Categoriearchief: In de media

Woorden als wapens in de strijd voor (cannabis) legalisering

Geef een reactie

Woorden als wapens in de strijd voor (cannabis) legalisering

10 oktober 2024

Als journalist en als activist, D. BERGMAN (VOC), zijn woorden mijn gereedschap. Het zoeken naar de juiste woorden is mijn dagelijks werk. Dat luistert nauw. Want zoals de Amerikaanse schrijver Mark Twain noteerde: ‘Het verschil tussen het juiste en het op één na juiste woord is het verschil tussen een glimwormpje en een bliksemflits.’

Anti-haatberichten campagne RTL

De naam van het VOC, Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod, is aan de lange kant, maar heeft twee voordelen. Ten eerste zit onze doelstelling in onze naam: wij willen dat het verbod op cannabis verdwijnt. Ten tweede: onze naam zegt waar we vóór zijn, niet waar we tegen zijn. Positief geformuleerd, niet negatief.

RTL lanceerde vorige maand de campagne ‘Laat haat nooit normaal worden’. Een op de tien reacties op de Instagram accounts van de omroep is een haatreactie. Het campagnespotje laat de gezichten van vier RTL presentatoren zien en letterlijke teksten van haatreacties.

Goed bedoeld, maar verkeerd uitgevoerd, oordeelde Jeanine Mies in NRC. Zij schreef het boek ‘Magneetwoorden’, over ‘de aantrekkingskracht van positieve taal’.

‘Wat je afwijst, bevestig je juist’

De RTL campagne kan zelfs averechts werken, schrijft Mies: ‘De campagne laat zien dat heel veel mensen online haat blijkbaar wél normaal vinden (een op tien reacties!). En we weten uit de gedragspsychologie dat mensen gevoelig zijn voor wat anderen doen. De zogeheten ‘sociale norm’ die de campagne uitdraagt, zal het gedrag daarmee in stand houden. Wat je afwijst, bevestig je juist.’

Je moet niet het ongewenste gedrag laten zien, maar alternatieven. Mies noemt een Engelse campagne tegen straatintimidatie, ‘Have a word’, als voorbeeld van hoe het wél moet. Een jongen spreekt daarin zijn vrienden aan om een meisje op straat met rust te laten.

Haar conclusie: ‘Wil je aandacht? Wees dan ergens tégen. Wil je wat bereiken? Wees dan ergens vóór.’

Uniek taalgebruik van de godfather van de drugsexperts

Dit principe huldigen we bij het VOC al sinds de oprichting in 2009. We zijn vóór thuisteelt en recht op bezit, vóór kwaliteitscontrole en betrouwbare productinformatie, vóór een breder coffeeshop assortiment met edibles en concentraten en betere spreiding van coffeeshops en vóór vergoeding van medicinale cannabis door verzekeraars.

Om een paar voorbeelden te noemen. Allemaal binnen handbereik als het cannabisverbod wordt opgeheven.

August de Loor toont de coffeeshopposter op het PCN symposium in 2022 (Foto: Charlotte Grips/PCN)

Woorden zijn wapens in de strijd voor legalisering, dat weet ook August de Loor. Ooit was hij de allereerste straathoekwerker van Nederland, nu is hij ‘de godfather’ van de drugsexperts die écht weten waar ze het over hebben. August is een pionier in én een onvermoeibare strijder voor progressief drugsbeleid. Een ras Amsterdammer met een uniek taalgebruik, een mix van straattaal, sociologenpraat en ambtelijk jargon.

‘Een tsunami van drugsgebruik’

Als een woord niet bestaat, dan bedenkt hij het gewoon. Zoals vervolksing, één van zijn stokpaardjes. Het gebruik van cannabis is vervolkst sinds de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Toen ging het om een klein groepje studenten, kunstenaars en muzikanten, nu gaat het om alle rangen, standen en leeftijden.

August heeft het nooit over normalisering of normaal worden van drugs. Met die begrippen wordt “een soort tsunami van druggebruik gesuggereerd”, schreef hij me laatst, “terwijl de werkelijkheid anders ligt, complexer tot zelfs precies andersom.”

Het woord normaal kan het beeld oproepen dat “jongeren maar van alles aan drugs naar binnen werken als uitvloeisel van een gebrek aan normen, aan moraal”.

