18,9 miljard omzet in de zakken van de Nederlandse XTC en Speedproducenten, oeps wat een geld!

Beste mensen en dan nu effe wat feiten over het rapport op basis van het naast elkaar leggen van een aantal afzonderlijke grafieken

In eerste instantie wil ik benadrukken dat alle grafieken en andere data uit het rapport over de fabricage van XTC en speed gebaseerd zijn op de aanname als zou de Politie tussen de 7% ( data VN) en max 20% ( van andere deskundigen) aan drugshandel weten te bemachtigen. Op basis van die percentages (waarbij het rapport de indruk wekt van dat men het hoogste percentage als uitgangspunt heeft genomen) hebben de onderzoekers de totale omvang van de Nederlandse productie van synthetische drugs berekent. Hierbij een toelichting van wat ik in een eerdere notitie heb geschreven van dat er bij die percentages het nodige op te merken valt;

Bij nadere beschouwing gaan bovengenoemde percentages op voor middelen zoals heroïne en cocaïne waarvan de groei en productie in Derde Wereld landen plaats vindt met nauwelijks een politiemacht en dan ook nog veelal corrupt plus dat deze middelen een lange geschiedenis kennen in het land met een zekere mate van inbedding binnen de lokale samenleving, ergo dus weinig aan verklikkers!. Dat alles zorgt voor een lage pakkans mede doordat de smokkel via wereldwijde giga-mainstream routes gaat ( internationaal vrachtverkeer, vrachtboten naar derde wereldhavens, enz, ) naar uiteindelijk de Westerse consumptielanden waar tot vaak op het nivo van de consumentendealer de rijen, tot terug naar de productielanden, gesloten blijven voor politie/justitie. Bij lokaal geproduceerde drugs zoals XTC en Speed in de Westerse samenleving ligt de situatie geheel anders van betere opsporingsmethodes, van stankoverlast van de labs, meer verklikkers als uitvloeisel van minder schakels tussen consument en producent. Kortom, bij alle facetten van lokaal geproduceerde drugs in goed georganiseerde landen ligt het percentage van in beslag genomen drugs veel hoger dan waar de onderzoekers hun grafieken en andere data op baseren.

En dat geldt helemaal ten aanzien van Nederland waar door het gevoerde beleid van Harm Reduction zoals bij synthetische drugs het systeem van het testen van XTC, de Red Alertprojecten, het met rust laten van de consument, de lage drempels voor drugsEHBO de infrastructuur van deze markt vrij overzichtelijk is, dus redelijk snel te doorgronden voor politie en Justitie. Daar waar in het buitenland alle geledingen van drug en druggebruik zich bijna geheel onzichtbaar afspeelt is dat in Nederland veel minder het geval met onder andere een relatief hoog percentage aan pakkans van met name de XTC producent/pillendraaier ( pillen zijn makkelijker te traceren dan poeders) .

Onderstaande analyse van de data uit het rapport maakt duidelijk dat de onderzoekers een nogal overtrokken beeld geeft van de werkelijkheid van de Nederlandse markt van synthetische drugs. Als daar bovenstaande uitleg van een hogere pakkans bij opgeteld worden wordt duidelijk dat het overtrokken beeld nog wat groter is

1) Bij het koppelen van de verschillende data plus mijn kennis over het gemiddeld slikgedrag in Nederland van de XTC consumenten kom ik uit van dat 5 miljoen personen in 2017 aan de XTC waren

2) Als ik een aantal andere grafieken aan elkaar koppel kom ik op basis van mijn bovenstaande dezelfde kennis op 10 miljoen gebruikers uit

3) Uiteraard mag iedereen mijn kennis in twijfel trekken over het Nederlandse XTC slikgedrag maar blijft het wel bizonder dat op dezelfde rekenmethode nogal een groot verschil van 5 0f 10 miljoen gebruikers uit het rapport opgemaakt kan worden

4) Kijkend naar weer een ander grafiek wordt er in Nederland op het nivo van de XTC producenten ( lees zowel de poedermaker plus die daar pillen van draait) 330 miljoen euro winst gemaakt. Deze berekening is echter op basis van 140 miljoen aan onkosten voor beide aspecten van de productie. Mijn inschatting is dat die onkosten veel hoger is , met ergo dus een lagere winstmarge

5) Maar ook als je die 330 miljoen euro winst als uitgangspunt neemt en wetend onder hoeveel directe en indirecte personen van beide aspecten van de productie dit verdeeld moet worden komt er toch wel een ander beeld naar voren als het rapport suggereert van miljarden en miljarden winst in de zakken van de XTC producenten ( in het rapport wordt uitgebreid stilgestaan van dat men nauwelijks enig idee heeft waar al die miljarden nou naar doorgesluisd worden in de legale bovenwereld van de samenleving. Misschien is het dan gerechtvaardigd om te stellen dat er niet zoveel aan geld door te sluizen valt)

6) Bij bestudering van de ene grafiek kom ik uit op een voor Nederland Productie van 50 miljoen pillen en bij een andere grafiek op 35 miljoen pillen

Okee, en dit zijn dus mijn Nederlandse berekeningen van de XTC markt ( over die over speed geeft het rapport nauwelijks enige data waar ik mij dus niet “aan kan vasthouden”,voor het vertalen/beoordelen daarvan)

En dan nu het buitenland!

