amstel, Zeeburg, enz.
  6. En in de aanpalende wijken staan de coffeeshops ook nog relatief ver weg van die van Oost

Tot zover mijn antwoord op jouw vraag

Met groet!

August

Ps 1)) Het spreekt voor zich dat mijn handen jeuken om een meer structurele bijdrage te leveren van hoe Amsterdam kan deelnemen aan het experiment met allereerst een bijdrage hoe de risico’s van dit experiment voor zowel de stad als de coffeeshopbranche zo beperkt mogelijk blijven plus dat de uiteindelijk legalisering van cannabis die uitvoering krijgt die nodig is. Ik hoor van je!

Ps2 ) en effe tussendoor; ga door met dat blowverbod, ik zie de eerste positieve resultaten plus mijn uitgangspunt dat het nuttigen van voedsel en genotsmiddelen niet in een publieke omgeving thuis hoort maar onder gelijkgestemden binnen een afgestemde ruimte (dus voor coffeeshops, doe iets aan dat die shops allemaal afglijden naar afhaallokketten).

Testen van cannabis in een gerenommeerd laboratorium

Een bericht van  Team CANALYSE wat ik jullie niet wil onthouden aangezien dit toch wel een opmerkelijk gegeven is van een nieuwe mijlpaal in het, op labnivo, kunnen testen van hasj en wiet!!

beste Lezer
Zoals jullie misschien weten zijn wij testers van het eerste uur in de cannabisindustrie en hebben daarin altijd een adviserende rol gespeeld en doen dat nog steeds op onafhankelijke en wetenschappelijke basis.
Onlangs deed een jong bedrijf uit Enschede een beroep op ons vanwege onze kennis en jarenlange ervaring in dit metier.
We hebben zo objectief mogelijk hen wegwijs kunnen maken in het complexe cannabiswereldje en hoe om te gaan met mogelijke obstakels.
Daarom vinden wij het de moeite waard om ook via het Adviesburo Drugs hier aandacht aan te besteden.

Het gaat om CANALYSE dat per 01 mei 2023 een Ontheffing van de Opiumwet in het kader van het Wietexperiment heeft gekregen..
CANALYSE heeft als missie om cannabis plantenmateriaal laagdrempelig, snel en betaalbaar te analyseren ten behoeve van de Volksgezondheid voor zowel de hele cannabisbranche als de individuele consument.
Om in te spelen op de ontwikkelingen in Nederland en in omringende landen en de te verwachten aanpassingen van de wettelijke regels in de nabije toekomst heeft CANALYSE ontheffing aangevraagd voor de Opiumwet inzake het EGC (Experiment Gesloten Coffeeshopketen) ofwel het Wietexperiment.
De tien telers en de coffeeshops in de elf steden die aan dit Wietexperiment meedoen zijn al bekend. Drie telers zijn dit najaar zo ver dat ze kunnen gaan leveren.
Tilburg en Breda zijn in de aanloopfase de eerste steden die dit najaar van start gaan in dit Wietexperiment.
Een belangrijk onderdeel van de strikte regulering daarbij is dat het plantenmateriaal dient te worden geanalyseerd teneinde controle te kunnen houden op de kwaliteit en veiligheid.
Na een uitgebreide toetsing heeft CANALYSE inmiddels van het Ministerie van VWS de Ontheffing van de Opiumwet in dit kader ontvangen, ingaande 01 mei 2023.
Bezoek de website van CANALYSE voor meer informatie: www.canalyse.nl

met vriendelijke groet!