August de loor te gast in de High tea potcast

Vervolksing dus. Wie een uurtje in een coffeeshop doorbrengt, weet wat August er mee bedoelt, ook al staat het woord niet in de Dikke van Dale.

Cannabis is een volksgenotsmiddel geworden, nog zo’n typisch August de Loor woord. Wil je meer weten over deze unieke Amsterdammer en zijn ideeën over drugs? Luister dan naar aflevering 22 van de High Tea Potcast:

Over D. BERGMAN (VOC)

Derrick Bergman schrijft sinds begin jaren negentig over cannabis. Zijn werk verschijnt en verscheen in o.a. HighLife, EssensiE, Leafly en The West Coast Leaf. Sinds de lancering schrijft hij een wekelijkse column voor CNNBS. Derrick is voorzitter van het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) en maakt samen met Rens Hoppenbrouwers de High Tea Potcast, de eerste Nederlandse podcast over wiet.

HOE KATJA SCHUURMAN ONTERECHT BESCHULDIGD WORDT VAN DRUGSPROMOTIE

1 reactie

      Januari 2024

Zowel de minister van Justitie als een drietal verslavingszorginstellingen trekken van leer tegen de actrice/televisiepersoonlijkheid Katja Schuurman die via haar sociale media haar ervaring /visie geeft over micro gedoseerde inname van truffels. Ik kon het niet laten om het nodige weerwoord te geven welke argumenten de minister als de drugsinstellingen hierbij aanvoeren, zachtjes uitgedrukt nogal ongenuanceerd. Een weerwoord in alle haast geschreven  om de eerste ontstane onrust te dempen. Er valt echter hierover nog veel meer te zeggen, met name over het denkraam van waaruit de minister en de instellingen hun commentaar geven ( een hardnekkig denkraam om er gelijk maar van alles en nog wat bij te slepen zodra ook maar enigszins “aan de horizon tot zelfs daarachter” drugs in beeld komt).

 

       KATJA SCHUURMAN MAAKT ZICH SCHULDIG AAN DRUGSPROMOTIE

De minister van Justitie en een drietal verslavingszorginstellingen trekken van leer

Wat zijn de belangrijkste beschuldigingen van de minister en de verslavingszorginstellingen over wat mevrouw Schuurman op haar sociale media vertelt over micro dosering van truffels

  1. Wetenschappelijk onderzoek naar de ( bij) effecten van microdosering van drugs staat nog in haar kinderschoenen
  2. Gebruikers zijn hun eigen proefkonijn
  3. Micro dosering verlaagt de drempel naar druggebruik,
  4. Vervolgens tot dagelijks druggebruik van gewenning en verslaving
  5. Alles wat normalisering van druggebruik in de hand werkt moet bestreden worden

 

Op deze 5 punten is volgens beide mevrouw Schuurman dus niet alleen onverantwoord bezig maar maakt zij met haar visie over micro dosering zich ook schuldig aan drugspromotie.

 

En dan hier mijn reactie op die twee beschuldigingen van eerst formele aard;

  1. De minister doet uitspraken die niet onder haar beleidsterrein vallen maar onder die van de minister van VWS
  2. Nog sterker; Truffels zijn legaal dus dit dossier valt ook in die zin buiten het beleidsterrein van de minister van Justitie.
  3. Maar wat is de rechtvaardiging dat de minister zich dit dossier toe-eigent: al haar  beschuldigingen richting mevrouw Schuurman doet zij vanuit haar optiek op drug en druggebruik en ook nog op basis van een aantal stereotypen over dat gebruik van drugs onherroepelijk tot problemen leidt en dat de normalisering  van drugs gestopt moet worden (het begrip normalisering als zou iedereen er maar op los gebruiken van allerlei soorten drugs en dat ook nog zonder enig moreel besef).
  4. Wat opvalt is dat de drie verslavingszorginstellingen zich niet kritisch opstellen ten opzichte van bovenstaande drie punten. Nee, in grote lijnen gaan zij mee in hoe de minister zich uitspreekt over dit onderwerp.