Aangezien daar hoegenaamd geen data over in het rapport staat kan ik hoogstens een paar zaken inschatten op basis van de Nederlandse data, zoals

1) Van dat op basis van de Nederlandse data de Brabantse en Limburgse pillendraaiers in 2017 voor ongeveer 100 tot 200 miljoen mensen in de wereld XTC hebben geleverd

2) Met een ruim geschatte aantal van een half miljoen consumenten in Nederland blijft voor de rest van de wereld max 199,5 miljoen gebruikers over in, let wel, alleen die landen met een min of meer vergelijkbaar uitgaanscircuit in dans en muziekstijlen als in Nederland

3) Van dat op basis van de data tot bijna 1 miljard XTC tabletten in 2017 over de wereld is verhandeld en nogmaals let wel! alleen naar die landen met een ongeveer vergelijkbare uitgaanscircuits in muziek- en danscultuur als in Nederland

4) 1000,000,000 tabletten! Let wel dat verlangt een veelvoud aan volume van de gangbare smokkelmethodes dan die van poeders, kortom een giga mega infrastructuur om dat in een jaar tijd over de wereld te transporteren en dan ook nog volstrekt onzichtbaar voor ongenode derden om maar te zwijgen hoe het financiële verkeer daarvan ongemerkt voor banken,plaatselijke overheden georganiseerd moet worden. Hebben de onderzoekers navraag gedaan bij willekeurig welk internationale transporteur op weg, water en lucht van wat er bij dergelijke hoeveelheden tabletten komt kijken om dat verstopt te vervoeren?

Het moge duidelijk zijn dat met bovenstaande nadere analyses over de data geconcludeerd kan worden van dat het rapport in menig opzicht “uit de bocht vliegt”.

Maar dat niet alleen! Met het bedrag van 18,9 miljard euro wordt de totale omzet van over de hele wereld bedoeld van de Nederlandse productie van Synthetische drugs, dus van het dansvloerdealertje op een illegale party in de fjorden van Noorwegen, de dealer op de hippiestrandparty op Ibiza tot de straatdealer in de steegjes aan de rand van het uitgaanscentrum in Sydney. Hierover valt het volgende op te merken dat het nogal van overtrokken pretentie getuigd van dat onderzoekers bestuurskunde in staat zijn om tot een totaalbedrag te komen van al die lokale op consumentennivo verkoopcircuits van al die uithoeken in de wereld en let wel ook nog met een cijfer achter de komma van het totaalbedrag van wat de indruk wekt van dat er tot op de cent ( oeps, miljoen!) dit alles is uitgezocht

Je zou dan mogen verwachten dat bij zo,n letterlijk wereldprestatie het rapport daar uitvoerig over schrijft, ergo ook naar de media toe!

Wat opvalt is dat dit nauwelijks het geval is waardoor bij pers, publiek en politiek het beeld is ontstaan van dat die 18,9 miljard euro aan omzet rechtstreeks in de zakken van de producenten in Brabant en Limburg terecht is gekomen. En omdat de onderzoekers het een leuk idee vonden om die 18,9 miljard omzet te vergelijken met een aantal grote Nederlandse bedrijven is dat beeld nog verder versterkt

Wordt vervolgd August

18,9 Miljard omzet in de Nederlandse productie en handel van synthetische drugs zoals XTC en Speed, een recent rapport van de Politieacademie, een reactie aan mijn vrienden

Bij deze mijn reactie op het advies binnen mijn vriendenclub om geen aandacht te besteden op de onjuiste feiten en andere onvolkomenheden van dit rapport maar het alleen te beperken tot het bepleiten van het legalisering van XTC

Maar sorry, beste mensen, maar zonder emotioneel te worden moet in mijn opvatting dit rapport tot op het bot weerlegd worden van wat er aan feiten, cijfers en andere harde data en gegevens gepresenteerd worden met daarnaast een weerwoord van dat er een volkomen verkeerde voorstelling van zaken gegeven wordt over alle aspecten van zowel de wereld van Synthetische drugs als het beleid daaromtrent (Qua impact roept dit rapport meer vraagtekens op dan de schrappende en de naar zichzelf toeschrijvende pen van de minister van Justitie van een aantal WODC drugsrapporten)

Dit napluizen bepleit ik omdat het rapport afkomstig is van de Politieacademie waar agenten/rechercheurs opgeleid worden ( dus ook straks die 1100 die de minister naar aanleiding van dit rapport heeft toegezegd!). Deze agenten behoren op een correcte manier opgeleid te worden wat met dit rapport verre gegarandeerd is!

Dit rapport geeft een strekking weer hoe er binnen de academie gedacht wordt met dat de politie het slachtoffer is van een slap drugsbeleid ( slap door o.a. die vermaledijde Harm Reduction hulpverleners!) met als uitvloeisel van dat het rapport tussen de regels door een soort Dirty Harry politiebeleid voorstaat wat schuurt aan de rand van de rechtstaat plus dat zelfs al drugs verboden moeten worden die er nog geeneens zijn ( een ouwe wens van een nogal rechtse TK lid van de VVD).

Daarnaast moet keihard aangekaart/uitgeplozen worden in hoeverre de onderzoekers onafhankelijk geopereerd hebben ten opzichte van de opdrachtgevers Zij bedrijven g.v.d. de wetenschap van bestuurskunde dus zou je mogen verwachten van dat zij op z,n minst de relevante beleidsstukken van de overheid gelezen hebben, de doelstellingen van het CAM, de andere disciplines van het beleid aan het woord laten dan nu alleen de wereld van politie, rechercheurs waarvan sommige geen strobreed in de weg zijn gelegd om soms meningen te spuien op het nivo van caféprietpraat waar vervolgens de bestuurskundigen/onderzoekers allerlei interessante analyses op los hebben gelaten!

Het is dit wat aangekaart moet worden omdat, als de reactie beperkt blijft tot het bepleiten van legalisering, wordt in feite dit rapport serieus genomen, zo van onze mening tegen die van het rapport! En die legitimering is dit rapport niet waard!