TEAM CANALYSE

www.canalyse.nl

T: 085 – 1301880

M: 06 – 46503955

Marssteden 70

7547 TD Enschede

AFHAALVERBOD AMSTERDAMSE COFFEESHOPS

Twee vliegen in één klap

Als gevolg van het wegstemmen van het i-criterium door de Amsterdamse gemeenteraad is de burgemeester met allerlei nieuwe maatregelen in de weer voor, wat zij noemt, het beperken van de overlast in de binnenstad. Een van die maatregelen is een verbod op de verkoop van cannabis anders dan het gebruik in coffeeshops, in gewoon Nederlands van dat alleen nog maar in de coffeeshop geblowd mag worden. Hierbij heeft zij uitdrukkelijk gesteld dat, mocht deze maatregel niet werken tegen het blowen in de straten van de Amsterdamse binnenstad, zij alsnog het (ellendige) i-criterium gaat invoeren. Dus Amsterdamse coffeeshopeigenaren, wees op jullie hoede met hierbij mijn advies hoe op dit afhaalverbod te reageren

 

Het verbod

Het verbod betekent dat coffeeshops in de zogenaamde alcoholoverlast gebieden (zoals de Wallen en omgeving) vanaf donderdagmiddag tot zondagavond alleen nog maar cannabis mogen verkopen als dit binnen opgerookt wordt. Verkoop voor meenemen is verboden!

Deze maatregel roept nogal wat problemen op zoals;

  • Hoe in Godsnaam kan dit gecontroleerd worden? Voor elke shop een controleur die zakken en tassen doorzoekt tot en met fouillering aan toe!
  • En hoe zit het met klanten die cannabis kopen voor gebruik in huiselijke kring of voor een avondje stappen met vrienden in Amstelveen, Purmerend, enz
  • En geldt dit verbod ook voor space-cake en andere eetbare cannabis producten?
  • En als er na de joint nog hasj of wiet over is. Mag/moet de bezoeker dit weer inleveren bij de huisdealer?
  • Is bij overtreding de coffeeshop hiervoor verantwoordelijk? En zo ja betekent dit dat de coffeeshopeigenaar dan de bezoekers al bij binnenkomst moet fouilleren?

Kortom, vele onduidelijkheden met de vraag of deze maatregel het blowen op straat tegen gaat (met daarbovenop de vraag welk aandeel in de overlast in de binnenstad nou werkelijk veroorzaakt wordt door dat blowen op straat? ).

Mijn advies aan de Amsterdamse coffeeshopbranche is om zich niet in deze discussie te mengen maar zich vooral pragmatisch op te stellen.

Wat ik daarmee bedoel is dat als deze maatregel de invoering van de VEEL INGRIJPENDE maatregel van die van het criterium voorkomt; Neem dan al die rammelende bijeffecten van die maatregel voor lief.  (plus de wetenschap dat al dit soort bijeffecten in de dagelijkse praktijk altijd reuze zullen meevallen).

Sterker nog, mijn oproep is om deze maatregel als uitdaging te beschouwen voor iets wat essentieel is voor het fenomeen van coffeeshop (lees: het weer in ERE HERSTELLEN van de ontmoetingsfunctie; het met en onder elkaar binnen een sociaal publieke aangename omgeving genieten van de geneugten van een joint). Het extra unieke van de Amsterdamse binnenstadcoffeeshop is dat je daar de hele wereld ontmoet in jong, oud, rijk, arm, zwart, geel, blank, man, vrouw, van Amstelveen tot New Yorker, van expats tot toerist. (het is niet voor niets dat in de coffeeshops het roken van cannabis omschreven wordt met JOINT, een koosnaam die nergens anders in de wereld zo ingeburgerd is!).

Dus weg met die eenzijdige afhaalfunctie van steriele doorgeefluikjes bij de huisdealer, omgeven door cameratoezicht met allemaal snel in-en uitlopende klanten met meer kans op overlast voor de deur, enz.

Met daarvoor in de geest van Johan Cruijff “Ieder nadeel heeft een voordeel”;

  • Verhuis de huisdealer naar achteren en gooi de horecadeuren weer wagenwijd open.
  • Haal de tafelvoetbalmachine uit de kelder en maak gezellige hoekjes, lange leestafels, zet het koffieapparaat aan en promoveer het personeel weer tot gastvrouw/gastheer!!

Dit is de mijn advies hoe de Amsterdamse coffeeshopbranche invulling geeft aan het verbod op de verkoop van cannabis anders dan het gebruik in coffeeshops. Hiermee keert de ouwerwetse gezelligheid in coffeeshops weer terug en tegelijkertijd voorkomt het de invoering van het i-criterium; “Twee vliegen in een klap”.

