Hierbij een eerste kleine inkijk van de inleiding van mijn notitie geschreven voor de opstellers van de AMvB notitie met voorstellen over het experiment van een toevoer van legaal gekweekte nederwiet aan de achterdeur van coffeeshops ( de volledige notitie volgt deze week) veel leesplezier!

Hierbij mijn commentaar op de notitie van de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) over het experiment van een gesloten toevoer van legaal gekweekte nederwiet naar coffeeshops (in deze notitie omschreven als het exclusieve experiment).

Om maar meteen met de deur in huis te vallen is mijn advies om van dit experiment af te zien omdat de opzet in werkelijk elk opzicht niet uitgaat van waar het bij dit experiment om te doen is van het doorbreken van de tegenstelling tussen de voor- en achterdeur van coffeeshops. Of het nou de voorstanders van het gedoogbeleid van cannabis zijn of de tegenstanders, beide zijn het er over eens dat de tegenstelling tussen de legale voordeur van een coffeeshop met die van de illegale achterdeur niet langer houdbaar is. Het bizarre is dat het experiment om die tegenstelling te onderzoeken van zichzelf vol met tegenstellingen zit. Het is de tegenstelling van dat meerdere jaren een beperkt aantal 100% legale coffeeshops moeten functioneren in tegenstelling tot het overgrote deel aan coffeeshops met nog illegale achterdeuren, van dat die legale coffeeshops het resultaat zijn van pure toeval van gevestigd zijn in steden die gekozen zijn om aan het experiment deel te nemen ( min of meer een variant van het 40 jarige vermaledijde nuloptiegedoogbeleid voor coffeeshops), van de tegenstelling dat die deelname verplichtend is waarbij het voor de coffeeshopeigenaar onduidelijk is welke lokaal politiek/bestuurlijke motieven een rol hebben gespeeld waarom de stad zich opgegeven heeft voor het experiment, van onduidelijkheid welke sanctionering er opgelegd kan worden mocht zich tijdens het experiment allerlei onvolkomenheden voordoen, van de tegenstelling dat waar de coffeeshopeigenaar altijd in vrees leefde voor de overheid bij zijn/haar activiteiten bij de achterdeur diezelfde overheid nu haast de volledige regie in handen heeft over diezelfde achterdeur, van de tegenstelling van dat het zwaartepunt van het experiment ligt bij onderzoek achter de achterdeur van coffeeshops terwijl het experiment allerlei extra verplichtingen aan coffeeshops oplegt die niets met die achter/achterdeur situatie van doen hebben, van de tegenstelling van dat de toekomst van de aan het experiment deelnemende coffeeshops nog onzekerder is dan de shops die niet aan het experiment meedoen terwijl die laatste deels nog afhankelijk is van een situatie waarvan zowel de voor- als tegenstanders van het gedoogbeleid vinden dat dat geen toekomst meer heeft dus moet stoppen!
Het is met verder in deze notitie aan uitleg over de nog vele andere inhoudelijke en praktische bezwaren tegen het exclusieve experiment dat ik van harte een andere opzet van onderzoek bepleit van een experiment van een fasegewijze toevoer van legaal gekweekte cannabis aan coffeeshops met als uitgangspunt dat, na bewezen aanslaan onder consumenten, deze soorten geleidelijk aan de illegale soorten uit de markt prijzen (in deze notitie omschreven als het organisch experiment). Het belangrijkste voordeel van deze vorm van experiment is dat het ontbreekt aan enige vorm van tegenstelling, het schuift als het ware “organische” in op een al meer dan 50 jaar dagelijkse gang van zaken van coffeeshops met als uitgangspunt van dat op een haast natuurlijke gang van zaken de illegale achterdeur steeds legaler wordt zonder dat dit tot allerlei ongewenste bijeffecten leiden
Deze opzet van het experiment is ook te prefereren omdat de wetenschappelijk toetsing eenvoudig te realiseren is en als nodig op een eenvoudige manier aangepast kan worden met als belangrijkste voordeel dat al vrij snel de eerste resultaten bekend worden zodat even snel op wetenschappelijke data de discussie gestart kan worden of en zo ja, hoe de legalisering van cannabis in Nederland vorm moet krijgen.

tot 24 december van dit jaar is het mogelijk om aan de regering de bezwaren kenbaar te maken over bovengenoemd experiment. Hierbij een aantal nieuwe argumenten tegen dit experiment, aanvullend op eerdere artikelen op deze website over dit onderwerp. Met mijn team aan adviseurs ben ik hard bezig om voor 24 december met een meer uitgebreid commentaar te komen op dit experiment met een warm pleidooi van dat de overheid voor een ander,beter experiment kiest.