En dat niet alleen! Die 18,9 miljard drugsomzet is in een week tijd een volks gemeengoed geworden, een waarheid wat aanslaat onder leden in de Tweede kamer tot in het volkscafe op de Albert Cuypmarkt waarbij de journalisten van de NOS radio 1 op maandag fijntjes opmerken dat het de agenda hedonisten zijn, de Yoga yuppen en GroenLinks Jongeren, die massaal ieder weekend pillen slikken, die verantwoordelijk zijn voor de maatschappij ontwrichtende drugssyndicaten. Dergelijke opvattingen sluipen in tot in het gif van de onderbuik in onze samenleving van dat het druggebruik een zaak is van de elite waarbij de elitepolitici de zaak afdekken ( dit terwijl het gebruik XTC en ook dat van Cannabis allang tot het volkse nivo is verbreed van dat Henk en Ingrid op weg naar de Toppers in de Arena lekker een XTC- pilletje nemen en de bouwvakker na zijn werk een anti-stressjointje rookt in plaats van vroeger een afzakkertje in het lokale cafe).

Het is dit wat dit rapport (en de wijze van publiciteit van vooral in de Volkskrant van een journalist met nauwe banden met de opstellers van het rapport) de afgelopen week teweeg heeft gebracht. Het is dit waar weerwoord op gegeven moet worden omdat, als dat niet gebeurd, een zinnige discussie over het legaliseren van drugs, in casu XTC geen enkel nut heeft! Sterker nog, als bovenstaande vooroordelen over drug en druggebruik niet weerlegt worden zal de discussie en uitvoering van het legaliseren van drugs op dezelfde vooroordelen plaatsvinden. Bij zorgvuldige bestudering van de afgelopen jaren aan discussie over het legaliseren van cannabis zag je dit mechanisme terug waardoor sommige vormen van legalisering werden bepleit waarbij de overheid dezelfde macht/rol werd toegedicht als de illegale wietkweker ( vandaar dat ik blij ben met de aanbevelingen van de adviescie over het experiment over de legale achterdeur van coffeeshops als eerste stap naar een gewenste situatie van legale cannabis voor consument en maatschappij)

Kortom eerst de puinhoop opruimen van wat dit rapport teweeg heeft gebracht ( nb er staan ook zinnige waarnemingen in het rapport wat helaas in de publiciteit buiten beeld is gebleven/verkeerd geïnterpreteerd is) als voorwaarde voor een zinnige discussie en uitvoering naar een zinvol drugsbeleid

Met groet! August

Nederland produceert jaarlijks voor 18,9 miljard aan drugs, hotnews vanuit de Politieacademie

Als bovenstaande 18,9 miljard zou kloppen leert, op basis van mijn beetje kennis van de markt van Synthetische drugs ( want over die markt heeft onderzoeker Pieter Tops van de Politieacademie het) dat in Nederland jaarlijks zo ongeveer 3,5 miljard XTC tabletten (!!!) geproduceerd en verhandeld wordt. Toen ik die 18,9 miljard op het TV journaal van vandaag zag moest ik gelijk denken aan een uitspraak van een aantal jaren geleden van de Moedige Moeders uit Volendam die in hun strijd tegen drugs ( met een oorkonde van Koningin Beatrix) in een TV programma beweerde dat ieder weekend in Volendam er 8,5 kilo coke gesnoven wordt met toen mijn eenvoudige rekensom dat er in Volendam kennelijk meer cokesnuivers wonen dat überhaupt aan bewoners. En nu met die jaarlijkse In Nederland geproduceerd 3,5 miljard XTC tabletten ben ik naarstig aan het uitzoeken hoeveel bewoners deze aarde überhaupt bevolken?

Trouwens, als het zou kloppen dat er, in alle geniepigheid, illegaliteit, het langs vele dwaalsporen organiseren van een gigantische infrastructuur om tot een dergelijke giga productie en distributie van XTC te komen, zou ik, als ik Premier Rutte zou zijn van b.v. Nederland de sleutelfiguren van die structuur een generaal pardon toezeggen met de garantie van dat zij tot het management van elk willekeurig internationaal opererend Nederlands bedrijf toegelaten worden! Brabant en Noord limburg van XTC valley tot Dutch Valley!

Met groet! August

ps Oh, by the way vergeet ik te melden dat deze berichten vanuit de Politieacademie vergezeld ging met een oproep van dat er veel meer politie moet komen, meer geld en meer bevoegdheden in de strijd tegen drugs! En waar heb ik dat meer gehoord van ten aanzien van XTC in november 1996 toen de regering altoen (Paars 2) met de oprichting van de Nationale Unit Synthetische drugs ( USD) de genadeklap aankondigde tegen vraag en aanbod van XTC. In plaats van een grondige evaluatie van dat die doelstelling verre is gerealiseerd stond de USD jaren later model voor de bestrijding van de Nederwietteelt. En nu in 2018 herhaalt de geschiedenis zich met de aankondiging van de huidige regering van 1100 man politie extra in de strijd tegen Synthetische drugs.

de gedoogpolitiek voor coffeeshops in de praktijk, een voorbeeld uit Eindhoven

Op zo 12 aug. 2018 13:39 schreef VOC Nederland :
Online: https://www.voc-nederland.org/2018/08/de-vervolging-van-de-bakkerij-in-eindhoven-is-misdadig/
De vervolging van coffeeshop De Bakkerij is misdadig

door Derrick Bergman, voorzitter stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC)

Peer Senders, de eigenaar van coffeeshop De Bakkerij, moet van justitie een half jaar de cel in. Hij is de vergunning van zijn coffeeshop kwijt, moet vijftigduizend euro boete betalen en is zijn huis uitgezet, ook al is hij ernstig ziek. Zijn misdaad? Het runnen van een van de oudste en beste coffeeshops van Zuid Nederland. Zolang de politici in Den Haag weigeren de bevoorrading van coffeeshops te reguleren, houden zij een crimineel systeem in stand. Van die weigering zijn Peer Senders en De Bakkerij, een Eindhovens instituut, het slachtoffer.