Oproep aan het stadhuis

Het spreekt voor zich dat dit alleen maar gerealiseerd kan worden met een dringende oproep naar het stadhuis dat zij moeten stoppen met de rigide uitvoering van de H en J regel van de coffeeshop gedoogcriteria. Om nog maar te zwijgen van die van de Tabakswet.

Bezoekers moeten weer welkom zijn en de coffeeshop gastvrijer zonder dat de coffeeshopeigenaar zenuwachtig op zijn nagels hoeft te bijten over de dreiging dat door die rigide regels zijn shop dichtgetimmerd wordt.

Dit is wat er van de kant van het stadhuis geëist mag worden met alleen maar winnaars voor iedereen die leeft, woont, werkt en uitgaat in de Amsterdamse binnenstad.

Met vriendelijke groet!
August de Loor, 10 maart 2023

ANALYSE VAN DE POLITIEKE IDEOLOGIE VAN DE AMSTERDAMSE DRIEHOEK, met het criterium als hun speeltje!

 

Inleiding

Morgen, 29 september ben ik een van de sprekers om de Amsterdamse gemeenteraad  te overtuigen af te zien van het invoeren van het criterium. Het is onderstaande analyse die dat nader toelicht. Uit de titel kan u al opmaken van dat er meer speelt dan alleen het criterium. Het is dat wat ik in mijn speech zal uitleggen met cursief hieronder de rooie lijn van die speech. Het is de analyse over de politieke ideologie van de Amsterdamse Driehoek die daar u weer verder over kan informeren met tenslotte mijn oproep van dat de Driehoek gestopt moet worden omdat zij een ideologie volgt die eerder problemen veroorzaken dan oplossen.

ps) in deze website zijn al veel eerdere notities over het Amsterdamse drugsbeleid geschreven met betrekking tot het criterium, effe zoeken zou ik zeggen!                                                              Hierbij de strekking van de speech;

Geachte commissie, het is meer dan 50 jaar dat ik met hart en ziel mijn bijdrage lever aan het Amsterdamse drugsbeleid. Maar wat ik nu zie hoe de Driehoek bezig is, is ongekend en nooit eerder vertoond!! Het was uw raad die eerder het criterium afwees. Sinds die tijd legt de Driehoek een verbetenheid aan de dag om alsnog het criterium ingevoerd te krijgen. Het is echter die verbetenheid wat zover gaat dat de Driehoek een van de belangrijkste pijlers van het Amsterdamse drugsbeleid heeft opgedoekt, argumenten ter berde brengt die simpel door te prikken zijn tot zelfs recent met puur misleidende informatie op de proppen komt om maar de noodzaak van het invoeren van het criterium te benadrukken. Geachte commissie, ik heb mij in al die 50 jaar nog nooit zo fel uitgesproken. Maar het gaat allang niet meer om alleen het criterium, het gehele drugsbeleid en hoe deze Driehoek daar invulling aan geeft staat op het spel!

IK dank u voor uw aandacht!

                 ANALYSE VAN DE POLITIEKE IDEOLOGIE VAN DE AMSTERDAMSE DRIEHOEK                                             Hun verbetenheid om het criterium ingevoerd te krijgen!

Inleiding

Bij een terugblik vanaf 2020 hoe de Driehoek probeert het criterium goedgekeurd te krijgen valt op dat na het nee zeggen tegen deze maatregel door de gemeenteraad de Driehoek verwoed door gaat om dit alsnog  voor elkaar te krijgen. Het begon met de brief van de Driehoek aan de raad ( januari 2021) met de  beschuldiging als zouden coffeeshops een ondermijnende invloed hebben op de bovenwereld ( dus het criterium hard nodig is als maatregel in het beperken van de inkomsten van coffeeshops waardoor hun kwalijke ondermijning afneemt). De Driehoek bleef in de hoogste versnelling met steeds weer nieuwe argumenten met als meest recent  als zou de omzet van de Amsterdamse coffeeshops de laatste jaren enorm gestegen zijn (en ook dit weer dat met het criterium die omzet zal dalen dus ook de ondermijnende invloed van coffeeshops!).