 

.Wat valt er inhoudelijk op te merken over de beschuldigingen

 

  1. Zoals gesteld; truffels zijn legaal, kortom zowel aanschaf als gebruik van truffels staat volkomen los van welke illegale drugsmarkt dan ook,
  2. En elke relatie tussen de risico’s van druggebruik met die van micro gedoseerd gebruik van truffels mist elke grond
  3. Het klopt; wetenschappelijke kennis en inzicht over micro dosering staat nog in haar kinderschoenen. In strikt wetenschappelijke zin ook ten aanzien van truffels. Maar daarentegen is er over dit eeuwenoude natuurproduct generatie op generatie aan empirische kennis verzameld over zowel dosering, werking, bijwerking, rituelen als onderdeel van veilig gebruik, enz.
  4. Het gebruik van truffels toont nauwelijks risicodata vanuit de regionale Meldkamers, ambulanceritten, eerste hulpverzoeken tot therapeutische behandeling in verslavingsklinieken aan toe. Let wel, dit geldt ten aanzien van het recreatief gebruik van truffels. In dat licht moet het risico van micro gedoseerd gebruik van truffels nog vele malen lager liggen ( en dat nog los van het gegeven dat de omgeving waarbinnen de micro dosering plaatsvind veel veiliger is (met minder omgevingsprikkels) dan die van recreatief gebruik van truffels.
  5. Zover ik aan inzicht heb verzameld over micro dosering met truffels zijn het uiteenlopende groepen die hier mee bezig zijn. En zeker; ook groepen met ervaring in het gebruik van drugs. Voor hen is micro dosering met truffels deels een vorm van bezinning over het gebruik van drugs, bij anderen meer specifiek van bezorgdheid over te frequent gebruik. Zoiets als; “micro dosering als therapeutische pas op de plaats ten opzichte van het gebruik van drugs”. Kortom, hier is ontegenzeggelijk een relatie tussen micro dosering van truffels met drugs maar dan wel heel anders dan dat door de minister en de instellingen beweerd wordt,
  6. Zoals eerder beschreven is micro dosering een niet meer weg te denken fenomeen zoals met laag gedoseerde MDMA, Ketamine, cannabis ( met een hoog CBD gehalte ten opzichte van THC) en andere illegale drugs. In dat licht is de ontwikkeling van micro dosering van truffels interessant.  Voor dit middel blijf je buiten het illegale drugsaanbod, is er veel kennis over de effecten, (oude) inzichten over de rituelen( de setting) over truffels. Er is dan ook een trend gaande dat het fenomeen van micro dosering zich langzamerhand verplaatst van die van illegale middelen naar die van truffels. In die zin geeft de minister en de verslavingsklinieken een volstrekt omgekeerd beeld van wat er zich aan ontwikkelingen afspelen.

 

Het fenomeen van micro dosering met truffels is een van de jongste stromingen van therapeutische en ritueel gebruik van paddenstoelen en andere psychoactieve natuurproducten. Wat mevrouw Schuurman in feite doet is wat al eeuwen gebeurt is het oraal overbrengen van de kennis en ervaring over die rituelen maar nu over micro dosering en nu via de moderne sociale media. En dat vereist uiteraard zorgvuldigheid zoals goede voorlichting, je niet verliezen in het absolutisme, oog houden voor verkeerde interpretaties onder de kijkers/luisteraars ( in mijn woorden ; verantwoord handelen ter voorkoming van het zogenaamde Jomanda syndroom). Dit is dus een hele andere oproep aan mevrouw Schuurman dan haar de mond snoeren met dat zij onverantwoord bezig is en zich schuldig maakt aan drugspromotie!

Interview voor een buitenlands nieuwsblad -60 jaar drugs in Nederland en 55 jaar mijn aanpak

1 reactie

August de Loor started working in poor parts of Amsterdam in 1968. He became a street corner worker. Many youngsters in the late 1960s were unemployed and living on the streets of Amsterdam. For them August became a person whom they can trust because, he tried to built a bridge between them and the society that they had many angers with. Part of the isolation of the people was because of the use of drugs that during that time became also part of modern youth culture. Since then he is involved in policy making and talks with the government. With his pragmatic approach he urged for legalized cannabis started needle exchange programs and is trying to legalize ecstasy. One key task is to monitor the drug usage and new substances coming on the market.


Over the last few decades what were some cornerstones of your involvement in the work on drug policies and regulations?