Hoe lang kom ik al bij De Bakkerij? Zeker sinds de jaren tachtig, dus al dik dertig jaar. Beroepshalve heb ik honderden coffeeshops bezocht; een tijd lang verzorgde ik de “Coffeeshop Test” in Highlife, het oudste Nederlandse tijdschrift voor cannabisliefhebbers. De Bakkerij is uniek. Niet alleen vanwege het terras of de combinatie van drankverkoop in het café en cannabisverkoop in de naastgelegen shop De Apotheker. Ook niet alleen vanwege de internationale clientèle of het even empathische als deskundige personeel.

De Bakkerij is altijd veel meer geweest dan een kroeg of een coffeeshop. Er zijn concerten en live Dj’s. Er staat -nog steeds- een flipperkast. En De Bakkerij is het informele hoofdkwartier van het roemruchte Reggae Sundance festival, een van de leukste festivals die ik ken. Drijvende kracht achter dit evenement: Peer Senders en zijn vriendin Patricia. Veel vrijwilligers die op Sundance werkten, zijn stamgasten van de Bakkerij. Er is geen horecagelegenheid in Eindhoven waar je zo’n diversiteit aan mensen ontmoet. De coffeeshops zijn sowieso de enige plaatsen in Nederland waar de integratie wél geslaagd is; de Bakkerij is er een schoolvoorbeeld van.

Dit moet allemaal kapot van justitie. De Bakkerij moet hoe dan ook dicht. Strikt volgens het wetboek van strafrecht beschikt het Openbaar Ministerie over voldoende munitie voor deze liquidatie. Er is immers honderd kilo voorraad aangetroffen bij Senders thuis, in december 2016. En bij de huiszoeking heeft de politie een pistool gevonden in zijn nachtkastje. Plak er de woorden “ondermijning” en “georganiseerde criminaliteit” op en voilà: einde verhaal voor Peer Senders én de Bakkerij én het Reggae Sundance festival. Drie vliegen in één klap.

Maar waarom bewaart iemand eigenlijk de voorraad van zijn winkel in zijn eigen huis? En waarom zou zo iemand een wapen in zijn nachtkastje hebben liggen? Daar is een simpele verklaring voor. De cannabisproducten die in de coffeeshop worden verkocht zijn verboden. De Opiumwet verbiedt de teelt, inkoop, opslag, bewerking en het vervoer van deze producten. In de coffeeshop zelf mag nooit meer dan een halve kilo cannabis aanwezig zijn. Hierop wordt streng gecontroleerd. Dat geldt nog sterker voor de teelt: elke week rolt de politie zo’n honderd kwekerijen op. De wiet moet immers ergens vandaan komen.

Het gedoogbeleid is in 1976 ingevoerd, maar 42 jaar later is het de Haagse politiek nog steeds niet gelukt om de aanvoer van coffeeshops en de teelt van cannabis -op welke wijze dan ook- te reguleren. De gevolgen zijn bekend: brandgevaarlijke kwekerijtjes in huizen, vervuiling van cannabis met pesticiden en verzwaringsmiddelen, corruptie en, last but not least: ripdeals. Wat is een ripdeal? Van Dale: “Overval waarbij iemand van drugs wordt beroofd”. Wie weleens een krant leest, weet dat zulke overvallen regelmatig voorkomen. Belangrijkste oorzaak: de slachtoffers kunnen niet naar de politie. Doen ze dat toch, dan krijgen ze in het beste geval nul op het rekest, maar waarschijnlijk worden ze zélf vervolgd wegens overtreding van de Opiumwet.

De Nederlandse overheid maakt het Peer Senders -en alle andere coffeeshopondernemers- dus onmogelijk zijn handelswaar in te kopen, zelf te kweken, op te slaan en te vervoeren. Diezelfde overheid incasseert elk jaar ruim 400 miljoen euro belasting bij de coffeeshops. Tegelijk weigert de overheid coffeeshopondernemers te beschermen, maar vervolgt hen wel als ze zich zelf proberen te beschermen. Dat is in mijn ogen misdadig gedrag. Niet Peer Senders zou terecht moeten staan, maar de politici die het cannabisverbod in stand houden. Zij houden de criminaliteit in stand die ze zeggen te bestrijden.

Ook de gemeente Eindhoven speelt een bedenkelijke rol. Een jaar lang gaf zij Senders de indruk dat De Bakkerij -na een sluiting van een jaar wegens teveel voorraad- weer open mocht. Slechts tien dagen voor de geplande heropening kwam het besluit om de coffeeshopvergunning definitief in te trekken. Al die tijd betaalde Senders zijn personeel gewoon door. Personeel én klanten telden de dagen af tot De Bakkerij weer gewoon De Bakkerij zou worden, dus mét cannabisverkoop bij De Apotheker. Dankzij de “timing” van de gemeente staat dit Eindhovense instituut nu op de rand van een faillissement.

Filmpie

https://www.dropbox.com/s/s9j5ksysfmb9quc/ISD_v07_FASTsmoke.mp4?dl=0

continuering straatdealcampagne

Op basis van de ervaring van vorig jaar hebben we voor dit jaar de voorlichting aan toeristen om waakzaam te zijn voor de praktijken van straatdealers niet alleen herhaald maar ook uitgebreid in zowel het campagnemateriaal als dat het nu landelijk uitgerold is via het landelijk netwerk van coffeeshops en smartshops, beide type shops zijn de beste plekken om de doelgroep te bereiken. Een nieuwe aanvulling op de campagne is een ongeveer 40 seconde filmpje met de belangrijkste risico,s als je als toerist in een vreemde stad met straatdealers in zee gaat. Deze filmpje bedoeld om in beide type shops te vertonen via hun beeldschermen