Ideologie van de Driehoek

De vraag is waarom de Driehoek zich zo hardnekkig vastbijt om het criterium ingevoerd te krijgen en zelfs zover gaat door de coffeeshop weg te zetten als een ondermijnende bedrijfstak terwijl de coffeeshop door diezelfde Driehoek de afgelopen 50 jaar tot het speerpunt van het Amsterdamse drugsbeleid gerekend werd.

Bij een zo’n ongekend ingrijpende beleidswijziging moet de aanleiding ongetwijfeld veel meer zijn dan alleen het zwichten voor de druk van allerlei belangenverenigingen en bewonersgroepen die af willen van het (goedkope) massatoerisme waar de “drugscoffeeshoptoerist” in hun ogen symbool voor staat.

Een van de oorzaken van die hardnekkigheid moet gezocht worden in de huidige samenstelling van de Driehoek. Traditiegetrouw had de Amsterdamse Driehoek altijd een politiek/bestuurlijk pragmatisch en gematigd karakter met een politiek midden PvdA burgemeester en min of meer een niet zo uitgesproken Hoofdofficier en Hoofdcommissaris. De huidige officier en commissaris zijn dat wel als sterke voorstanders van een repressief drugsbeleid (en de drang dat Amsterdam er een niet meer zo eigenzinnig drugsbeleid op na moet houden). De burgemeester is van Groen Links met als uitvloeisel van haar functie van dat zij zich behoudend moet opstellen maar tegelijkertijd een warme voorstander is van het legaliseren van cannabis. De geschiedenis leert dat zowel voorstanders van een repressief drugsbeleid als die voor legaliseren van drugs beide de neiging hebben om de bestaande situatie van welke drugsmarkt dan ook zo zwart als ernstig mogelijk af te schilderen als legitimering van waar zij voor pleiten; de ene voor een nog hardere aanpak van drugs en de ander voor het legaliseren van drugs. Het zijn die twee stromingen die in de huidige Amsterdamse Driehoek verenigd zijn en ieder op zich in het criterium de legitimiteit zien van waar zij ideologisch voor staan. En elk afzonderlijk kan zich ook nog beroepen op het landelijk drugsbeleid waar zich exact dezelfde tweespalt voordoet van EN een zeer repressief drugsbeleid ( de ondermijningsdoctrine) EN het streven naar het legaliseren van drugs ( zoals het experiment met de legale coffeeshopachterdeur).

Politiek opportunisme

Bovenstaande uitleg maakt duidelijk dat de Driehoek zichzelf een sterk politiek/bestuurlijk draagvlak toedicht om het criterium ingevoerd te krijgen. Echter bij de veelheid aan argumenten en de verbetenheid die de Driehoek daarbij aan de dag legt zet vraagtekens bij hun handelswijze! Het pleidooi van het invoeren begon in eerste instantie als een one-issue ( toerisme)  met toen dit werd afgewezen de Driehoek met een gestage golf aan nieuwe argumenten op de proppen kwam. Kortom, politiek opportunisme  ( of doordrammen in gewoon Nederlands) om maar dat criterium ingevoerd te krijgen! Met onvermijdelijk dat door die hardnekkigheid  elk nieuw argument een geforceerder karakter krijgt tot die van het meest recente  als zou de afgelopen jaren de Amsterdamse coffeeshopbranche een record omzet hebben gedraaid.