Modern drug use started with cannabis in the 1960s. Before that time drug use took place only among the higher-class people. Along with the revolution among students, the sexual revolution and the gay emancipation also a new independent youth culture started in the USA and Europe and cannabis became popular. Its interesting in alcohol related society around the world, there were more and more interests in also other psychoactive substances on a big scale. After cannabis, LSD, amphetamine, cocaine became popular and in the dark shadow of all that on street level heroin. And then by the start of the Techno music ( the big raves from 1985) the new drug trend  XTC, in the 1990s mushrooms ( and other so called smartdrugs) and nowadays the designers.
I have seen everything related to drugs from the 1960s.
And since then my work was monitoring every new drug trend, why it’s happening and what can be done to protect the user with safe use! Its about harm reduction and how you can change the policy in regard to drugs in society.

 

You were involved in the conceptualization of the Dutch coffeeshop, how did this came about?

So in the late 1960s the cannabis became popular but you had to buy it on the street. There was on one hand a lot of anger and fear the police arrest the cannabis user and on the other you never knew the quality of cannabis. From there we started two things. First we worked in the youth centers where Rock and Roll and later on Punk happened for young people.
In those youth centers we organized so called „home dealer“ where the visitors could buy cannabis. So they don’t had to buy it on the streets anymore. With this system of “home dealers “ we could analyze his cannabis in a laboratory as a part of the safe use project. The construct of a “home dealer” made also sure that the kids would not come in contact with other drugs on the street marked such as heroin. But this system was still illegal. Very slowly we could convince the government to choose for a system where the cannabis is safe for buying and safe for using. So in 1976 the Dutch government had a revolution in the whole world that they take the cannabis out of the criminal situation and make a new law that it was acceptable for bying and smoking cannabis. That was the start of the Dutch coffeeshop, a safe system where you can buy and smoke cannabis, controlled by the rules of the government.
I am convinced that every psychoactive substance needs their own culture of using. The first thing to prevent the misuse of substances is to organize the culture around the use of psychotic substances. And this is what the coffee shop is for cannabis

 

Can you elaborate on your idea of a culture of using?

Alcohol by itself when you are alone at home is dangerous but it is not in the pub. Because there it has a social control by your friends, the barkeeper. For instance; when you close down all the pubs, the next day you have 50% more alcoholism in the world.
So the coffeeshop is the alternative for the pub but then for cannabis.
For me, the selling of alcohol and tabac has to go out of the supermarket and back to special shops like coffeeshops for cannabis. The same for XTC; legalize it by selling in smartshops  And so you have a pragmatic policy where all this potential dangerous substances are sold through safe place and that in direct connection with our modern society. Many countries legalize cannabis but they forgot one thing, the benefit of coffeeshops.
There you share cannabis together in a social environment, just like alcohol in a pub.
That’s  an exempel of a pragmatic drugspolicy. So like on the dance floor of big raves 90% of the visitors are on XTC.  So we organized a pragmatic system for safe raves. I started testing XTC on the dance floor from 1986 till 10 years ago. More than hundreds of thousands of tablets I tested. So that’s pragmatic. And so you are a part of the culture of the rave and the ecstasy is a part of it. When you take the raves away and the ecstasy is on its own, then the ecstasy is dangerous.
When I tested dangerous XTC tablets on the dance floor for instance, we stopped the music. So 4,000, 6,000, 8,000 ravers, they had to stop dancing.
In one minute, I explained: „Watch out for the dangerous yellow Mitsubishi XTC tablet and bring it to my counter from the Safe House Campaign.“
And what I saw from the moment we stopped the music; from one minute to the other you had 8,000 ecstasy junkies on the dance floor. And from the moment the music starts again, you had 100% ecstasy lovers on the dance floor.
That’s the point, you see; the relation between the use of drugs and his cultural surrounding, in this case between XTC and Raves.

How could such a concept work for different drugs?

