de gedoogpolitiek voor coffeeshops in de praktijk, een voorbeeld uit Eindhoven

Op zo 12 aug. 2018 13:39 schreef VOC Nederland :
Online: https://www.voc-nederland.org/2018/08/de-vervolging-van-de-bakkerij-in-eindhoven-is-misdadig/
De vervolging van coffeeshop De Bakkerij is misdadig

door Derrick Bergman, voorzitter stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC)

Peer Senders, de eigenaar van coffeeshop De Bakkerij, moet van justitie een half jaar de cel in. Hij is de vergunning van zijn coffeeshop kwijt, moet vijftigduizend euro boete betalen en is zijn huis uitgezet, ook al is hij ernstig ziek. Zijn misdaad? Het runnen van een van de oudste en beste coffeeshops van Zuid Nederland. Zolang de politici in Den Haag weigeren de bevoorrading van coffeeshops te reguleren, houden zij een crimineel systeem in stand. Van die weigering zijn Peer Senders en De Bakkerij, een Eindhovens instituut, het slachtoffer.

Hoe lang kom ik al bij De Bakkerij? Zeker sinds de jaren tachtig, dus al dik dertig jaar. Beroepshalve heb ik honderden coffeeshops bezocht; een tijd lang verzorgde ik de “Coffeeshop Test” in Highlife, het oudste Nederlandse tijdschrift voor cannabisliefhebbers. De Bakkerij is uniek. Niet alleen vanwege het terras of de combinatie van drankverkoop in het café en cannabisverkoop in de naastgelegen shop De Apotheker. Ook niet alleen vanwege de internationale clientèle of het even empathische als deskundige personeel.

De Bakkerij is altijd veel meer geweest dan een kroeg of een coffeeshop. Er zijn concerten en live Dj’s. Er staat -nog steeds- een flipperkast. En De Bakkerij is het informele hoofdkwartier van het roemruchte Reggae Sundance festival, een van de leukste festivals die ik ken. Drijvende kracht achter dit evenement: Peer Senders en zijn vriendin Patricia. Veel vrijwilligers die op Sundance werkten, zijn stamgasten van de Bakkerij. Er is geen horecagelegenheid in Eindhoven waar je zo’n diversiteit aan mensen ontmoet. De coffeeshops zijn sowieso de enige plaatsen in Nederland waar de integratie wél geslaagd is; de Bakkerij is er een schoolvoorbeeld van.

Dit moet allemaal kapot van justitie. De Bakkerij moet hoe dan ook dicht. Strikt volgens het wetboek van strafrecht beschikt het Openbaar Ministerie over voldoende munitie voor deze liquidatie. Er is immers honderd kilo voorraad aangetroffen bij Senders thuis, in december 2016. En bij de huiszoeking heeft de politie een pistool gevonden in zijn nachtkastje. Plak er de woorden “ondermijning” en “georganiseerde criminaliteit” op en voilà: einde verhaal voor Peer Senders én de Bakkerij én het Reggae Sundance festival. Drie vliegen in één klap.

Maar waarom bewaart iemand eigenlijk de voorraad van zijn winkel in zijn eigen huis? En waarom zou zo iemand een wapen in zijn nachtkastje hebben liggen? Daar is een simpele verklaring voor. De cannabisproducten die in de coffeeshop worden verkocht zijn verboden. De Opiumwet verbiedt de teelt, inkoop, opslag, bewerking en het vervoer van deze producten. In de coffeeshop zelf mag nooit meer dan een halve kilo cannabis aanwezig zijn. Hierop wordt streng gecontroleerd. Dat geldt nog sterker voor de teelt: elke week rolt de politie zo’n honderd kwekerijen op. De wiet moet immers ergens vandaan komen.

Het gedoogbeleid is in 1976 ingevoerd, maar 42 jaar later is het de Haagse politiek nog steeds niet gelukt om de aanvoer van coffeeshops en de teelt van cannabis -op welke wijze dan ook- te reguleren. De gevolgen zijn bekend: brandgevaarlijke kwekerijtjes in huizen, vervuiling van cannabis met pesticiden en verzwaringsmiddelen, corruptie en, last but not least: ripdeals. Wat is een ripdeal? Van Dale: “Overval waarbij iemand van drugs wordt beroofd”. Wie weleens een krant leest, weet dat zulke overvallen regelmatig voorkomen. Belangrijkste oorzaak: de slachtoffers kunnen niet naar de politie. Doen ze dat toch, dan krijgen ze in het beste geval nul op het rekest, maar waarschijnlijk worden ze zélf vervolgd wegens overtreding van de Opiumwet.

De Nederlandse overheid maakt het Peer Senders -en alle andere coffeeshopondernemers- dus onmogelijk zijn handelswaar in te kopen, zelf te kweken, op te slaan en te vervoeren. Diezelfde overheid incasseert elk jaar ruim 400 miljoen euro belasting bij de coffeeshops. Tegelijk weigert de overheid coffeeshopondernemers te beschermen, maar vervolgt hen wel als ze zich zelf proberen te beschermen. Dat is in mijn ogen misdadig gedrag. Niet Peer Senders zou terecht moeten staan, maar de politici die het cannabisverbod in stand houden. Zij houden de criminaliteit in stand die ze zeggen te bestrijden.

Ook de gemeente Eindhoven speelt een bedenkelijke rol. Een jaar lang gaf zij Senders de indruk dat De Bakkerij -na een sluiting van een jaar wegens teveel voorraad- weer open mocht. Slechts tien dagen voor de geplande heropening kwam het besluit om de coffeeshopvergunning definitief in te trekken. Al die tijd betaalde Senders zijn personeel gewoon door. Personeel én klanten telden de dagen af tot De Bakkerij weer gewoon De Bakkerij zou worden, dus mét cannabisverkoop bij De Apotheker. Dankzij de “timing” van de gemeente staat dit Eindhovense instituut nu op de rand van een faillissement.