Hoe ver kan je als Driehoek gaan bij zulk een bewering als door

  1. De Lock Down over de afgelopen jaren de omzet in de coffeeshopbranche hard heeft geraakt
  2. En dat de situatie voor die Lock Down, net als in de andere horeca in Amsterdam, nog lang niet hersteld is,

Met specifiek voor de Amsterdamse coffeeshops daar bovenop;

  1. Door de gestage internationale ontwikkelingen van het decriminaliseren/legaliseren van het gebruik van cannabis neemt het internationale imago van Amsterdam als  enige “liberale cannabisstad” in de wereld in een sneltreinvaart af. Onderzoek in 2020 leverde al indicaties op van een afname van het aantal buitenlandse bezoekers in Amsterdamse coffeeshops ( met dus dat die moeite die het stadhuis getroost om dat imago af te schudden eigenlijk niet nodig is, inclusief de noodzaak van het criterium).
  2. De coffeeshopbranche in het algemeen en die in Amsterdam in het bijzonder heeft steeds meer last van de 06- en websites services van het leveren van cannabis “on demand”. Vooral in delen van het land zonder coffeeshops is die service aan huis steeds populairder aan het worden. En laat nou vooral de regio rond Amsterdam opvallend weinig coffeeshops hebben. Dit betekent dat de consumenten in de regio hun cannabis steeds vaker via o6 lijnen en websites aanschaffen, met ergo minder toeloop op de Amsterdamse coffeeshops ,

Kortom, dat verhaal over die omzetstijging klopt van geen kant, maar maakt duidelijk hoe verbeten de Driehoek bezig is om het criterium ingevoerd te krijgen!

Verkleinen van de cannabismarkt

De invoering van het criterium wordt door de Driehoek ook bepleit met de in hun woorden doelstelling van het verkleinen van de cannabismarkt.

Genoeg aanleiding voor een kritisch commentaar

Deze doelstelling is rechtstreeks afkomstig uit het regeerakkoord van 2010 van de coalitie van VVD,CDA en de ( gedoogpartner) PVV, met recht de meest rechtse regering ooit. Hun politiek ideologische aanval op het softdrugsbeleid verlangde een onderbouwing wat gevonden werd als zou de Nederlandse cannabismarkt veel te groot geworden zijn. De legitimering van het beleid om zowel het aantal coffeeshops te reduceren als het beperken van hun bewegingsvrijheid. En dit laatste werd gerealiseerd middels onder andere de  Wietpas. Ondanks dat in de loop der jaren die Wietpas op lokaal niveau of überhaupt niet van de grond kwam en, waar wel, op een paar steden na  weer snel verdween blaast het meest linkse Amsterdamse kabinet dit  VVD,CDA,PVV beleid weer nieuw leven in!

De vraag is of die cannabismarkt wel zo groot is? wat in 2010 door de landelijke overheid en nu de Amsterdamse Driehoek als aanleiding diende om in te grijpen ( n.b. als dat ingrijpen dan de aanleiding is, is de betere omschrijving van dat beide overheden de markt TE groot vind, genoeg aanleiding voor een nadere beschouwing).   Vanaf de jaren 60 van de vorige eeuw is het gebruik van cannabis steeds meer “vervolkst” van een hippie subcultuur naar vele lagen in de bevolking in sociale klasse, etniciteit en leeftijd. Deze ontwikkeling vertoonde vele overeenkomsten met in diezelfde periode de trends in het gebruik van alcohol ( overeenkomstige ontwikkelingen als uitvloeisel van sociaal/culturele veranderingen in de maatschappij, veranderingen in de bevolkingssamenstelling, de toename en veranderingen in de vrijetijdsbesteding, enz ). Daar waar vanaf de jaren 60 het aantal alcohol gerelateerde voorzieningen steeg van 6000 naar 64000 nam het aantal coffeeshops in Nederland drastisch af; met vanaf de piek in het aantal shops in de jaren 80 van ongeveer 2000 naar nu tot slechts iets meer dan 500. Kortom, wat op de toenemende vraag ( de vervolksing) naar cannabis het beleid had moeten zijn van een binnen het reguliere horecabeleid geïntegreerd coffeeshopbeleid vond het tegenovergestelde plaats.  De conclusie is dus dat door 50 jaar toename in het gebruik van cannabis deze markt van natara groter werd maar het beleid tot een ingrijpende verkleining van het aantal coffeeshops leidde. Op zich al een bizarre constatering wat nog bizarder is dat al voor 2010 die afname van het aantal coffeeshops al fors aan de gang was en daar de VVD,CDA,PVV een flinke klap aan toevoegde! Kortom, een in historisch opzicht politiek/bestuurlijke blunder ( en dat ook nog in het licht van dat de opkomst van Nederwiet in diezelfde tijd nog in zijn beginfase was en dus gemakkelijk legaal ingepast had kunnen worden binnen dat integrale coffeeshopbeleid. Maar ook hier werd gekozen voor exact het tegenovergestelde van een ongekend repressiebeleid tegen Nederwiet waarbij zowel de uitvoering als de gevolgen steeds meer uit de hand lopen!).