When you look to the modern society, a modern society nowadays is a society with many different kinds of people. Also in how you organized, how you build up a city, different kinds of housing: single people living together, living in communes, same you have in the sports. People have so many choices in western societies nowadays. And with this come different needs. You also find this when it comes to the use of psychoactive substances.
And you have to regulate that accordingly. Almost all over the world, only one drug is acceptable, alcohol, and the rest is forbidden. That’s middle-age. It has nothing to do with a modern society. You have the weekend party drugs: Ecstasy, MDMA – the most softly party drug – LSD, you have cocaine sniffing, ketamine, et cetera. So organize that through the week, you go to the smart shop an get your substances there.
In the smart shop, similar to the coffee shop, you will be able to buy ecstasy if they make it legal. And there the ecstasy is with information: you know what you buy, what is inside the substance and so on. In the 1990s the Dutch government was thinking of regulate and legalize ecstasy. I was with the ministry in a group. I suggested to bring the ecstasy into a strip you can enter when you are minimum 18 years old. And we introduced the concept of a trip advisor, someone who does not consume at the moment and watches over the group. The government nearly said yes to that, but then something happend that put the plan on hold.

Germany is planning to legalize cannabis what are your thoughts on that?

So for instance Germany, they are thinking also about legalized cannabis. They have to know that the most important key for regulate the use of cannabis is the coffee shop. The concept of the social club as Germany wants to introduce it doesn’t think of the social environment and that’s why it lacks a fundamental aspect. To be a member of the cannabis social club, you have to identify yourself. You have to give id, you have to organize so that you can plan the hennep plant for your own consumption. A lot of obstacles and huge thresholds.
For example I like to drink wine or I like to drink beer but why should I make it myself to have my own beer or make my own wine? I just want to consume it? I don’t have time for that. In France you can buy wine in the shop. But you have also people who like to go to the Château. If you have to be member of a Château to consume cannabis. A cannabis Château. It’s bullshit. Cannabis is after alcohol the most popular substance. The cannabis social club, as Germany suggests it, is only for the high-level people who wanna produce it themselves. All the rest of the cannabis consumers don’t have time for this!
After work, you like to have your joint, you want to talk with your friends and you meet them in the coffee shop before you go home or before you go to the movie. That’s the social environment of the second popular drug in the world. When I want to have my joint I go to my favorite coffee shop here 100 meters from here.

So my advice to Germany? Organize a network of different kind of coffee shops all over the country. Also in Holland you have coffee shops for the middle class, you have coffee shops for the Turkish people. You have even gay and lesbo coffee shops, you have tourist coffee shops, coffee shops with a lot of American influences. You even have a special coffee shop for the football fans of Ajax Amsterdam. This is similar to pubs to have your one favorite place to meet your friends!
In Germany and also in Austria there live so many different kind of people and you have so many different kind of pubs over there so you need also many different kinds of coffee shops where you can buy in a safe surrounding far away from the other drugs.

 

What did you do with for example Heroin?

 There are no junkies in the streets of Amsterdam and in Holland anymore because 20 years ago, we started with medical prescription of heroin. We brought the heroin to the medical world. There it’s controlled. I think it has to be better and better. And it was also completely taken away from the justice system into the medical system. So I am convinced that for every drug you can organize something. A war on drugs, what is for almost all countries in this world the reality, you always have losers. Everyone is losing by the war on drugs.
So when I saw in the early 1980s that among the intravenous heroin users who are shooting the heroin, there was a lot of hepatitis. I started with the needle exchange programs.
You see, so when one year later the AIDS/HIV crisis started we already changed needles, where the official institutes years later followed ( to late to fight an epidemic). And then you also don’t have the needles in front of the kindergarten and on the streets anymore. They call in the city to pick up the old needles, bring it back to my system and then they can get new ones. So that was a really big success in fighting HIV/AIDS and hepatitis. In Holland the HIV/AIDS among the intravenous heroin users is only 1 or 2%. In Russia its like 85% of the users. So that’s another example of what I mean with pragmatic approach.

 

Some things for the future?

Stop with the disgusting pictures and texts on the packages of cigarettes that they are dangerous. You’re dying and your lungs are black and so on. Come on. It’s a psychoactive substance. People like to smoke tobacco. So bring it to a special shop where you can talk about the benefit of tobacco. Don’t put all that craziness of dying in because that’s the opposite of having a good solution to the situation. We have to stop with the word drugs altogether. From the moment the word drugs is coming in you have the associated fears.
„Oh drugs…“. So I think you have to talk about psychoactive substances who are part of society because people like to have it.
For one it’s ayahuasca in a session for another one it’s going out together by 10 to the parks and have a weekend on LSD. The word „drug“gives no room, there are so many different kinds of drugs.
And we should start the ministry of happiness. Because it’s all about happiness, but there are risks on it, too. Every happiness has its own risks. And we have to watch that and minimize the risk. You neither achieve that with the moralising finger-wagging nor with a war against drugs.