Bijgevoegd de informatie hoe voor 100 euro dit filmpje aangeschaft kan worden ( dit geld komt weer ter beschikking van het verder uitwerken van de campagne)

https://bit.ly/2JkWYRG Namens de smartshop- en coffeeshopbranche en het Adviesburo Drugs mijn dank voor de medewerking

Adviezen voor legale cannabis

INHOUDELIJKE EN STRATEGISCHE ADVIEZEN VOOR HET REALISEREN VAN DE LEGALE ACHTERDEUR VOOR COFFEESHOPS

Na een aantal maanden aankondiging van de regering van een experiment over de toevoer van legale cannabis aan de achterdeur van coffeeshops, de sindsdien uiteenlopende reacties daarop, mijn gesprekken met de Adviescommissie van het experiment, mijn oor te luister gelegd in de wereld van consumenten en coffeeshopeigenaren plus een portie door de decennia opgebouwde kennis van zaken over politiek/bestuurlijke/maatschappelijk gevoelige dossiers hierbij mijn adviezen op welke manier die legale achterdeur van coffeeshops gerealiseerd kan worden. Mijn adviezen zijn in twee blokken op te delen van: A) wat kan er van het experiment van deze regering verwacht worden en: B) voor welke uitdaging staat de wereld van consumenten van cannabis en die van coffeeshopeigenaren in het realiseren van een duurzaam systeem van legale cannabis en dat niet alleen voor de achterdeur, lees de coffeeshopbezoeker maar ook voor de thuisteler/consument en tenslotte voor al diegenen die vanuit (semi) medisch/therapeutisch oogpunt baat hebben bij cannabis. ( voor meer informatie over mijn adviezen voor deze drie afzonderlijke categorieën zie mijn website; augustdeloor.nl)

A) Een aantal beschouwingen over het experiment

1) Kijkend naar her regeerakkoord en wat daarover door de regeringspartijen en de verantwoordelijke minister verder aan uitgelegd is, is het slechtste in te schatte resultaat van het experiment; A) het mislukken van het experiment wat voeding zal geven bij meerdere politieke partijen zoals de regeringspartij het CDAvan het sluiten van coffeeshops ( n.b. in de toelichting van het experiment wordt de illegale achterdeur van coffeeshops voor de volle 100% verantwoordelijk gesteld voor de drugscriminaliteit, ergo; als het experiment mislukt dan rest er maar een ding; het sluiten van de illegale achterdeur met dat dan ook meteen de voordeur dicht kan). Of B) De aanvoer van legale cannabis bij de achterdeur van coffeeshops van slechts een of twee soorten Staatswiet met een laag percentage THC ( ter vergelijking met alcohol het door cafe,s schenken van evenementenbier). Daarbovenop zal het I criterium haar definitieve landelijke invoering krijgen ( DAT CRITERIUM STAAT NU AL IN DE WET!)
2) Vanaf het lokale nivo zoals bijvoorbeeld de steden die willen deelnemen aan het experiment is er ten opzichte van bovenstaande nauwelijks enig weerstand te verwachten
3) Ondanks mijn inschatting dat de Adviescommissie met een beter voorstel zal komen aan experimenten voor de legale achterdeur zal de reactie van de regering er een zijn die grotendeels vast houdt aan bovenstaande eindresultaat van het experiment

Deze sombere analyse is grotendeels gebaseerd op dat dit dossier zwaar gepolitiseerd is en dan ook nog op basis van een overdaad aan vooroordelen en beeldvorming over alles rond cannabis en coffeeshops en dat alles binnen de trend van de afgelopen 10/15 jaar van wat omschreven kan worden als de gezondheidsmanie van dat wat ook maar even riskant is voor lichaam en geest aangepakt moet worden ( kortom de repressie komt niet alleen van Politie/OM maar ook van de gezondheidsinstellingen

B) Wat moet hier het antwoord op zijn vanuit de cannabiswereld

1) Het formeren van een landelijke Multi Disciplinaire Werkgroep met vertegenwoordigers uit allerlei maatschappelijke sectoren. De samenstelling moet gebaseerd zijn op het uitgangspunt van dat cannabis per definitie een genotsmiddel is, het na alcohol het meest populair, van dat het gebruik vele overeenkomsten heeft in functie, rituelen met dat van alcohol, met dat het risico van cannabis beperkt blijft als aanschaf en consumptie zich afspeelt in haar “natuurlijke”setting, van dat coffeeshops de afgelopen veertig jaar bewezen hebben die “natuurlijke”setting te kunnen vervullen met even belangrijk van dat zij ook, vergelijkbaar aan diversiteit aan cafe,s, hebben kunnen inspelen aan wat zich aan diversiteit aan liefhebbers van cannabis heeft afgespeeld, van Rasta tot “Henk en Ingrid” blowers.
2) Deze Werkgroep moet een aanspreekbare voorzitter krijgen, een generalist met een zo breed mogelijk aanzien in de samenleving
3) Voor de samenstelling van de Werkgroep verwijs ik naar Amsterdam waar in 1993 een werkgroep opbokste tegen de, toendertijd plotseling ontstane politiek negatieve sentimenten tegen coffeeshops. Deze werkgroep heeft het fundament gelegd voor het toentertijd Amsterdamse beleid van het in stand houden van een netwerk aan kleinschalige shops over de stad. Hierbij verwijs ik ook naar een vergelijkbare werkgroep die in Colorado USA de legale cannabis maatschappelijk heeft geaccepteerd gekregen, maatschappelijk zodat de politiek niets anders kon doen dan omgaan!
4) Vanuit de cannabiswereld zijn de deelnemers vertegenwoordigers van de consumenten en de coffeeshopbranche ( en ondersteunende organisaties in de cannabiswereld zoals Avites, SDB)
5) Voor het creëren van een zo breed mogelijk draagvlak in de coffeeshopbranche adviseer ik 1) of een revival van het LOC of 2) het veranderen van naam van Cannabis Connect in Coffeeshop Connect ( met die term wordt bevestigd dat coffeeshops een zelfstandige branche is met een eigen specifieke identiteit)
6) Als eerste stap voor het realiseren van dat draagvlak is het focus leggen/ondersteunen van die coffeeshops die in potentie in aanmerking komen voor het experiment ( lees,het per omgaande dempen van nu al zorgwekende ontwikkelingen op lokaal nivo van steden die zich aanmelden voor het experiment).
7) Het per omgaande opdracht geven van een rapport over de sociaal/multiculturele functies van coffeeshops