 Het is de Amsterdamse Driehoek die nu die historische fout herhaald met nog erger van het volkomen negeren van dat de cannabismarkt, politiek gezien, uit twee volstrekt afzonderlijke circuits bestaat van 1) het illegale circuit van teelt, smokkel, in-en export  groothandel van cannabis tot het illegale op consumentennivo 06-website en straatdealcircuit van cannabis en 2) de onder een politiek streng regime en toezicht van de overheid opererend coffeeshopcircuit. De consequentie van het negeren van dit verschil is dat wat er zich aan illegale en ongewenste ontwikkelingen afspelen in dat eerste circuit de Driehoek dit ook het coffeeshopcircuit verwijt.  Een uitleg. De afgelopen decennia is door een aantal autonome ontwikkelingen als door de intensieve bestrijding van het illegale deel van de cannabismarkt de verharding, de criminalisering, de vervuiling in de teelt, de grootschaligheid van de tussenhandel enorm toegenomen. En daarnaast een toename van een verwevenheid in de tussenhandel van zowel soft- als harddrugs ( zie gegevens politie/justitie van wat zij aan soft/hard buit binnen dat circuit in beslag nemen). Er is enorm veel praktijk kennis en ervaring binnen de coffeeshopbranche hoe deze zorgelijke ontwikkelingen mijlenver weg te houden van haar achterdeur. Daar zijn boeken vol over te schrijven waar de Driehoek dankbaar gebruik van had kunnen maken in haar zowel rechtstreekse beleidsmatige steun aan de coffeeshopbranche als indirect aan steun voor de coffeeshop van hoe de verharding en criminalisering van het illegale cannabiscircuit teruggedrongen kan worden ( lees het decriminaliseren van de achterdeur van coffeeshops als tussenfase naar een volledige legalisering). In geen enkele beleidsnotitie van de Driehoek is hier ook maar iets van terug te vinden, integendeel, de beleidsvoorstellen zijn eerder fnuikend voor de coffeeshopbranche waar het illegale circuit uiteraard van zal profiteren!

Fundamentele fout

Met zowel het overnemen van de ideologie van het 2010 VVD,CDA,PVV drugsbeleid, als de Amsterdamse coffeeshops wegzetten als ondermijnende ondernemingen als het hardnekkig vasthouden aan de invoering van het criterium staat de Driehoek met de rug naar wat er aan beleid nodig is. Deze houding zorgt niet alleen voor polarisatie met de coffeeshopbranche maar ook met de uiteenlopende groepen van cannabisconsumenten die met ongeloof dit alles beziet. Maar het is vooral de agressie wat ik in de  probleemwijken waarneem waarbij het blowen weer naar een sub/ countercultuur afglijd inclusief heftige middelvingers richting het stadhuis. En waar dit afzetgedrag in de jaren zestig/zeventig nog alleen tot het blowen beperkt bleef ( de heroïne uit die tijd stond mijlenver weg van die van de blowers)) is nu met al die nieuwe middelen als XTC, snuifcoke, speed, lachgas een veel complexere agressievere afzetcultuur aan het ontstaan. Meer dan ooit is de coffeeshop nodig als beleidsinstrument in het scheiden der drugsmarkten. Maar meer dan ooit staat de Driehoek met haar beleid dit in de weg! Kortom, er staat veel meer op het spel dan alleen het wel of niet invoeren van het criterium!!