Interview: MALMOE

Interview Governing the Narcotic City – Gemma Blok

Geef een reactie

Beste lezer,
Ik ga weer eens ouderwets tekeer van dit keer in een interview over de geschiedenis van het testen van drugs, een geschiedenis die terug gaat tot eind jaren 60 van de vorige eeuw en startte met het testen van cannabis.
In dit interview ga ik veel dieper in van dat dat testen nog veel meer functies heeft dan het voorlichten van gebruikers over wat gekocht is. En zal je merken dat ik in het interview ook alle kanten op schiet met mijn mening dan alleen dat testen.
De vrouw die mij interviewt is Gemma Blok, een professor in de geschiedkunde van ook die van de geschiedenis van drugs in Nederland. Zij interviewde mij in 2022 in het kader van een Europees project: NARCOTIC CITY
Een project waarin de geschiedenis van het drugsbeleid in meerdere Europese steden zoals Berlijn, Kopenhagen, Zurich, Praag, enz. en uiteraard ook Amsterdam met elkaar vergeleken wordt.
Mijn inbreng was dus een uitleg van het testen van drugs wat in Amsterdam was begonnen en nu in vele steden in Europa en de rest van de wereld navolging heeft gekregen.

Veel luisterplezier

In het interview wordt verwezen naar een beeldscherm over mijn carrière wat niet in beeld komt. Dat geldt ook van wat ik allemaal op de grond heb gelegd aan voorbeelden van mijn projecten waar het drugs testen een onderdeel van was zoals waarschuwingsflyers over levensbedreigende XTC-tabletten, de campagne van de aanpak van gifheroine, de waarschuwingscampagne over atropine in coke, de SAFE HOUSE CAMPAGNE (1988 – 1999), enz.

 

 

 

 

      Hoezo ondermijning door de georganiseerde drugsmisdaad

Geef een reactie

 

Beste Lezer, ben een hele tijd niet in staat geweest om nieuwe stukjes op deze website te zetten, terwijl ik veel te vertellen heb, dingen doe, meemaak, bedenk, mail, werkbezoeken afleg, enz. met dit stukje probeer ik de boel weer op gang te brengen en ga hulp zoeken om al mijn ervaringen van de afgelopen tijd in nieuwe stukkies vast te leggen!!

met groet en leesplezier!   August

Hoezo ondermijning door de georganiseerde drugsmisdaad?

Ik zit in het bestuur van Stichting Drugs Beleid (SDB),een club van wijze mannen en vrouwen die streven naar een progressief, duurzaam en effectief drugsbeleid. Met onderstaand stukkie probeer ik ze wakker te schudden!

In het Parool van zaterdag 4 februari stond een interview wat in mijn ogen een storm aan reacties had moeten opleveren richting al die politici, bestuurders, wetenschappers, journalisten, Topsen en Trompen met hun al jaren mantra over de ondermijnende invloed van de georganiseerde misdaad op de reguliere bovenwereld.

Hoofdofficier van justitie Janneke de Smet-Dierckx, leider van de Taskforce ACM (Aanpak Criminele Machtsstructuren), kortom niet zomaar iemand, stelt in dat interview van dat de grote drugscriminelen hun geld niet in panden en bedrijven steken.

“Het criminele betalingsverkeer raakt de bovenwereld niet”, is een van haar stellingen. Zij constateert dat de criminele wereld grotendeels opereert binnen een eigen soort (geld)circuit, met eigen regels en wetten.

Kortom de hogere regionen van de drugsmisdaad houden er een eigen economie op na, grotendeels naar binnen gericht in plaats van naar de formele bovenwereld.