Tot zover een aantal gedachtes over de Werkgroep waarbij het tot aanbeveling strekt van dat deze werkgroep de nodige wetenschappelijke begeleiding krijgt/ onderzoeksopdrachten verstrekt aan universiteiten/wetenschappers. Hiermee verdient de Werkgroep aanzien terwijl de verantwoordelijkheid met die van de wetenschap gescheiden blijft.

C) De drietrapsraket

De legalisering van de achterdeur van coffeeshops kan alleen maar goed verankerd worden als tegelijkertijd gewerkt wordt aan een duurzaam beleid van Home-Grow en dat van het implementeren van de medische/therapeutische potenties van cannabis in die van de warenwet ( CBD olie) en de lichamelijke en geestelijke gezondheidszorg ( THC/CBD). Vandaar mijn voorstel van;

1) Formeren van een sub- Werkgroep naast bovenstaande Werkgroep met vertegenwoordigers vanuit de ( alternatieve) geneeskunde, Geestelijke Gezondheidszorg, Jeugdzorg enz, waarbij vanuit de cannabiswereld vertegenwoordigers vanuit Cannabis Social Clubs, CAN, enz

Tot zover mijn adviezen waar in mijn ogen snel mee aan de slag gegaan moet worden. Want recent komt de Adviescommissie met haar aanbevelingen hoe het experiment uitgevoerd moet worden. Als die hopelijk positief zijn in wat wenselijk is kan daar door de cannabiswereld op ingehaakt worden. Zo niet dan is er “ander werk aan de winkel”. Echter in beide gevallen is er de noodzaak voor het formeren van een landelijk Multi Disciplinaire Werkgroep voor het realiseren van een breed maatschappelijk draagvlak voor legale cannabis wat meer is dan alleen Staatswiet!

August de Loor

Agenda hedonisten cocainegebruikers, druggebruik is “genormaliseerd” en nog meer van dit soort verkeerde termen

De afgelopen weken staan de kranten weer vol met allerlei artikelen naar aanleiding van een internationale conferentie over drugsbestrijding. Het nieuwste tovermiddel in die bestrijding is het inspelen op het a-morele gedrag van druggebruikers als zou door hun toedoen de niets ontziende drugsmisdaad in stand bliven. Stoppen met druggebruik is stoppen van de criminaliteit was daarbij de gedachtegang tijdens die conferentie ( “wat kan het leven toch simpel zijn”; zou mijn vader zeggen) En om dat kracht bij te zetten werd het beeld geschetst als zou de gemiddelde druggebruiker hoog opgeleid zijn, door de week zeer gezond leven om dan tijdens het weekend uitgaan zich vol te stoppen met pillen en poeders, omschreven als de agenda-hedonist.
Die term is echter afkomstig uit een paar jaar geleden Jellinek drugsonderzoek binnen louter het hogere partycircuit in Amsterdam. Een term die kennelijk een eigen leven is gaan leiden met uiteindelijk als zou dit maatgevend zijn voor de algehele trend in drug en druggebruik.
Hetzelfde geld voor een andere term ( afkomstig uit het Trimbosinstituut) als zou tegenwoordig het druggebruik genormaliseerd zijn, als zou de huidige generatie jongeren massaal aan de drugs zijn en het doodnormaal vinden om tijdens het weekend aan de drugs te gaan. Met deze term formaliseert het Trimbos het “rare”, op bevoogding geente fenomeen onder elke oudere generatie als zou elke nieuwe generatie ten opzichte van hen er een veel losbandiger leven op nahouden; “in mijn tijd nam ik maar een Pilletje XTC op een avond, nu slaat die jeugd van tegenwoordig in een keer 10 pillen naar binnen!” ( Kijkend naar diezelfde XTC klopt dat van geen kant; de piek in extreem gebruik gaat namelijk terug tot de jaren negentig tijdens de gabberperiode in de HOUSE en nam dat extreem gebruik af met de afname aan populariteit van Gabber!). Met de term normalisering wordt in mijn ogen aangeschurkt tegen de opvatting als zou er zonder enige vorm van norm drugs gebruikt worden. Het is in het verlengde van deze veronderstelde normeloosheid dat de druggebruiker verantwoordelijk gesteld wordt voor het in stand houden van de drugsmaffia!!

Wat zich in werkelijkheid afspeelt is niet een normalisering in het gebruik van drugs maar een vervolksing van vele afzonderlijke drugstrends binnen allerlei afzonderlijke groepen in de samenleving in leeftijd, sociale klasse en etniciteit. Op heroïne en cocaine base na, speelt deze ontwikkeling zich al 20 jaar af binnen alle afzonderlijke drugsmarkten van die van smartproducten, cannabis, uitgaansdrugs tot die van hallucinogenen. Kenmerkend voor een vervolksing is dat er aan de ene kant minder extreem gebruikt wordt ( hoe minder subcultuur aan een drugstrend gelieerd hoe rustiger het gebruik) met aan de andere kant binnen de sociale onderkant aan gebruikersgroepen een hoger risico van problematische gebruik. Kortom, de werkelijkheid aan drugstrends staat in wezen haaks op wat bovenstaande termen van agenda hedonisten en normalisering suggereren. Waar de vervolksing in leeftijd, sociale klasse en etniciteit zich het verst heeft ontwikkeld is die bij cannabis en bij XTC. En laat nou daar de bestrijding zich het meest gelden wat associaties oproept van hoe de overheid met de blanke sabel de volkse Palingoproer in Amsterdam neersloeg! En laat nou de resultaten van die conferentie zijn een oproep voor meer samenwerking in de bestrijding van drugs en dat is veel meer dan allseen blanke sabels!