Voor de leesbaarheid van dit artikel noem ik het experiment wat de regering wil het EXCLUSIEVE EXPERIMENT en waar ik voor pleit; INGROEIMODEL,
Het EXCLUSIEVE EXPERIMENT omvat het plan om in 6 tot 10 steden in Nederland de daar gevestigde coffeeshops 100% legaal te maken middels een gesloten keten van aanvoer aan de achterdeur van legaal gekweekte cannabis, waarbij de overheid de vergunningen aan de kwekers verleend. Daarnaast zijn deze shops verplicht van dat hun personeel een cursus volgt over veilig gebruik van cannabis aangevuld met voorlichtingsmateriaal over de risico,s van het gebruik van cannabis plus op de achtergrond van waar de regering op aanstuurt van een overall invoering van de Tabakswet in het publieke domein dus ook voor coffeeshops. De inschatting is dat tussen de 40 en 60 coffeeshops dit experiment verplicht opgelegd krijgen als uitvloeisel van dat de steden waar zij gevestigd zijn de aanvraag voor het experiment ingediend hebben.
Het INGROEIMODEL is een model van dat elke coffeeshop de mogelijkheid biedt om legale cannabis in te kopen, waarbij onderzoekers nagaan of dit type cannabis aanslaat onder de consumenten. Op basis van deze vorm van onderzoek wordt het circuit van legale kwekers aangestuurd van het inspelen op de wensen en behoeftes van de consument met als rendement dat de legale soorten wiet fasegewijs de illegale soorten in de coffeeshops vervangen. En dan numijn commentaar op het exclusieve experiment

1) Het exclusief experiment duurt alles bij elkaar, vanaf 1 januari 2019 gerekend tot haar eindconclusie, ongeveer 6 tot 7 jaar. Met als gevolg dat al die tijd het Nederlandse softdrugs- en coffeeshopbeleid in beton gegoten, lees potdicht zit, waarbij elke verandering, lees wens voor het oprekken van de gedoogcriteria door de opeenvolgende regeringen afgewezen zal worden met als excuus dat eerst het experiment afgewacht moet worden!! En dit in een tijdsgewricht waarbinnen zich allerlei nieuwe (inter)nationale ontwikkelingen en inzichten voordoen over dit dossier zoals dat steeds meer landen overgaan tot het legaliseren van cannabis. Het ingroeimodel heeft dat probleem niet

2) Het exclusieve experiment omvat veel meer aspecten van onderzoek dan alleen het onderzoek van de afname van de criminaliteit. Dit betekent dat het experiment zich niet beprkt tot onderzoek naar de afname van de criminaliteit ACHTER de achterdeur van coffeeshops maar zich ook bezig houdt over de gezondheidsrisico,s van het gebruik van cannabis, de overlast van de coffeeshop in de directe omgeving, enz. En al deze aspecten van het experiment worden onderzocht binnen een beperkt aantal aan coffeeshops waarvan de eigenaren volledig onwetend zijn wat dit aan gevolgen heeft voor het dagelijks functioneren van hun onderneming

3) Het exclusieve experiment tast in al haar aspecten het ondernemerschap aan van eigenaren en personeel van coffeeshops die aan het experiment moeten meedoen. En dat vanuit een verplichte situatie van het toeval van dat de coffeeshop staat in een stad die zich als kandidaat heeft opgegeven voor het experiment. Het waarom waarom die stad zich heeft opgegeven zal ongetwijfeld zijn eigen lokale mores hebben en dit kan weer van stad tot stad verschillen, waarbij elke stad haar eigen machtspositie heeft tot de lokale coffeeshops in hun hoedanigheid van het toezien op de naleving van de AHOJ-G criteria.

3) Het is volstrekt onmogelijk om met het exclusieve experiment tot gefundeerde conclusies te komen van waar het bij het experiment om te doen is. Dit komt niet alleen door dat er allerlei extra aspecten aan het experiment zijn toegevoegd maar ook het beperkt aantal steden die mee doen met daarbij dat de grote steden uitgesloten zijn plus dat er op geen enkele wijze rekening gehouden wordt met de uiterst onevenwichtige spreiding van coffeeshops over het land. Dit laatste betekent dat de afstanden tussen de deelnemende steden en de controlesteden enorm verschillen, zodat alleen al dit aspect het onderzoek naar de resultaten van een experiment onmogelijk maakt

En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan met een toelichting van dat het exclusieve experiment vervangen moet worden door het ingroeimodel. Met het ingroeimodel kan je in elke fase van de uitvoering bijsturen, tast je de eigenheid van elke afzonderlijke coffeeshop niet aan ( van die van de RASTAcoffeeshop tot de MIDDLE OF THE ROADcoffeeshop). Want dat is mijn belangrijkste bezwaar tegen hoe in de AMvB notitie het experiment omschreven staat met als resultaat van dat dat type experiment de toekomstige coffeeshop in velerlei opzichten een soort eenheidsworst wordt met, als ik dat zou vergelijken met een cafe dit een cafe is zonder tap waarbij de sfeer veranderd is van het genieten/heffen van het glas tot het drinken uit een flessie met een foldertje van de Jellinek op de bar.