 

Het bijzondere van het interview is dat zowel deze vrouw als de interviewer ( Paul Vugts) op basis van deze constatering logischerwijs vraagtekens zouden moeten zetten bij al die veronderstellingen over de ondermijnende invloed van de drugsmisdaad op de bovenwereld. Een veronderstelling wat al twee decennia van grote invloed is op gevoerd beleid van Politie en Justitie op zowel landelijk als lokaal nivo ( tot bijvoorbeeld Femke Halsema aan toe!) Een beleid wat ook geleid heeft tot het opdoeken van het pragmatisch Nederlandse gedoog- en Harm Reduction beleid.

 

Dus SDB, als Janneke en Paul dit negeerden en vervolgens zelfs geen kattenbelletje klonk ligt daar toch de uitdaging bij ons, graag jullie reactie.

 

Met groet!

August

Drugs OR- stickers in de Amsterdamse binnenstad, een nieuwe stijl om drugsklanten te lokken!

Geef een reactie

Het is deze aanhef van een artikel in de Volkskrant ( 17 oktober) waaruit schande sprak van dat dit zomaar kan. En ook de Amsterdamse politie sprak zijn bezorgdheid uit maar had helaas onvoldoende tijd om in te grijpen! Echter kan er ook op een andere manier naar deze stickers gekeken worden, met als eerste mijn mening van dat er geen sprake is van uitlokking. Al diegenen die geen interesse in drugs hebben zullen die stickers negeren. Diegene die heg nog steg in Amsterdam kent, maar voor de aanschaf van drugs niet met een straatdealer in zee wil gaan zal die sticker wel lezen ( waarmee ik niet wil zeggen van dat ik dergelijke stickers toejuich). Kortom, genoeg aanleiding voor het geven van een commentaar op dit Volkskrant artikel

Met mijn 50 jaar hulpverlening aan druggebruikers zie ik die stickers niet als uitlokking maar als een praktisch middel  om voor de aanschaf van drugs niet afhankelijk te zijn van dat onvoorspelbare risicovolle verkoopcircuit van straatdealers. Het waren de junkies uit de vorige eeuw die dat al door hadden en ver weg van de straatdealer via hun mobieltje hun heroine, speed of basecoke gingen aanschaffen. Met de afgelopen decennia de 06-lijnen waar gabbers, studenten, parenclubs en de Yup hun favoriete  XTC, snuifcoke of designerdrug tot aan de voordeur aangeleverd krijgen. En nu met al dat stedentoerisme en internationalisering van de vrijetijd- en uitgaansculturen zijn het de OR-stickers waarmee de middelen aangeschaft kunnen worden, een ontwikkeling wat zich niet exclusief in Amsterdam maar wereldwijd afspeelt.

Met een portie pragmatisme zou je mogen verwachten dat dergelijke trends serieus meegewogen zouden worden in beleid. Met als voordeel van dat het een substantiële bijdrage levert in het terugdringen van de straathandel, dus minder straatoverlast, minder straatverkoop van riskant versneden drugs, als wapen tegen de verontrustende gangvorming binnen straatdealscenes, het tegengaan van de aantrekkingskracht onder kwetsbare jongeren om straatdealer te worden, van minder berovingen van toeristen en meer veiligheid voor de bewoners

Niets van dat pragmatisme is zichtbaar, integendeel, repressie tegen drugs is waar de overheid in geloofd.  Een  geloof wat zover gaat met toen in de vorige eeuw de Zeedijk verlost was van het heroine-junkie-straatdealer probleem de Amsterdamse hoofdcommissaris dit aan zijn repressiebeleid toedichtte terwijl de junkenNokia daar meer van invloed op is geweest!

Onze nieuwe minister van Justitie Dilan Yesilgoz, en daar gaan we weer met de zoveelste beeldvorming!

Geef een reactie

EEN AFGEHAKT HOOFD VOOR EEN COFFEESHOP!

Zie deze zin in de foto van een deel van een interview van een tijdje geleden in de Volkskrant met de nieuwe minister van Justitie Dilan Yesilgoz.
En daar gaan we weer met weer een minister die zich schuldig maakt aan het creëren van vijandsbeelden als legitimiteit van een hardere aanpak incluis uitbreiding aan wettelijke bevoegdheden in de strijd tegen drugs.
En bij dat creëren van vijandsbeelden is kennelijk een leugentje meer of minder geen enkel probleem! Van in dit geval dat dat afgehakte hoofd niet voor een coffeeshop lag maar dit bizarre, extreme voorval zich voor een sisha lounge afspeelde. Maar ja, een sisha lounge heeft niets met drugs te maken dus wordt het een coffeeshop!
En nu er zoveel te doen is over fake news, zou je toch op z’n minst een kritische Volkskrant verwachten die de minister had moeten corrigeren.