De druggebruiker is verantwoordelijk voor de perverse, maatschappijontwrichtende drugsmaffia

In mijn mailverkeer kreeg ik onderstaande visie opgestuurd van iemand die met het volgende worstelt;
Ik ben voor legalisering, maar zouden we ook niet een poging kunnen doen om druggebruikers meer verantwoordelijkheid te leren voor wat het gebruik allemaal aan maatschappij ontwrichtende effecten sorteert aan drugscriminaliteit en drugsdoden. We hebben de sigaret nu vrij aardig sociaal onacceptabel gemaakt; van mij zou dat ook voor het lijntje coke mogen gelden.EINDE CITAAT

Het thema wat hier aangesneden wordt is de laatste dagen veelvuldig in het nieuws naar aanleiding van een internationale drugsbestrijdingsconferentie in Nederland. Meerdere deelnemers aan de conferentie zoals de baas van de Amsterdamse politie verwijten de druggebruikers dat zij de maatschappij ontwrichtende drugscriminaliteit in stand houden en meer rekenschap moeten hebben met het lot van drugsdoden. Bovenstaande schrijver geeft daar zijn visie bij van als je de gebruiker daarop attendeert daar een preventieve werking vanuit zal gaan. Hij verwijst daarbij op de afgelopen jaren succesvolle preventie tegen het gebruik van tabak.

Genoeg aanleiding voor een aantal reacties van mijn kant.
Het grote verschil tussen sigaretten en drugs is dat het eerste legaal is en het tweede illegaal. Het is de legale status van tabak wat de overheid een legitieme basis geeft aan bemoeienis in het terugdringen van het gebruik, een bemoeienis wat kan rekenen op een maatschappelijk draagvlak dus aan interactie op gang brengt tussen rokers en niet rokers. Door het verbod op drugs ontbreekt die interactie van geen open communicatie tussen gebruikers en niet gebruikers. Door het verbod ontbeert de overheid een legitieme basis aan bemoeienis over drug en druggebruik. En als het dat wel doet is dat per definitie hypocriet door aan de ene kant drugs te verbieden en aan de andere kant gebruikers op te roepen om niet te gebruiken. Zo,n hypocriete opstelling van het drugsbeleid kenmerkt politici en bestuurders zoals een tijd geleden de Staatssecretaris van VWS die met een persconferentie vanuit de EHBO post van een ziekenhuis (hoe verzin je zo,n plek?) de kruistocht aankondigde tegen het gebruik van XTC ( met links en rechts van hem Trimbosinstituut en Jellinek die instemmend meeknikten van dat je al van een XTC pilletje dood kunt gaan!).Dergelijke campagnes zijn er al sinds de tweede helft van de jaren negentig van het samenspannen tegen XTC in zowel productie als gebruik. Sinds de start van dat beleid (nov 1996) is het XTC gebruik alleen maar toegenomen ( vervolkst), de prijs van XTC afgenomen ( van 25 gulden per pil naar 3 euro), het aantal “foute” tabletten toegenomen, zo ook de criminalisering van de XTC productie als het dumpen van de reststoffen in de natuur. Kortom, verbieden van drugs en het plegen van gedragsverandering van de gebruiker gaat niet samen, althans niet bij de overheid. Op gebruikers gerichte drugspreventie is een zaak van personen en instanties met een grote mate van afstand, lees onafhankelijkheid ten opzichte van de overheid. Het is een zeer zorgwekkende ontwikkeling in het Nederlandse drugsbeleid dat de instanties die daar voor moeten zorgen steeds meer een verlengstuk worden van de overheid. ( zie voorbeeld boven van de twee instellingen naast de Staatssecretaris)

En als nu ook nog de gebruiker aangesproken wordt op het feit dat hij een perverse, maatschappij ontwrichtende drugsmaffia in stand houdt is dat het volstrekt omdraaien van de feiten. Alle drugs die de afgelopen 80/90 jaar in de ons Westerse samenleving een markt hebben veroverd waren van oorsprong “legaal” maar zijn op een bepaald moment door de overheid verboden. Daarop terugkijkend is het internationale drugsbeleid geënt op het gegeven dat alleen alcohol en tabak gebruikt mag worden. Alle andere drugs werden/ worden tot op de dag van vandaag verboden met in het kielzog de opkomst van een massief drugsbestrijdingsapparaat terwijl die opkomende drugsmarkten een weerslag waren/zijn van een veranderende maatschappij van vooral sinds de jaren zestig aan zelfstandige jeugdculturen, een steeds diversere, in belangrijkheid toenemende vrijetijdscultuur in muziekstijlen, uitgaansvormen en dat binnen een mega veranderde Multi-Culti samenleving met mega uitbreiding aan wensen en behoeftes waarbij het gebruik van zeer uiteenlopende psycho-actieve middelen een belangrijke rol spelen van de zoektocht naar dat er veel meer is tussen hemel en aarde. Het door de overheid binnen een dergelijke mega veranderende samenleving krampachtig vast houden aan de doctrine dat alleen alcohol genuttigd mag worden is de grootste fout die de afgelopen decennia gemaakt is. Het zijn niet de gebruikers maar de overheid en al haar uitvoerende instanties die verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor de door de drugscriminaliteit ontwrichting van de samenleving.En trouwens, die drugscriminaliteit is een even divers fenomeen als het druggebruik, kortom, beide de afgelopen decennia vervolkst, lees maatschappelijk verankerd. Er is dus geen sprake van dat de drugscriminaliteit infiltreert in de samenleving, die criminaliteit is een deel van die samenleving!