September 2022 August de Loor

Nu iets goeds en nu uit Engeland – Een pleidooi voor legale hennep en legale cannabis

Van een bevriende organisatie uit Engeland kreeg ik deze week het rapport opgestuurd:
A Plan for a Legal and Regulated UK Hemp and Cannabis Sector

Dit rapport is het zoveelste voorbeeld dat steeds meer landen in de wereld Nederland aan het voorbij streven zijn richting een progressief drugsbeleid. Van in dit geval het legaliseren van de kweek van hennep (voor het produceren van CBD-olie) en het legaliseren van cannabis voor recreatief gebruik.
Hieronder een samenvatting van dat rapport, voer voor leden van de Tweede Kamer en de betrokken ministeries van niet alleen Justitie en VWS maar ook van Landbouw en Klimaat.

Met groet,
August (voorzitter CAN)

Samenvatting van Brits plan voor een legale en gereguleerde hennep en cannabis sector in het Verenigd Koninkrijk (geschreven door Joost Heeroma/bestuur CAN)

Opgesteld door kamerbrede parlementaire werkgroep in samenwerking met meerdere belangenverenigingen waaronder de Cannabis Trades Association, de Britse evenknie van het CAN/Cannabinoïden Adviesbureau Nederland.

Hoofdboodschap: De werkgroep stelt dat legalisering en regulering van hennep/cannabis in het VK bijna 600.000 banen kan creëren, jaarlijks £5,5 miljard aan belastinginkomsten kan opleveren en een grote bijdrage kan leveren aan de gestelde klimaatdoelen voor 2050.

De stellingen in dit document zijn grotendeels gebaseerd op extrapolaties van ervaringen in legale cannabismarkten zoals Colorado en andere legale cannabis staten in de VS, Canada etc..

Het document is een goed onderbouwde analyse van de mogelijkheden op het gebied van o.a.:

  1. Een lucratief ‘nieuw’ landbouwgewas (hoogwaardige, waardevolle producten)
  2. Bodemherstel/sanering (goed voor gewasrotatie, tegen bodemerosie, minder pesticiden, absorbeert zware metalen etc.)
  3. ‘Groene’ bouwmaterialen (mogelijkheid voor koolstof-neutrale of koolstof-negatieve huizenbouw, betere isolatie en dus minder verwarming/air conditioning nodig)
  4. Papier (hogere productie en beter recyclebaar dan papier uit bomen)
  5. Textiel (minder water nodig dan voor katoen en geen pesticiden nodig, vocht absorberend, hypoallergeen, schimmelwerend en antibacterieel)
  6. Diervoer (minder antibiotica, gezondere dieren, betere melkopbrengst, minder milieubelastend dan soja)
  7. Koolstoffixatie (8 tot 15 ton koolstoffixatie per hectare, 5x efficiënter dan bos)
  8. Accu productie (efficiënter en minder milieuonvriendelijk dan lithium)
  9. Gezonde voeding (veel meervoudig onverzadigde vetzuren/omega-3, eiwitrijk, superfood)
  10. Gezondheidsproducten (CBD, gebruikt door ~10% van de bevolking)
  11. Farmaceutische producten/medicinale cannabis (gigantisch therapeutisch potentieel, minder gebruik van opiaten en andere verslavende/gevaarlijke medicijnen, kostenbesparend, globale exponentiele groei verwacht)
  12. Recreatieve markt (enorme ontwikkelende markt, goed voor miljarden aan inkomsten, relatief veilig, potentieel voor toerisme)
  13. Consumentenbescherming (geen toename gebruik onder jeugd)
  14. Criminaliteitsbestrijding (legale markt kan illegale markt grotendeels verdrukken)
  15. Banencreatie (ongeveer 600.000 in VK)
  16. Belastingheffing (ongeveer £5,5 miljard per jaar in VK)

Naast een opsomming van de belangrijkste feiten wordt voor ieder deelonderwerp een lijst van aanbevelingen gegeven samen met een actieplan, tijdlijn en taken voor verantwoordelijke instanties.

Dit document is een goede blauwdruk voor een vergelijkbaar rapport voor de Nederlandse markt.