 

AT5 interview- Drugstesten weer terug naar de dansvloer, een pleidooi

Geef een reactie

Naar aanleiding van een nieuwe Red Alert (juni 2022) over het waarschuwen van vloeibare XTC kwam de discussie weer op gang van het herstarten van het drugstesten op de dansvloer van grote evenementen zoals houseparties.
Toen mijn Adviesburo hier in 1999 mee stopte kwam die discussie  voor het herstarten regelmatig terug. Met dit filmpje op AT5 pleit ik daar weer voor op mijn eigen August manier.
Veel kijkplezier!

Criterium , de DRIEHOEK en de geschiedenis herhaalt zich helaas weer!

Geef een reactie

 

Geachte leden van de raad

 Woensdag 29 juni 2022. Mijn inspreektijd voor Uw raad van slechts 2 minuten dwingt mij om mij tot het meest belangrijkste te concentreren aangaande de brief uit april van de DRIEHOEK/ burgemeester met voorstellen  over het coffeeshopbeleid zoals onder andere een verbod van de toegang in coffeeshops door toeristen ( het criterium)

Het belangrijkste hierbij is niet dat criterium en ook niet waar steeds de discussie zich hoofdzakelijk toe beperkt van wat die maatregel voor gevolgen heeft voor de straathandel.

Het meest belangrijke is in mijn ogen een ingrijpende verandering hoe de Amsterdamse DRIEHOEK tegen coffeeshops aankijkt. In onderstaande notitie geef ik vanuit historische perspectief een uitleg over de impact van die verandering en roep U op om Uw invloed aan te wenden om dit weer ten goede te keren. En dat dat mogelijk is kunt U hieronder lezen.

 

 

. Het criterium, de DRIEHOEK en de geschiedenis herhaalt zich helaas!

 Het Parool van afgelopen zaterdag met al die alarmerende berichten van de DRIEHOEK over de verwevenheid van de Amsterdamse coffeeshops met grote criminele netwerken, als witwassers fungeren en nog erger als dekmantel voor de  cocaïnehandel roept herinneringen op uit 1992. Het was de DRIEHOEK van toen die exact dezelfde alarm sloeg tot zelfs de aantijging van dat coffeeshops in heroïne dealden met als alarmbel dat dit  een hernieuwde Amsterdamse heroïne epidemie zou veroorzaken die nou net eind jaren 80 was bezworen!

Het was jullie oud collega raadslid Annemarie Grewel die met de vuist op tafel een grondig onderzoek eiste met als politiek uitgangspunt; als al die beschuldigingen zouden kloppen dit het bankroet betekent van waar het bij het drugsbeleid om draait van het gescheiden houden van softdrugs met die van harddrugs.

In een door haar afgedwongen commissie kon op geen enkele manier al die aantijgingen hard gemaakt worden ( en die nieuwe heroïnegolf dan?  Nooit gekomen!).

Dit ingrijpen van de raad legde de basis voor het ontwikkelen van een duurzaam Amsterdams softdrugs- en coffeeshopbeleid  ( met toen al de oproep voor het zo snel mogelijk legaliseren van cannabis, een advies waarmee al die latere ellende van de illegale teelt van Nederwiet voorkomen had kunnen worden!).

 

Bij deze roep ik de raad op om in navolging van Annemarie Grewel een harde onderbouwing te eisen op de nu weer nieuwe aantijgingen richting de coffeeshops. “Als al die aantijgingen zouden kloppen  gooi dan maar meteen al die coffeeshops dicht!” “Want als, ondanks al dat decennia strenge coffeeshopbeleid, die scheiding der markten niet gerealiseerd kan worden houdt alles op en is zelfs het criterium een wassen neus, een schaamlapje!

Beste Raad, toon Uw politieke moed en weet dan dat Annemarie vanuit de hemel jullie de groeten zal doen!

en wilt u meer weten over mijn visie voor een leefbare binnenstad MET coffeeshops maar ZONDER criterium, lees mijn website; augustdeloor.nl