En wat de drugsdoden betreft durf ik te stellen dat vanaf de start van mijn werk in 1968 binnen al de uiteenlopende drugsmarkten van cannabis, XTC, speed tot de wereld van heroine aan toe ik de meeste drugsdoden heb meegemaakt/geprobeerd te reanimeren/112 gebeld/naar Zorgvliet gebracht om steeds weer te ervaren dat veel meer dan de drug zelf al die onnodige shit daar om heen van versneden dope, vuile naalden, foute pillen, taboe, isolement, gebrek aan kennis onder gebruikers, overdaad aan onkennis onder diezelfde gebruikers, angst voor arrestatie, niet naar de EHBO durven gaan en nog veel meer ellende als gevolg van de strafbaarstelling tot de dood leidde. De drug is de emmer met water, de illegaliteit is de druppel………..!! En omdat te onderbouwen; hoeveel heroinedoden zijn er te betreuren sinds de start van het onder medisch toezicht verstrekken van dit middel?

August de Loor

50 jaar Paradiso, Het ontstaan van het Nederlandse scheidingsbeleid tussen soft- en harddrugs en nog meer geschiedenis

De afgelopen weken wordt op uiteenlopende manieren aandacht besteed aan het jubileum van 50 jaar Paradiso. Zover ik dat kan overzien blijven een aantal zeer belangrijke aspecten van die geschiedenis buiten beeld en beperkt die geschiedsschrijving tot hoofdzakelijk de historie als rocktempel.
Met onderstaande reactie poog ik de geschiedenis van Paradiso in een breder perspectief te plaatsen waarbij ik put uit gegevens uit eerste hand, lees letterlijk uit eerste hand; 50 jaar mijn hand!
(de afgelopen week heb ik de directie van Paradiso opmerkzaam gemaakt van mijn kennis over haar historie, helaas geen reactie. Hopelijk wordt deze tekst als open brief in het Parool geplaatst)

veel leesplezier!

Voor al die bezoekers van 50 jaar Paradiso moet het een feest van herkenning zijn van wat er allemaal in die halve eeuw op radio, tv en in krant terug geblikt wordt. “Waar was jij toen de Stones optraden? ”, vraagt de jonge generatie Paradisobezoekers vol jaloezie aan de oudjes van nu! Het Magische Centrum speelde in op alle opeenvolgende muziekculturen van Hippie, Rock en Roll, Jazz, Punk, House, Hip Hop met in het verlengde dat het een home werd voor de Multi-Culti, de lhbt-scene en alles wat daar tussen in zit. En als je daar ook nog de vele politieke, maatschappij kritische bijeenkomsten bij optelt mag je gerust stellen dat Paradiso zowel de tijdgeest aanvoelde als beïnvloedde! Maar bij die terugblik verbaas ik mij dat niet of nauwelijks aandacht besteed wordt van dat Paradiso een onderdeel was van een veel bredere geschiedenis. Van dat het überhaupt behoud van het gebouw een onderdeel was van een krachtige stroming in de jaren zestig tegen allerlei toentertijd absurdistische plannen van de gemeente van het slopen van de oude Jordaan, van vierbaanswegen door de Utrechtse straat, megahotels aan het Leidseplein, van de overloop aan bewoners naar Almere, Purmerend. Het was nog voor Jan Schaefer met zijn nieuwe visie van terug naar de compacte stad dat Paradiso gekraakt werd als letterlijk sta in de weg van een megahotel. Maar dat kraken had nog een andere geschiedenis van het openbreken van het verzuilde club- en buurthuiswerk. Daar waar dit traditionele bolwerk zich geen raad wist met de in de jaren zestig ontluikende zelfstandige jeugdculturen in mode, muziek, taal ontstond het Open Jongerenwerk die daar wel een antwoord op had. De onderhandelingen op het stadhuis voor nieuwe wegen in het jeugdbeleid waren taai met Paradiso als trendsetter van Open Jongerencentra in zowat elke stad in Nederland met een beetje alternatieve jeugdcultuur. En tenslotte mag de geschiedenis van het Nederlandse drugsbeleid niet onvermeld blijven. Het was met de installatie van een cannabishuisdealer waarmee Paradiso een volkomen nieuwe weg in het drugsbeleid insloeg daar waar in die tijd blowers nog een gerechtelijke macht van gedwongen opname opgelegd kregen. Met de huisdealer werd de blower afgeschermd van de agressieve straathandel in het Vondelpark, op de Dam. In het Laboratorium van het WG ( het latere AMC) werd de cannabis van de huisdealer permanent getest op kwaliteit wat iedere zaterdag een onderdeel vormde van de drugsvoorlichting van Koos Zwart op de VARA radio. En het waren deze activiteiten wat de ruimte bood van dat de eerste coffeeshop in Amsterdam haar deuren opende en zo, nog voordat de heroïne toesloeg de kiem legde van het scheidingsbeleid tussen soft- en harddrugs wat in 1976 wettelijk vastgesteld werd. Het is deze eerste zeer belangrijke fase in de geschiedenis van het Nederlandse drugsbeleid wat uiteindelijk de koers bepaalde dat nu het War on Drugs Land bij uitstek over is gegaan tot het legaliseren van cannabis. En als nou veel van die beleidsmakers die voor die mega-change in de USA verantwoordelijk zijn mij in het oor fluisteren dat voor hen; “ Amsterdam Paradiso the place to be was!”, is het teleurstellend dat Paradiso dit deel van haar geschiedenis over het hoofd ziet.

August de Loor in de begintijd van Paradiso; straathoekwerker voor junkies, adviseur van de krakers, met Koos Zwart en Eric Frommberg; tester van cannabis, vriend van Jan Schaefer; leve de compacte stad,